Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ο Bart ανήκει στον υπόκοσμο του Λονδίνου και κερδίζει μεγάλα χρηματικά ποσά προσφέροντας προστασία στα μαγαζιά της πόλης κι οργανώνοντας αγώνες όπου άντρες πολεμάνε μεταξύ τους μέχρι θανάτου.
Στην κατοχή του έχει τον Danny, έναν άντρα όπου πήρε υπό την εποπτία του όταν ήταν παιδί ακόμα και τον οποία μεγάλωσε κι ανέθρεψε ως σκύλο. Δεμένος με το λουρί του ο Danny είναι απλά το κατοικίδιό του, χωρίς όμως αυτό είναι μια φονική μηχανή.
Έπειτα από ένα ατύχημα, ο Danny μένει μόνος του κι ελεύθερος σ’ έναν κόσμο που γι’ αυτόν είναι άγνωστος. Όταν θα βρεθεί στο δρόμο του ο τυφλός Sam, θα τον πάρει υπό την προστασία του και μαζί με την κόρη του θα προσπαθήσει να τον κάνει άνθρωπο. Ο Bart όμως δεν είναι διαθετημένος να τον αφήσει ελεύθερο.

Προσωπική άποψη:
Πριν δω την ταινία και διαβάζοντας το cast, δεν περίμενα ποτέ μια ταινία με πρωταγωνιστή τον μάστορα του καράτε Jet Li, θα μπορούσε να μ’ αρέσει και πολύ περισσόετρο να μου προκαλέσει κοινωνικούς προβληματισμούς. Περέμενα μια σειρά από κλισέ σκηνές άφθονου ξυλοκοπήματος όπου ένα ανθρωπάκι καταφέρνει με μεγάλη δεξιοτεχνία να κατατροπώσει ορδές ολόκληρες σκληροτράχηλων ανδρών. Τα πράγματα όμως δεν είναι ακριβώς έστι.

Ο Benson του οποίου έμπνευση είναι και το σενάριο της ταινίας έχει κάνει εξαιρετική δουλειά. Ο Danny δεν είναι απλά μια φονική μηχανή. Είναι ένας άνθρωπος-ζώο που αν και αιμοσταγής, μπορεί ν’ ανασκαλέψει τις ανθρώπινες πτυχές του. Κι αν πιστεύετε πως η μαγεία χάνεται με την αποκάλυψη της ταυτότητάς του κάνετε λάθος. Η πλοκή δεν σταματάει λεπτό κι η διαρκής της εξέλιξη είναι κάτι παραπάνω από ενδιαφέρουσα.

Όμως και η σκηνοθεσία του Leterrier είναι μαγική. Σκοτεινή και μυστηριώδης! Φωτίζει τα σημεία που θέλει τη στιγμή που θέλει, τόσο όμως ώστε να μην σβήσει το ενδιαφέρον μας κι οι γωνίες λήψης του κάτι παραπάνω από έξυπνες.. Επιπλέον, έχει χτίσει με μεγάλη μαεστρία τις σκηνές δράσης που πραγματικά είναι απόλυτα εμπνευσμένες και δημιουργικές έτσι ώστε να τις παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα. Όμως ακόμα κι έξω απ’ το ρινγκ τα πηγαίνει περίφημα, καταφέρνοντας να στήσει πολύ όμορφα τις σκηνές εκείνες όπου οι ήρωες πρέπει να κορυφώσουν το σασπένς μέσω των συναισθημάτων τους κι όχι μέσω της βίας.

Ο Li μπορεί στο παρελθόν να μην έχει δείξει αξιόλογα ερμηνευτικά δείγματα αυτή τη φορά όμως δίνει το κάτι παραπάνω. Η πλοκή είναι χτισμένη πάνω του κι η φιλότιμη προσπάθειά του καταφέρνει να κερδίσει την εύνοια του θεατή, έστω κι αν το κουταβίσιο βλέμμα του κάποιες στιγμές στη δίνει στα νεύρα. Είναι η πρώτη φορά που τον παρακολουθούμε όχι απλά να δέρνει κόσμο, αλλά να ερμηνεύει έναν χαρακτήρα, τόσο παράδοξο αλλά συνάμα τόσο γοητευτικό ακι μυστηριώδες.

Κι αν ακόμα όπως φαίνεται κι απ’ τον τίλτο της ταινίας είναι ο πρωταγωνιστής, οι υπόλοιποι χαρακτήρες δεν περνάνε απαρατήρητοι και πολύ περισσότερο άπρακτοι. Ο καθένας με τη σειρά του, έστω κι αποσπασματικά, παίρνει τη σκυτάλη του πρωτγανιστή για να προσθέσει το δικό του ληθαράκι στην ιστορία. Ο Freeman στο ρόλο του τυφλού συντηρητή πιάνων αποτελεί εκείνη την ήρεμη δύναμη που πάντα αποτελεί δυνατό ατού σε ταινίες σαν αυτές, ενώ ο Hoskins ενσαρκώνει εκείνο τον τύπο κακού που κάνει κάθε τρίχα στο κορμί σου να σηκώνεται μόνο και μόνο επειδή σε κοιτάζει.

Με άλλα λόγια, το “Danny The Dog” συγκαταλέται δικαίως στις περιπέτειες εκείνες που με΄νου αλησμόνητες. Ευφυής και μ’ ένα σενάριο που χωρίς αμφιβολία ξεχωρίζει. Σκηνές δράσης που δεν χωλένουν το περιεχόμενο της ταινίας αφού δίνονται σε σωστές δόσεις, έτσι όπως πρέπει, όταν πρέπει. Μια ταινία που δεν παίζει με τα συνηθισμένα στερεότυπα μόνο και μόνο για να κερδίσει τους fans του είδους. Δυστυχώς τόσο ποιοτικές ταινίες δράσης δεν βγαίνουν συχνά και θα ήταν ευτύχημα αν κάποια στιγμή συνέβαινε.
Βαθμολογία 8,5/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Danny The Dog
Είδος: Περιπέτεια
Σκηνοθέτης: Louis Leterrier
Πρωταγωνιστές: Jet Li, Morgan Freeman, Bob Hoskins, Kerry Condon, Vincent Regan, Dylan Brown
Παραγωγή: 2005
Διάρκεια: 102’

Επίσημο site:
http://www.dannythedog-lefilm.com/