Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ένας serial killer σκοτώνει τον έναν μετά τον άλλον αστυνομικούς χωρίς ν’ αφήνει πίσω του κανένα ίχνος.
Ένας μπάτσος, που ήταν ο επόμενος στόχος, θρηνεί τελικά την γυναίκα του, που τελικά ήταν εκείνη που έπεσε θύμα του μανιακού δολοφόνου.
Το ποτό τον καταβάλλει και κλείνεται σε ειδικό θεραπευτήριο απεξάρτησης για αστυνομικούς. Όμως ο serial killer θα φτάσει μέχρι εκεί.

Προσωπική άποψη:
Να μια ταινία που αν δεν απευθύνεται σε διανοητικά καθυστερημένους, σίγουρα έχει μοναδικό σκοπό ύπαρξης να εξοντώσει κάθε ίχνος εγκεφαλικών κυττάρων που μπορεί να έχει κάποιος μέσα στο μυαλό του. Θα μου πεις τώρα, από ταινία με πρωταγωνιστή τον Stallone περίμενες κάτι καλύτερο; Όχι, δεν περίμενα κάτι το αξιομνημόνευτο, αλλά ήλπιζα ότι δεν θα ήθελα κι όλας να κόψω τις φλέβες μου. Πού την θυμήθηκα τότε και πώς; Μα την είχε ο Alter, το είδα και αναρίγησα!

Χειμώνας, ψόφος, Σαββατόβραδο και τι να κάνεις; Λες να πας σινεμά! Από τις πρώτες ταινίες που είδα με τον άντρα μου και ομολογώ πως ήταν τραυματική εμπειρία. Ένα παντελώς ηλίθιο και χιλιοειπωμένο σενάριο που δεν μπαίνει καν στον κόπο να προσπαθήσει έστω να πρωτοτυπήσει. Και δεν μιλάω για όλη την ταινία, αλλά έστω για κάποια σημεία της, έτσι ώστε να μην μετράμε χασμουρητά κι αποχωρήσεις από την αίθουσα για να περνάει η ώρα.

Ομάδα από τελειωμένους μπάτσους που το ‘χουν ρίξει στα τσιγάρα, στα ποτά και τα ξενύχτια ο καθένας για διαφορετικούς λόγους, συγκεντρώνονται αναγκαστικά από τους ανωτέρους τους σ’ ένα πνιγμένο από το χιόνι μεταλλικό τενεκέ στη μέση του πουθενά με σκοπό να βγάλουν τα εσώψυχά τους, να ξεπεράσουν τους φόβους του, να πάψουν να ‘ναι ψυχικά διαταραγμένοι και αλκοολικοί έτσι ώστε να επανενταχτούν στην κοινωνία και στην υπηρεσία τους. Συγκινήθηκα… Τρίχες κατσαρές!

Ο σκηνοθέτης του “Ξέρω Τι Κάνατε Πέρσι Το Καλοκαίρι” επανήλθε μετά από 4 χρόνια απουσίας για να παρουσιάσει αυτό το πράγμα. Και αναρωτιέμαι… δεν είχε να κάνει κάτι καλύτερο; Καλά δεν ήταν 4 χρόνια κρυμμένος στο λαγούμι του μετά την προαναφερθείσα teen horror movie(το τι γέλιο έκανα στο σινεμά μ’ αυτήν θα το συζητήσουμε άλλη φορά); Δεν θα πω πολλά, άλλωστε το γεγονός ότι από τότε δεν ξανακούστηκε το όνομά του, όχι ως σκηνοθέτη, αλλά ούτε ως καθαριστή σε άλλη ταινία κάτι λέει από μόνο του. Μηδέν ρυθμός, μηδέν δράση, μηδέν σασπένς, μηδέν εκμετάλλευση έστω κι εκείνων των λίγων στοιχείων που θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν την ταινία μια απίστευτη μετριότητα.

Ο Stallone δίνει ρεσιτάλ υποκριτικής! Τέτοιο ατάλαντο πλάσμα δεν έχω ματαδεί. Καλά ήσουνα όσο παρίστανες το κομάντο, τι τους θες ρόλους με λόγια αφού δεν έχεις μάθει, όχι να ερμηνεύεις, αλλά να μιλάς έτσι ώστε να μπορείς τουλάχιστον να ισχυριστείς ότι κάτι κάνεις; Όσο και αν προσπαθεί αυτός ο άνθρωπος να πάρει στροφή, το μόνο που καταφέρνει είναι να βρίσκει στις γωνίες.

Για το υπόλοιπο cast τα λόγια περισσεύουν. Το ότι παίζουν κατά κύριο όγκο σε τριτοκλασσάτες ταινίες του κώλου σε κομπαρσαδόρικους κυρίως ρόλους κι αυτό ανά τριετία τα λέει όλα.

Περιπέτεια της κακιάς ώρας, γυρισμένη από έναν σκηνοθέτη που όχι η σπιτονοικοκυρά του, αλλά ούτε η μάνα του δεν ξέρει και έναν Stallone που ξεπερνάει ακόμα και την πιο τρελή φαντασία σε θέμα αταλαντοσύνης. Αν τύχει να τη δείτε σε κανένα dvd-club αγοράστε την. Τι λέω; Α, όχι για να την δείτε, αλλά για την κάψετε. Τέτοια τερατουργήματα δεν πρέπει να περνάνε από γενιά σε γενιά ούτε καν σαν μακρινή ανάμνηση.
Βαθμολογία 2/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: D-Tox
Είδος: Περιπέτεια
Σκηνοθέτης: Jim Gillespie
Πρωταγωνιστές: Sylvester Stallone, Polly Walker, Charles Dutton, Tom Berenger, Kris Kristofferson
Παραγωγή: 2001
Διάρκεια: 92’

Σχετικά sites που αξίζουν τον κόπο:
http://www.imdb.com/title/tt0160184/
http://en.wikipedia.org/wiki/D-Tox