Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ο John Claski, επιτυχημένος σεφ, υπομένει χρόνια τώρα τις υστερίες της συζύγου του Debora, μιας γυναίκας με χαμηλή αυτοεκτίμηση, που αρέσκεται στο να φέρνει πάντα σε δύσκολη θέση εκείνον, την υπέρβαρη κόρη τους, τον εσωστρεφή γιο τους και την αλκοολική μητέρας της.
Η άφιξη της Flore, μιας Μεξικάνας που δεν μιλάει λέξη αγγλικά, ως νέας οικιακής βοηθού θα είναι καταλυτική, πολύ περισσότερο όταν εκείνη κι η 12χρονη κόρη της, υπό τις πιέσεις της Debora εγκατασταθούν στο εξοχικό της οικογένειας Claski.

Προσωπική άποψη:
Για να είμαι ειλικρινής... ακόμα δεν είμαι σίγουρη αν μου άρεσε αυτό που είδα ή όχι. Ή μάλλον όχι! Μου άρεσε, απλά όχι τόσο πολύ, όχι όσο θα μπορούσε. Είναι σαν να έχεις γλύψει το παγωτό και κάποιος να στο πήρε μέσα απ’ τα χέρια πριν καλά-καλά καταλάβεις τη γεύση του. Αυτό είναι! Είναι καλό, αλλά εμένα προσωπικά δεν με ολοκλήρωσε, δεν με γέμισε στο 100%.

Η ιστορία της ταινίας είναι μια αφήγηση που κάνει η κόρη της Flore χρόνια μετά σε μια αίτησή της για το Harvard. Κι ενώ θα περίμενε κανείς να δει τη ζωή μιας σύγχρονης μεγαλοαστικής οικογένειας που δυσλειτουργεί κι είναι γεμάτη ιδιοτροπίες και καπρίτσια μέσα απ’ τα μάτια ενός 12χρονού κοριτσιού που ανήκει σε μια υποδιέστερη κοινωνική τάξη με διαφορετικά ήθη, έθιμα και κουλτούρα, αυτό τελικά το κοριτσάκι αποτελεί τον τελευταίο τροχό της αμάξης καθώς είναι σχεδόν ανύπαρκτη απ’ τη δραματουργία.

Η ιστορία, όπως αποδεικνύεται στο φινάλε του έργου, έχει να κάνει με τη Flore σαν άνθρωπο και σαν προσωπικότητα που παρά τη δυναμικότητα, την ειλικρίνεια, την τιμιότητα και την καθαρότητά της, έξω απ’ το σπίτι των Claski δεν έχει καμία υπόσταση. Παρ’ όλα ταύτα όμως και παρά τις προσωπικές της φοβίες για τον έξω κόσμο και για ν’ ανοιχτεί στους ανθρώπους, θα παίξει καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση της ζωής και των πιστεύω όλων των υπόλοιπων ανθρώπων που βρίσκονται γύρω της.

Ο James L. Brooks προσπαθώντας να εστιάσει σε πολλά πράγματα ταυτόχρονα, αδυνατεί να ρυθμίσει τα κέντρα βάρους μεταξύ της ιστορίας και των ηρώων του και μοιάζει να πέφτει θύμα των ανασφαλειών τους. Της αδυναμίας τους να επικοινωνήσουν είτε μιλάνε την ίδια γλώσσα είτε όχι. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως δεν κατάφερε να στήσει ένα ενδιαφέρον διαπολιτισμικό και πολυγλωσσικό παιχνίδι, άσχετα απ’ το αν κάποια στιγμή ξέφυγε απ’ το κοινωνικό και πήγε να το γυρίσει σε αισθηματική κομεντί. Είπαμε ο έρωτας είναι πηγή ζωής, αλλά μπορώ ν’ αντέξω 2 ώρες και χωρίς αυτόν. Όχι μόνο δεν ξέχασε να γράφει, αλλά υπάρχουν διαλογικά στιγμιότυπα που βγάζουν σπίθες.

Ο Adam Sandler, ταιριαστά συγκρατημένος, πραγματικά με έκανε να χαρώ που τον είδα σε έναν ρόλο σαφώς πιο ώριμο, πιο ανθρώπινο και πιο ρεαλιστικό σύμφωνα με τα πρότυπα της σημερινής κοινωνίας, αποδεικνύοντας ότι μπορεί να κάνει και κάτι άλλο πέραν του να σαχλαμαρίζει με τον φακό. Η Tea Leoni υποδύεται απολαυστικά τον κυκλοθυμικό χαρακτήρα της που ορισμένες στιγμές αγγίζει τα όρια της νεύρωσης. Της ψύχωσης του φαίνεσθε! Την παράσταση όμως κλέβει η πολύ όμορφη και γοητευτική Paz Vega. Πρωταγωνιστεί με όλη τη σημασία της λέξης αφού μοιάζει λες κι αναπαριστά προσωπικές της εμπειρίες. Ρεαλιστικά και τρυφερά, αποσπά κάθε pixel του κινηματογραφικού φακού όταν βρεθεί το πέρασμά του, σαρώνοντας τα πάντα.

Με λίγα λόγια, η ταινία δεν είναι κακή. Για ‘μένα όμως δεν είναι πλήρης... Κάτι της λείπει! Ίσως αυτό να είναι ο συντονισμός των καλών της στοιχείων που ώρες-ώρες μοιάζουν ν’ αποκλίνουν. Σίγουρα το διαπολιτισμικό και γλωσσικό παιχνίδι πάνω στο οποίο στηρίζεται είναι έξυπνο, λειτουργικό και για τη μεγαλύτερη μερίδα του αμερικάνικου κοινού που απευθύνεται γνωστό καθώς είναι μια πραγματική κατάσταση που την βιώνουν συχνά πυκνά. Σίγουρα το καστ είναι δυνατό, με προσεγμένες, μελετημένες και λειτουργικές ερμηνείες. Όμως το πάντρεμα όλων αυτών σε μια παραγωγή τόσο μεγάλης διάρκειας δεν είναι αποτελεσματικό. Προσωπικά από ένα σημείο και μετά κουράστηκα λίγο κι ένιωσα να με καταβάλει μια αγχωτική και νευρική διάθεση. Εντάξει, έπιασα την ουσία απ’ τα συμφραζόμενα. Γιατί όμως αυτό να βγει τόσο αργά και τόσο δύσκολα; Δείτε το μόνο αν έχετε υπομονή κι έχετε διάθεση να προβληματιστείτε και να συγκινηθείτε. Αν πάλι σας αρέσουν τα αστυνομικά, καλύτερα αποφύγετέ το.
Βαθμολογία 6,5/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Ισπαγγλικά
Είδος: Κοινωνική
Σκηνοθέτης: James L. Brooks
Πρωταγωνιστές: Paz Vega, Tea Leoni, Adam Sandler, Cloris Leachman, Shelbie Bruce, Sarah Steele, Ian Hyland, Victoria Luna
Παραγωγή: 2004
Διάρκεια: 125’

Επίσημο site:
http://www.sonypictures.com/movies/spanglish/