Συνοπτική περίληψη του έργου:
Πέντε εβδομάδες πριν τα Χριστούγεννα, μιας γιορτής που πλημμυρίζει από αγάπη.
Μέχρι που μπορεί να φτάσει κανείς για να βρει την πραγματική του αγάπη; Κι αν τη βρει, πως μπορεί να την κερδίσει;
Μια ιστορία διαφορετικών ανθρώπων που τους ενώνει κάτι κοινό. Η λαχτάρα ν’ αγαπήσουν και ν’ αγαπηθούν.

Προσωπική άποψη:
Μπορεί μια γυναίκα να επηρεάσει τις διπλωματικές σχέσεις μεταξύ Αγγλίας και ΗΠΑ; Μπορεί ένα μικρό αγόρι να τραβήξει την προσοχή της πιο δημοφιλούς μαθήτριας του σχολείου; Μπορούν δύο άνθρωποι που μιλάνε διαφορετική να βρουν ένα κοινό κώδικα επικοινωνίας; Ποιος ο λόγος ν’ αποφεύγει κάποιος τη γυναίκα του καλύτερού του φίλου; Τελικά όλοι οι παντρεμένοι κάποια στιγμή ενθουσιάζονται με μια πιτσιρίκα; Μέχρι που πρέπει να ταξιδέψει κάποιος για να βρει μια γυναίκα να τον αγαπήσει; Αυτά κι άλλα πολλά καυτά σύγχρονα ερωτήματα απαρτίζουν την ιστορία μας.

Θεωρώ ότι η συγκεκριμένη ταινία είναι μακράν ότι ποιο γλυκό έχω δει εδώ και χρόνια. Το motto της ταινίας βασίζεται πάνω σε μια πολύ απλή θεωρία. Ότι η αγάπη βρίσκεται παντού. Και πραγματικά, παρακολουθώντας την, μπορεί να συνειδητοποιήσει κανείς πως όντως έτσι είναι. Γιατί ακόμα κι αν δεν την βλέπουμε ή δεν είμαστε σε θέση να την κατανοήσουμε, δεν σημαίνει πως αυτή δεν υπάρχει. Συγκεντρώνοντας ένα εντυπωσιακό cast ο Richard Curtis αφηγείται τις παράλληλες ιστορίες ανδρών και γυναικών, που παρά το ότι μπορεί να μην γνωρίζονται όλοι μεταξύ τους, στην πραγματικότητα έχουν από έναν κοινό σύνδεσμο και ταυτόχρονα από ένα κοινό θέμα. Την αγάπη, που ξεκινάει να τους προβληματίζει πέντε βδομάδες πριν τη γιορτή των Χριστουγέννων για να κορυφωθεί ανήμερα αυτής.

Λόγω του πλήθους των χαρακτήρων του δίνεται η δυνατότητα να παρουσιάσει και ν’ αναπτύξει τις πτυχές των ανθρωπίνων σχέσεων. Πέρα απ’ τις ταξικές, οικονομικές, εθνικές ή όποιας φύσης διαφορές, η αγάπη είναι παντού κι είναι ίδια για όλους. Ή τουλάχιστον έχουν όλοι το ίδιο δικαίωμα να ελπίζουν σ’ αυτή και να τη διεκδικήσουν με κάθε μέσο. Βέβαια ορισμένες ιστορίες, αναπόφευκτα έχουν περισσότερο από κάποιες άλλες, ή οποίες, αν όχι να παραληφθούν, θα μπορούσαν να είχαν συμπτυχθεί. Και φυσικά βασίζεται στην κλασσική πλέον συνταγή των ρομαντικών κομεντί. Λίγο συγκίνηση, λίγο γέλιο, κάποιες γλυκανάλατες ατάκες και λίγο-πολύ, όλοι οι ήρωες της ιστορίας με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο θα βολευτούν. Ωστόσο δεν με χάλασε καθόλου, αφού μετά το πέρας μου άφησε μια πολύ γλυκιά και τρυφερή αίσθηση, πόσο μάλλον αν αναλογιστούμε ότι λίγο πολύ, όσο μελό κι αν μας φαίνονται όταν τα βλέπουμε στο πανί, έχουμε περάσει αντίστοιχες καταστάσεις.

Ο Richard Curtis, μετά την επιτυχία του σε ανάλογες ταινίες, ως σεναριογράφος και παραγωγός, αποφασίζει να κάνει το κινηματογραφικό του ντεμπούτο κι ως σκηνοθέτης. Και το αποτέλεσμα δεν είναι καθόλου άσχημο. Θα μου πείτε, τέτοιου είδους ταινίες δεν χρειάζονται και μεγάλη μαεστρία κι εν μέρη είναι σωστό. Απ’ την άλλη όμως αν αναλογιστούμε την πολυπλοκότητα του να συνδέσεις τόσες διαφορετικές ιστορίες, μεταπηδώντας από τη μία στην άλλη χωρίς να χάνεται ο φυσικός ειρμός έτσι ώστε όλο αυτό που παρακολουθείς να φαντάζει ως ένα ενιαίο σύνολο κι όχι σαν άσχετα κομμάτια από διαφορετικά παζλ, τότε θα καταλάβουμε πως το εγχείρημά του δεν ήταν εύκολο. Γι’ αυτό το λόγο λοιπόν του βγάζω το καπέλο.

Όσο για τη μεγάλη διάρκεια ένα έχω να πω. Κυλάει τόσο ευχάριστα που μετά το πέρας της ταινίας ούτε που καταλαβαίνεις πως πέρασε έτσι γρήγορα η ώρα. Στο κάτω-κάτω λόγω της πληθώρας των ιστοριών η μεγάλη διάρκεια δικαιολογείται. Άλλωστε αν ήταν μικρότερη μπορεί να λέγαμε ότι μας άφησε ανικανοποίητους. Πολύ επιτυχημένες είναι επίσης και οι μουσικές επιλογές. Τραγούδια στο αγαπησιάρικο κι εορταστικό πνεύμα της περιόδου. Ποπ-ερωτικές μπαλάντες, μεγάλα hit όχι μόνο σύγχρονα, αλλά και παλαιότερων εποχών κι ιδιαίτερα χιουμοριστικές διασκευές.

Όσο για το cast τι να πει κανείς... Όλη η αφρόκρεμα του Αγγλικού σινεμά στις οθόνες μας σε μία και μόνο ταινία. Οι συνήθεις αγαπημένοι του βέβαια είναι και πάλι παρόντες. Κάποιοι απ’ αυτούς βέβαια, όπως ο Hugh Grant δεν καταφέρνουν να ξεφύγουν από το συνηθισμένο τους στυλάκι, αλλά δε βαριέσαι. Υπάρχουν τόσοι άλλοι ενδιαφέροντες ρόλοι που σε κάνουν να το ξεχνάς. Παραδείγματος χάριν απολαυστικός είναι ο Bill Nighy στο ρόλο του ξεπεσμένου rock star που προσπαθεί ν’ ανακάμψει. Επιπλέον έχουμε σε guest ρόλους κι άλλα μεγάλα ονόματα όπως τον Billy Bob Thornton, Rowan Atkinson, Denise Richards και Claudia Schiffer. Ειδικά αν είσαστε ζευγαρωμένοι, για αγκαλίτσες, χουχουλιάσματα και ζουζουνίσματα στον καναπέ (ή και στο κρεβάτι, δεν έχω κολλήματα) μια Κυριακή μεσημέρι είναι ότι πρέπει. Παρά τη μεγάλη διάρκεια, απολαύστε ένα εξαιρετικό cast σε μια πολύ όμορφη παραγωγή του είδους.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Αγάπη Είναι...
Είδος: Αισθηματική Κομεντί
Σκηνοθέτης: Richard Curtis
Πρωταγωνιστές: Hugh Grant, Alan Rickman, Emma Thompson, Laura Linney, Colin Firth, Keira Knightley, Gregor Fisher, Bill Nighy, Chiwetel Ejiofor, Andrew Lincoln
Παραγωγή: 2003
Διάρκεια: 129’

Επίσημο site:
http://www.loveactually.com/