Συναυλία Metallica στο Rockwave Festival 2007

Στην παγκόσμια μουσική βιομηχανία υπήρχε πάντα ένα θεμελιώδες ερώτημα. Τί είναι αυτό που μετατρέπει ένα μουσικό συγκρότημα σε σύγχρονο θρύλο; Την απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα μας έδωσαν οι Metallica την Τρίτη το βράδυ στο Terra Vibe.
Οι Metallica εδώ και χρόνια έχουν ξεφύγει από την κατηγορία του metal group κι έχουν αποκτήσει τόσο φανατικούς θαυμαστές, όσο και φανατικούς επικριτές. Ένα σύγχρονο μουσικό μεγαθήριο απ’ το Λος Άντζελες που σε κάθε του εμφάνιση δε μπορεί να περάσει απαρατήρητο.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα απ’ την αρχή.
Κατά τις 15:30μ.μ. οι πόρτες άνοιξαν για να φιλοξενήσουν, στην τελευταία μέρα του Rockwave Festival, το πολυπληθές μεταλλικό κοινό.

Κατά τις 17:30μ.μ. βγήκαν οι Dirt Spawn Disease που προσπάθησαν να «ζεστάνουν» τον κόσμο που είχε μπει ήδη μέσα. Αρκετά καλοί, με πολύ δύναμη και τσαμπουκά αλλά δυστυχώς δεν είχαν και πολλά να προσφέρουν, πόσο μάλλον κάτω από τον ακόμα ζεστό ήλιο.

Ακολούθησαν οι My Dying Bride, μια doom metal band, με αρκετό κοινό στην Ελλάδα, οι οποίοι έπαιξαν περίπου μια ώρα. Με αρκετά καλό ήχο κι ακόμα καλύτερη σκηνική παρουσία (την παράσταση βέβαια έκλεψε η Lena Abé η μπασίστρια της μπάντας) κατάφεραν να ξεσηκώσουν έστω και λίγο ένα κοινό που οποίον κι αν του έφερνες θα ήταν λίγος μπροστά σε αυτόν που περίμενε.

Όταν ο ήλιος άρχισε να δύει, 4 τυπάδες εμφανίστηκαν πάνω στην σκηνή, ονόματι Mastodon. Κάποιοι ίσως να τους είχαν ξαναδεί, αφού ξαναεμφανίστηκαν ως support στους Tool στις 16 Δεκεμβρίου. Ιδιοφυής, ιδιαίτερα τεχνικός, αλλά και σκληρός ο ήχος τους, δεν ήταν ότι πιο εύκολο για τους περισσότερους θεατές. Παρ’ όλα ταύτα το set list των Mastodon διήρκησε περίπου μιάμιση ώρα, κατάφερε να ψιλοκερδίσει ακόμα κι αυτούς που δεν είχαν ακούσει ποτέ ξανά το όνομά τους.

Στην συνεχεία τα φωτά κλείνουν και η αγωνιά κορυφώνετε. Καμιά 15αρια άτομα τρέχουν πάνω κάτω στην σκηνή κι αρχίζουν τα sound check, την τοποθέτηση 6 μικρόφωνων και να βγάζουν από την κρυψώνα τους τα drums. Κι εκεί εμφανίζεται το logo Sick Of The Studio ’07.

Κατά τις 21.00μ.μ. ακούγεται το τραγούδι των AC/DC "Its A Long Way To The Top If Ya Wanna Rock And Roll" και στη συνέχεια το πασίγνωστο κομμάτι του Ennio Morricone “The Ecstasy of Gold” συνοδευμένο από το video της ταινίας “The Good, The Bad And The Ugly”.

Κι εκεί ήταν που εμφανίστηκαν οι Metallica κι η τρίτη τους επίσκεψη στην Ελλάδα ήταν γεγονός. Πρώτο κομμάτι “Creeping Death” και όλοι ξεσηκώνονται. Μπορεί το Terra Vibe ν’ αποδείχτηκε μικρό για να φιλοξενήσει ένα τέτοιο live, μπορεί ο ήχος όλες τις στιγμές να μην ήταν ο καλύτερος ή τόσο δυνατός όσο θα επιθυμούσαμε, αλλά όλα αυτά είναι πταίσματα μπροστά σ’ αυτό που ακολούθησε.

Οι Metallica γι’ ακόμα μια φορά, απέδειξαν ότι είναι το καλύτερο live group του πλανήτη. Το set τους ήταν κάτι παραπάνω από ικανοποιητικό. Πλην 3 τραγουδιών, όλα τα υπόλοιπα ήταν από την πρώτη χρυσή τους περίοδο, δηλαδή μέχρι και το “Black Album”. Κατά τη διάρκεια όπου το συγκρότημα έπαιξε τα τραγούδια απ’ το “Master of Puppets”, το Terra Vibe κόντεψε να καεί. Επιπλέον ερμήνευσαν πολλά τραγούδια από τον πλέον προσωπικό και σκοτεινό τους δίσκο το “…And Justice for All”.
Ο Kirk Hammett έδειχνε σε δαιμονιώδη φόρμα, εκτελώντας το ένα σόλο μετά το άλλο, ενώ με το “One” ο Lars Ulrich έκλεψε την παράσταση.

25000 νόμιμοι θεατές οι οποίοι χρυσοπλήρωσαν το εισιτήριο (60,00€-100,00€ αλλά χαλάλι) και περίπου 10000 οι οποίοι μπήκανε τσάμπα, δεν έκατσαν λεπτό, δεν σταμάτησαν στιγμή να τραγουδάνε κι επί δυόμισι ώρες έδειξαν με το παραπάνω ότι το ευχαριστήθηκαν και πάνω απ’ όλα έδειξαν τι σημαίνει να είσαι Έλληνας και να ευχαριστιέσαι και να ζεις την κάθε στιγμή στο έπακρο.

Στα αρνητικά της βραδιάς θα πρέπει να αναφέρω την σκόνη, την κλασσική ανοργανωσιά που μας χαρακτηρίζει όσον αφορά τα λεωφορεία, τους σεκιουριτάδες οι οποίοι είχαν απλά διακοσμητικό ρόλο, τους ταρίφες οι οποίοι βρήκαν ευκαιρία να πιάσουν κώλους και την τρελή κίνηση την οποία βρήκε ο κόσμος στο φευγιό του. Βέβαια, όλα αυτά, έρχονται να τ’ απαλείψουν το κοινό, το οποίο ήταν πραγματικά υπέροχο και πάνω απ’ όλα... οι Metallica.

Οι Metallica κέρδισαν, για ακόμα μια φορά το ελληνικό κοινό, το οποίο όμως, όπως ακούστηκε από τα χείλη των ίδιων, κέρδισε και τους Metallica, χαρακτηρίζοντάς το ως το πιο θερμό στην Ευρώπη και δίνοντας υπόσχεση ανανέωσης για την επόμενή τους συναυλία στην χώρα μας.

Μια ιδέα για το τι ακριβώς έγινε μπορείτε να πάρετε από τα άφθονα βίντεο της συναυλίας, τα οποία θα βρείτε στο http://www.youtube.com/. 

Read More

MAD Video Music Awards 2007 - Οι νικητές

Εδώ ο κόσμος καίγεται... αλλά όταν όλα τα κανάλια ασχολούνται εκτενώς με την αποφυλάκιση της Paris Hilton, γιατί να μην κάνω κι εγώ μια αναφορά στα Mad Video Music Awards που ίσως να έχουν για κάποιους μεγαλύτερο ενδιαφέρον;

Το μόνο αξιόλογο βέβαια σ’ αυτά τα βραβεία είναι ότι πρόκειται για έναν χαριτωμένο θεσμό, απλά και μόνο για να περνάει η ώρα και να γεμίζουν μερικοί-μερικοί με βραβεία τα ράφια τους. Πάντως, εν αντιθέσει με τα μουσικά βραβεία Αρίων, δεν προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι κάτι παραπάνω απ’ αυτό που είναι στην πραγματικότητα.

Σε τέτοιου είδους βραβεύσεις βέβαια, ο κόσμος φαίνεται ότι μπερδεύει το νόημά τους. Εδώ έχουμε να κάνουμε με βραβεία για video clips, αλλά το κοινό το οποίο κι είναι υπεύθυνο με την ψήφο του για το που θα πάνε, αποφασίζει προφανώς βάση συμπάθειας κι όχι βάση οπτικής ποιότητας ή πρωτοτυπίας. Όχι ότι η επιτροπή που καθορίζει τις υποψηφιότητες ξέρει τι της γίνεται...

Ας ξεκινήσω όμως με τα βραβεία:
Καλύτερο Video Clip Σύγχρονο Λαϊκό: Έφερε τύχη ο γάμος στην Πέγκυ Ζήνα και με το “Ένα” αναδείχτηκε νικήτρια στην εν λόγω κατηγορία. Από τα υπόλοιπα υποψήφια βέβαια, αν και τον αντιπαθώ απίστευτα και παρά τις αντιδράσεις που ξεσήκωσε με το video clip του και παρά που δεν είναι λαϊκό αυτό το πράγμα, προτιμώ το “Επηρεάστηκα” του Νίνο.
Καλύτερο Video Clip Pop: Νικητής ήταν ο Μιχάλης Χατζηγιάννης με το “Όλα ή Τίποτα”. Ένας καλλιτέχνης που θαυμάζω πάρα πολύ, αλλά θεωρώ ότι ήταν καλύτερη επιλογή η Τάμτα με το “Δεν Τελειώνει Έτσι η Αγάπη” ή ο Παναγιώτης Ραφαηλίδης με το “Θέλω Να Μάθω”.

Καλύτερο Video Clip Έντεχνο: Δεν θα διαφωνήσω με το αποτέλεσμα, αλλά ισάξια με τη Γλυκερία και το “Κρυφτό” (λίγο κοινότυπο, αλλά καλό), μου άρεσε κι ο Γιάννης Κότσιρας με το “Σ’ αγαπάω”, έξυπνο και χιουμοριστικό, με καλή διάθεση και κέφι ήταν απ’ τα πιο επιτυχημένα της χρονιάς.

Καλύτερο Video Clip Rock: Μάλλον έχουν μπερδευτεί οι μουσικές έννοιες και γι’ αυτό το βραβείο το κέρδισαν οι C-Real με το “Επικίνδυνα Σε Θέλω”. Δεν λέω... Εκπληκτικό κομμάτι, αλλά μάλλον pop θα το χαρακτήριζα. Πιο ταιριαστό βάση κατηγορίας θα ήταν να το πάρουν οι Onirama με το “Μια Μέρα Θα ‘ρθείς” που είναι κι ωραίο κομματάκι. Όχι βέβαια ότι με χάλασε εκεί που πήγε!

Καλύτερο Video Clip Hip-Hop: Ήταν δεδομένο ότι έπρεπε να το πάρουν οι Goin’ Through οι οποίοι ακολουθούν την κλασσική γραμμή της hip-hop, συνδυασμένη με την πρωτοτυπία, αλλά από το “Σχολείο 2006” με τη συμμετοχή των Πασχάλη, TMS, Ταραξία και Θηρίο θα προτιμούσα υποψήφιο να είναι το “Ελλάδα Συγνώμη”.

Καλύτερο Video Clip Dance: Νικητής; Ο συνήθης ύποπτος Σάκης Ρουβάς με το “Όλα Γύρω Σου Γυρίζουν”, νομίζω ότι δικαιωματικά κατέκτησε το βραβείο.

Καλύτερο Video Clip Άνδρας Καλλιτέχνης: Λίγο αδιάφορες οι υποψηφιότητες κι αναμενόμενος ο νικητής. Για μια ακόμα φορά ο Μιχάλης Χατζηγιάννης με το “Όλα Ή Τίποτα”.

Καλύτερο Video Clip Γυναίκα Καλλιτέχνης: Για μια ακόμα χρονιά η Έλενα Παπαρίζου με το “Gigolo”. Καλό, αλλά να ξαναπώ ότι μου άρεσε πολύ της Tamta το “Δεν Τελειώνει Έτσι η Αγάπη”.
Καλύτερο Video Clip Συγκρότημα: Δεν τίθεται καν θέμα συζήτησης... Νικητές για μια ακόμα φορά οι C-Real με το απόλυτο hit της χρονιάς “Επικίνδυνα Σε Θέλω”. Με πραγματικά καλές σκηνές από το Straight Story, του οποίου αποτέλεσε και soundtrack, και μια διάθεση από εμφάνιση σε μπουάτ, κάνει όντως εντύπωση.

Καλύτερο Video Clip Ντουέτο: Σαν τραγούδι, δεν το συζητάω... το καλύτερο ήταν το “Τι Μπήκε Ανάμεσά Μας” του Γιάννη Πλούταρχου και της Κωνσταντίνας, αλλά μιας κι έχουμε να κάνουμε με video clips, νομίζω ότι δικαιωματικά το πήρε η πολύ έξυπνη και χιουμοριστική έμπνευση του “Αμανέ” των Δέσποινα Βανδή και Γιώργου Μαζωνάκη (άσχετα αν το τραγούδι είναι εντελώς κιτς).

Καλύτερο Video Clip Πρωτοεμφανιζόμενος: Ε... Με τόσο μάρκετινγκ από τον Ηλία Ψινάκη, να μην έπαιρνε ένα βραβείο κι ο Κώστας Μαρτάκης; Έτσι κι έγινε με το “Ναι”.
Καλύτερο Video Clip της Χρονιάς: Επιμένω... Στο “Επικίνδυνα Σε Θέλω” θα το έδινα και πάλι κι ας γίνομαι πληκτική, αλλά τελικά νικητής αναδείχτηκε και πάλι ο Μιχάλης Χατζηγιάννης με το “Όλα Ή Τίποτα”.
Καλύτερη Σκηνοθεσία σε Video Clip: Δεν με απασχολεί το θέμα, απλά για την ιστορία, το βραβείο κέρδισε ο μετρ του είδους, Κώστας Καπετανίδης για τα “Κάλαντα”.

Καλλιτέχνης της Χρονιάς-Περισσότερες Μεταδόσεις Video Clip: Όποιος βλέπει Mad μπορεί να φανταστεί ποιος το πήρε! Ναι, ναι... Κατάντησε κουραστικό, αλλά το ξαναπήρε ο Μιχάλης Χατζηγιάννης για το “Όλα Ή Τίποτα”.

Καλύτερος Στίχος Ατάκα: Η κάθε μία είχε τη χάρη της! Η αλήθεια είναι ότι φέτος υπήρχε λόγος αμφιταλάντευσης. Αλλά νομίζω ότι το πήρε αυτός με το βαθύτερο κι ουσιαστικό νόημα. “Κύριε Υπουργέ Γαμώ Τα Υπουργεία Σας” από το “Καλημέρα Ελλάδα” των Goin’ Through.

Πιο Καλοντυμένος Καλλιτέχνης σε Video Clip: Τί να πω; Είναι τώρα αυτή σοβαρή κατηγορία; Το ξεχέσαμε τελείως... Τελοσπάντων! Και πάλι η Έλενα Παπαρίζου, αλλά αυτή τη φορά με το “Αν Είχες Έρθει Πιο Νωρίς”.

Τέλος...
Πιο Sexy Καλλιτέχνης σε Video Clip: Ή πιο ξεκώλι σε video clip θα μπορούσαμε να πούμε. Εκτός απ’ τον Μαρτάκη, όλοι οι υπόλοιποι υποψήφιοι ήταν γυναίκες (γιατί άραγε;). And the winner is… αυτή που έβγαλε τα πάντα στη φόρα! Ε, όπως και να το κάνουμε λίγο βυζί ή κωλομέρι δεν φτάνει. Έτσι κέρδισε η Μάρω Λύτρα με το “Η Μηχανή Του Χρόνου”. Λέτε αν κάνω εγώ video clip και βγω ξεβράκωτη να κερδίσω κι εγώ τίποτα που έχω ένα κενό στο γραφείο μου;

Κατά τ’ άλλα, ο Ψινάκης εμφανίστηκε ως Μαγγίρα κι η Μαγγίρα ως Ψινάκης, η Λαίδη Άντζυ “έφαγε” μερικά μπουκάλια στο κεφάλι (φαίνεται κάποιος απ’ το κοινό δεν την εκτιμάει), η Μάρω Λύτρα με τον Κώστα Μαρτάκη σε ένα καυτό ντουέτο (χαλβαδιάστηκαν και στο τέλος δίνοντας ένα sexy φιλί –καλά, μας έπεισαν-), η Nicky Hilton δίνει όσα κι όσα για το τομάρι του Θέμη Γεωργαντά αφού την αποκάλεσε όχι μία, αλλά δύο φορές Paris, η αισθητική άποψη των ρούχων (ειδικά της Αποστολίας Ζώης) για άλλη μια φορά τσάκιζε, ο Ρέμος είναι με ηρεμιστικά που δεν πήρε ούτε πινέζα και το γλέντι της τέταρτης απονομής κράτησε μέχρι τα ξημερώματα.

Να σημειώσω, ότι εξαιρετική ήταν η εμφάνιση του Μιχάλη Χατζηγιάννη σε ένα ντουέτο με τους Reamonn στο υπέροχο "Tonight". Λοιπές live εμφανίσεις από Νίκο Μίχα, Θηρίο και Ταραξία, Φίλους για Πάντα, Γιώργο Τσαλίκη και Καλομοίρα, Κώστα Τουρνά, Ραλλία Χρηστίδου και 3 Ευχές, Ανδριάνα Μπάμπαλη, Νίνο, Sunrise Avenue, C-Real και Stavento, Onirama και τέλος Αντώνη Ρέμο (αλίμονο)... λείπει ο γλείφτης από εκδήλωση;).

Ένα έχω να πω... Και σ’ άλλα με υγεία...

Read More