Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ένας βρικόλακας, ο Louis, παίρνει την απόφαση να διηγηθεί σ’ έναν δημοσιογράφο την ιστορία της ζωής του, αλλά και την περίεργη φύση του.
Τη συνάντησή του στα 24 του με τον βρικόλακα Lestat, όπου ένα βήμα πριν τον θάνατο του προσφέρει την καταραμένη αθανασία, με σκοπό να ξεκινήσουν το ταξίδι της ατελείωτης νύχτας και της αιώνιας ζωής μαζί.
Από τη Λουϊζιάνα του 1791 θα ταξιδέψουν στη Νέα Ορλεάνη, όπου ο Louis δυσανασχετεί και θέλει ν’ απαρνηθεί τη νέα του φύση. Αυτό που θα καταφέρει να του δώσει ξανά τη δίψα για ζωή, είναι η παρουσία ενός νεαρού κοριτσιού, της Claudia.Έπειτα από 65 βασανιστικά χρόνια θα καταφέρει να ελευθερωθεί από τον Lestat και μαζί με την Claudia θα ταξιδέψουν στην Ευρώπη. Το ταξίδι τους θα τους φέρει στο Παρίσι, όπου θ’ ανακαλύψουν το σκοτεινό μυστικό που τους στοιχειώνει.

Προσωπική άποψη:
Βασισμένη στη νουβέλα της συγγραφέα ιστοριών τρόμου, Anne Rice, η κινηματογραφική αυτή παραγωγή κατόρθωσε να δώσει ζωή στους απόκοσμους ήρωες, παρουσιάζοντας τον κόσμο των βρικολάκων, όπως καμία άλλη παραγωγή δεν κατάφερε ποτέ. Ωστόσο εισπρακτικά, ειδικά στις ΗΠΑ, δεν κατάφερε να γνωρίσει την αναμενόμενη επιτυχία, παρά το καλό της άνοιγμα στο αμερικάνικο box-office το πρώτο Σαββατοκύριακο της προβολής της και πραγματικά δε μπορώ να καταλάβω το λόγο.

Η ταινία χρησιμοποιεί τη μέθοδο της ανάδρομης αφήγησης. Αυτό, αν και είναι κάτι το οποίο συνήθως με κουράζει, στην προκειμένη περίπτωση αποδίδει λειτουργικά, χωρίς ν’ αλλοιώνει στο ελάχιστο το αποτέλεσμα. Αντιθέτως, βοηθάει τον θεατή να κατανοήσει καλύτερα την σκοτεινή ψυχή των ηρώων της. Άλλωστε, οι σκηνές δράσης και καταστροφής δεν λείπουν, κρατώντας τον έτσι σε συνεχή επαγρύπνηση. Μια παραγωγή, μια ιστορία, που παρά την απόκοσμη φύση των ηρώων της καταφέρνει να συγκινήσει στηριζόμενη όχι μόνο στην αθανασία, αλλά και στις ανθρώπινες πτυχές που βρίσκουν διέξοδο. Την απληστία, την επιθυμία, την απελπισία, την επιβίωση, την απώλεια.

Δεν ξέρω αν αυτό θ’ ακουστεί διεστραμμένο, αλλά πέραν των παραπάνω, η ταινία αποπνέει μια ιδιαίτερα ερωτική ατμόσφαιρα. Δεν είμαι σίγουρη αν αυτό οφείλεται στην γοητευτική παρουσία των ηρώων ή στο ερωτικό στοιχείο που υποβόσκει συνεχώς στο πίσω μέρος πολλών σκηνών. Γι’ αυτό που είμαι σίγουρη είναι το αισθάνεσαι καθ’ όλη τη διάρκεια της προβολής να πλανάται στον αέρα. Ο Ιρλανδός σκηνοθέτης Neil Jordan, πήρε ένα καλογραμμένο best-seller και κατόρθωσε να το μετατρέψει σ’ ένα σκοτεινό παραμύθι υψηλής αισθητικής που ταυτόχρονα αποπνέει ρομαντισμό και τρόμο. Πήρε μέτριους πρωταγωνιστές και τους οδήγηση στην κορυφή της ερμηνευτικής δεινότητας. Πρόκειται για μια καθαρά σκηνοθετική δουλειά και το αποτέλεσμα είναι πραγματικά αριστουργηματικό.

Τα συναρπαστικά, μιλώντας πάντα για παραγωγή του είδους, εφέ και η μπαρόκ σκηνογραφία, δίνουν σάρκα κι οστά σ’ αυτό τον μυστηριώδη, τρομακτικό κι επικίνδυνο κόσμο. Το make-up, τα κοστούμια αλλά και το γοτθικό σκηνικό είναι αξιοπρόσεκτα κι αναβιώνουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το πνεύμα και την κουλτούρα, όχι μόνο της κάθε εποχής, αλλά και της ίδιας της κοινωνίας των βρικολάκων. Όμως και η φωτογραφία, από το τελευταίο ηλιοβασίλεμα στα μάτια του Louis, μέχρι το ξημέρωμα της αυγής πάνω από τη γέφυρα Golden Gate, μαγεύει. Τα παρακμιακά χρώματα των σκηνικών δένουν άψογα με τα εκτυφλωτικά μποκάρ των κουστουμιών, οδηγώντας σε ένα φινιρισμένο αισθητικά αποτέλεσμα, απόλυτα ταιριαστό με το ύφος της ιστορίας.

Κι όλα τα παραπάνω, έρχονται να παντρευτούν με την υπέροχη μουσική του Elliot Goldenthal. Άλλοτε ήρεμη και γλυκιά, συνοδευόμενη από παιδική αγορίστικη χορωδία κι έγχορδα, προσδίδοντας ένα μουντό και μελαγχολικό τόνο, άλλοτε επική και μεγαλειώδης κι άλλοτε απόλυτα δραματική. Ένα score που τα έχει όλα και δένει άψογα με την κάθε εικόνα. Η συγγραφέας του ομώνυμου βιβλίου, όταν έμαθε πως ο ρόλος του Lestat δόθηκε στον Tom Cruise δήλωσε βαθιά απογοητευμένη. Το αποτέλεσμα όμως την έφερε προς εκπλήξεως και δικαίως αναγκάστηκε ν’ ανακαλέσει. Πραγματικά διαφορετικός από κάθε άλλη φορά, τουλάχιστον μέχρι τα πρώτα χρόνια της περασμένης δεκαετίας. Φυσικός και συνάμα δυναμικός καταφέρνει να ξεχωρίσει στον ρόλο του κακού, αιμοβόρου, αυταρχικού και πανέξυπνου βρικόλακα. Δεν τον συναντάμε άλλωστε και συχνά σε ρόλους κακών, οπότε είναι μια καλή ευκαιρία να τον απολαύσουμε, έστω κι αν το ξανθό δεν τον κολακεύει. Μια πραγματικά εκρηκτική κι αλαζονική ερμηνεία.

Αλλά αν κάποιος κατάφερε να με ταρακουνήσει ήταν ο Brad Pitt. Ποτέ δεν με είχε συγκινήσει ιδιαίτερα, μέχρι που είδα τη συγκεκριμένη ταινία. Με την ερμηνεία του σε κάνει πραγματικά να τον λυπάσαι. Εξωτερικεύει με πολύ όμορφο τρόπο κάθε του συναίσθημα, σ’ αφήνει να κατανοήσεις τον πόνο που κρύβει μέσα του, την ανθρώπινη ψυχή που υπάρχει ακόμα μέσα στο σώμα του βρικόλακα, κάτι που τον κάνει να υποφέρει και ταυτόχρονα κάνει κι εσένα να συμπάσχεις μαζί του. Δεν ήταν λίγες οι φορές που ανατρίχιασα, που θέλησα μέχρι και να κλάψω για να βγάλω έξω όλο αυτό που ένιωθα μέσα μου και με έπνιγε.

Επίσης βλέπουμε τον Banderas σ’ έναν από τους πρώτους του ρόλους, που χωρίς να είναι κακός δεν ενθουσιάζει κι όλας, καθώς και την τότε παιδούλα Kirsten Dunst, ίσως στον καλύτερο ρόλο της καριέρας της. Υποδύεται πειστικότατα την κακομαθημένη και παράλληλα γοητευτική βρικόλακα, μ’ όλη την τραγικότητα του να μεγαλώνει η ψυχή της και να γίνεται γυναίκα, χωρίς το σώμα της να μεταβάλλεται ώστε να μπορέσει να το ζήσει. Και βλέποντάς την πραγματικά αναρωτιέμαι που να πήγε τόσο ταλέντο!

Ο βαμπιρικός μύθος στην καλύτερη εκδοχή που έχει γίνει ποτέ. Πολυαγαπημένη μου ταινία! Γοητευτικοί πρωταγωνιστές σε ρόλους γεμάτους μυστήριο και συναισθήματα. Αφεθείτε και γίνετε ένα με την απελπισία τους. Απολαύστε μια σκοτεινή και μπαρόκ ταινία, με αριστουργηματική σκηνοθεσία κι εκπληκτικά εικαστικά μέσα που δημιουργούν μια εικόνα που μαγεύει.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Συνέντευξη Με Έναν Βρικόλακα
Είδος: Θρίλερ
Σκηνοθέτης: Neil Jordan
Πρωταγωνιστές: Tom Cruise, Brad Pitt, Kirsten Dunst, Christian Slater, Antonio Banderas, Stephen Rea
Μουσική: Elliot Goldenthal
Παραγωγή: 1994
Διάρκεια: 123’

Σχετικά sites που αξίζουν τον κόπο:
http://www.imdb.com/title/tt0110148/
http://en.wikipedia.org/wiki/Interview_with_the_Vampire:_The_Vampire_Chronicles