Συνοπτική περίληψη του έργου:
Η ζωή του George Monroe ενός αρχιτέκτονα μέσης ηλικίας, αλλάζει δραματικά όταν μαθαίνει πως πάσχει από καρκίνο κι ότι η ζωή που του μένει δεν είναι και πάρα πολύ μεγάλη.
Ο ίδιος βλέπει την όλη κατάσταση σαν μια ευκαιρία να ζήσει με τους δικούς του όρους και να συμφιλιωθεί με όσους αποξενώθηκε στο παρελθόν, ανάμεσά τους την πρώην γυναίκα του και τον προβληματικό έφηβο γιο του.
Για να το πετύχει αυτό βάζει στόχο ν’ αναπαλαιώσει το παλιό του σπίτι στην παραλία κι ενώ προσπαθεί να ξεφύγει από τα φαντάσματα του παρελθόντος θα καταφέρει να επηρεάσει απρόσμενα και τους γύρω του.

Προσωπική άποψη:
Έχουμε και λέμε... Τι έχουμε; Έναν ήρωα που ξέρει ότι σύντομα θα πεθάνει. Κατά συνέπεια το ξέρουμε κι εμείς από την αρχή σχεδόν της ταινίας. Θα μπορούσε μ’ αυτό τον τρόπο να χαθεί η δυναμική της. Απ’ την άλλη όμως έχουμε τους ανυποψίαστους ανθρώπους που τον περιτριγυρίζουν, κάτι που δίνει μια πιο ενδιαφέρουσα νότα.

Ο George είναι ένας άνθρωπος όπου η ζωή του έχει φτάσει σε τέλμα. Ξέρει ότι θα πεθάνει, ωστόσο δεν κλαίει τη μοίρα του, αλλά προσπαθεί ν’ αξιοποιήσει όσο πιο δημιουργικά και παραγωγικά μπορεί το χρόνο που του απομένει. Απ’ την άλλη ο προβληματικός γιος του βρίσκει μοναδική ευχαρίστηση σε ναρκωτικές ουσίες και στο να κάνει τη ζωή των γύρω του δύσκολη αφού η δική του φαντάζει μάταιη κι άσκοπη. Δύο διαφορετικοί κόσμοι που κάποια στιγμή συναντιόνται κι αναγκάζονται ο καθένας για τους δικούς του λόγους να συνυπάρξουν.

Το καλό της ταινίας είναι ότι από τα πρώτα κι όλας λεπτά σε βάζει στην ουσία της. Δεν αναλώνεται σε άσκοπες καταστάσεις προκειμένου να εντυπωσιάσει κι έτσι ο θεατής δε δυσκολεύεται καθόλου να μπει στο όλο κλίμα. Καλογραμμένο σενάριο με έξυπνους κι εύστοχους διάλογους με ιδιαίτερη αληθοφάνεια. Παρά τη δραματικότητα της ιστορίας τα κωμικά στοιχεία δεν απουσιάζουν και κάθε άλλο παρά ειρωνικά φαντάζουν. Πολύ καλά δομημένο και με μεγάλη έμφαση στους χαρακτήρες.

Έτσι, το καλό αυτό σενάριο εκμεταλλεύεται ο Winkler δημιουργώντας μια ανθρωποκεντρική ταινία, απ’ αυτές που με συγκινούν και με συνεπαίρνουν. Όλοι οι χαρακτήρες έχουν ίσο μερίδιο στην εξέλιξη κι ο τρόπος που επηρεάζεται κι επηρεάζει ο καθένας τους είναι φανερός χωρίς ν’ αφήνει απορίες. Το σπίτι αποτελεί τον άξονα γύρω απ’ όπου όλοι περιστρέφονται και ταυτόχρονα αποτελεί έναν από τους πρωταγωνιστές. Ωστόσο σε κάποια σημεία η σκηνοθεσία είναι κάπως αργή κι ίσως ο μέσος θεατής νιώσει να ενοχλείται προς στιγμήν. Αν κάτι είναι μαγευτικό είναι η φωτογραφία. Τα πλάνα από το λόφο στη θάλασσα είναι απλά παραμυθένια, σα να ‘χουν ξεπηδήσει από τις σελίδες κάποιου βιβλίου. Ειδικά κατά τη διάρκεια κάθε ηλιοβασιλέματος σκέφτεσαι “Θεέ μου, μια τέτοια ώρα θα ήθελα να πεθάνω”! Αγναντεύεις μαζί με τους ήρωες και σα να αισθάνεσαι το αεράκι που φυσάει απαλά και μαζί του φέρνει τη λύτρωση.

Το cast είναι απλά εξαιρετικό! Ο Kline ζει το ρόλο του! Παρά τη γνώση του επερχόμενου θανάτου του ζει με γαλήνη τις τελευταίες του στιγμές κι ακόμα κι οι όποιες εκρήξεις του μοιάζουν μελετημένες, ισορροπημένες, έτσι ώστε να μην ξεφεύγει από το στόχο του. Να λυτρωθεί απ’ όσα κουβαλάει μέσα του και μαζί μ’ αυτόν να οδηγήσει στη λύτρωση και τους υπόλοιπους. Η Thomas όμορφα απελπισμένη, πνιγμένη από τον πόνο μιας ζωής που δεν είναι σίγουρη αν έκανε καλά που άφησε πίσω για μια νέα, μονότονη και περιτριγυρισμένη από συμβιβασμούς. Αυτός όμως που κλέβει την παράσταση είναι ο νεαρός Christensen στο ρόλο του Sam. Λάτρεψε αυτό το ρόλο κάτι που φαίνεται κάθε στιγμή και τον οδήγησε άλλωστε και σε μια υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα. Παθιασμένος κι άγριος, θα μπορούσε να πείσει τον καθένα ως προβληματικός έφηβος αφού πραγματικά κάνει καταπληκτική δουλειά.

Μια ταινία για την οποία σίγουρα αξίζει ν’ αφιερώσεις το χρόνο σου. Το σενάριο μπορεί να μην πρωτοτυπεί ιδιαίτερα, σε κάποιους μπορεί να φαίνεται και χιλιοειπωμένο. Δεν έχουν άδικο κι υπό άλλες συνθήκες η συγκεκριμένη ταινία θα ήταν μέτρια. Ακόμα κι έτσι όμως για την εμπειρία και μόνο αυτών των εξαίσιων ερμηνειών κι αυτού του καλοδουλεμένου σεναρίου, μια απόπειρα αξίζει. Να προειδοποιήσω όμως ότι προς το τέλος δεν καταφέρνει να ξεφύγει από κάποιες κλασσικές συνταγές που επιβάλει το Hollywood κι είναι το μόνο που εν μέρη χαλάει τη μαγεία.
Βαθμολογία 8/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Ένα Σπίτι, Μια Ζωή
Είδος: Κοινωνικό
Σκηνοθέτης: Irwin Winkler
Πρωταγωνιστές: Kevin Kline, Kristin Scott Thomas, Hayden Christensen, Mary Steenburgen, Jena Malone, Mike Weinberg
Παραγωγή: 2001
Διάρκεια: 126’

Επίσημο site: 
http://www.newline.com/properties/lifeasahouse.html