Συνοπτική περίληψη του έργου:
Δύο γερόλυκοι ντετέκτιβ του N.Y.P.D., ο Turk κι ο Rooster στα τόσα χρόνια τους στην πιάτσα έχουν δει σχεδόν τα πάντα. Έτσι, δε διστάζουν να αποδώσουν δικαιοσύνη λειτουργώντας ακόμα κι εκτός νόμου στις περιπτώσεις όπου διαβόητοι κακοποιοί έχουν ξεφύγει απ' τις δαγκάνες της αστυνομίας και των δικαστικών αρχών.
Η εμφάνιση ενός κατά συρροή δολοφόνου όπου σκοτώνει ακριβώς αυτούς ακριβώς, αφήνοντας τους κι ένα τετράστιχο σημείωμα, οδηγεί γρήγορα τους αστυνομικούς στο συμπέρασμα πως ο δολοφόνος αποδίδει 'δικαιοσύνη' και δεν είναι διόλου απίθανο να είναι μπάτσος.
Κι όλα αυτά συνδέονται με μία παλιά υπόθεση όπου οι δύο ντετέκτιβ είχαν, υποτίθεται, εξιχνιάσει.

Προσωπική άποψη:
Παρά την αποτροπή του Γιάννη να δω την ταινία σινεμά δεν τον άκουσα και την περασμένη Παρασκευή πήγα να δω την κινηματογραφική μου φαντασίωση. Να δω τον Al Pacino και τον Robert De Niro, όχι απλά να συμπρωταγωνιστούνε στην ίδια ταινία, αυτό άλλωστε το είχαμε δει και στο παρελθόν με τα “The Heat” και “The Godfather”, αλλά να εμφανίζονται ταυτόχρονα στο ίδιο πλάνο. Αυτό από μόνο του αποτελεί σπουδαίο κινηματογραφικό γεγονός.

Διαβάζοντας βέβαια τα παραπάνω μην πηγαίνει το μυαλό σας στο καλό. Δεν έχω σκοπό, ούτε διάθεση να εκθειάσω την ταινία μόνο και μόνο λόγω της αδυναμίας που τρέφω προς τους πρωταγωνιστές και την οποία έχω εκφράσει πολλάκις στο παρελθόν. Ένας, καμιά φορά και δύο, κούκοι δεν φέρνουν την άνοιξη κι αυτό αποδεικνύεται περίτρανα όσο κυλάει η ταινία. Σίγουρα δεν περίμενα καμιά οσκαρική παραγωγή, όταν όμως έχω όλη την καλή διάθεση, περιμένω να δω κάτι παραπάνω.

Δεν ξέρω τι ακριβώς είχε στο μυαλό του ο Avnet όταν σκεφτόταν τον όρο κινηματογραφική προσέγγιση. Ήμαρτον... ταινία δράσης γυρίζεις και όχι τα στρουμφάκια και μάλιστα εν έτη 2008 κι όχι 1968. Αν μη τι άλλο έχει όλα εκείνα τα μέσα που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν προκειμένου να υπάρχει ροή της δράσης και κορύφωση. Ακολουθούμενος προφανώς κάποια από τα μονοπάτια που χάραξε ο Fincher, απλά καταφέρνει να χάσει την μπάλα. Και μπορεί το έργο από μόνο του να μην ξεχειλίζει από σεναριακή πρωτοτυπία και εμφάνταστη σκηνοθετική ματιά, όμως βρε αδερφάκι μου... κάνε έστω μια προσπάθεια να με ξαφνιάσεις. Μην με βυθίζεις για άλλη μια φορά στον κόσμο των ατελείωτων κλισέ και της απόλυτης προβλεψιμότητας.

Οι δύο κορυφαίοι ηθοποιοί, ίσως πρέπει να πάρουν απόφαση πως ήρθε η ώρα να καθίσουν σπίτι τους και ν’ αναπολούν τις παλιές τους δόξες. Όχι γιατί οι ίδιοι είναι κακοί ερμηνευτικά, αλίμονο, αλλά γιατί δεν υπάρχει ο σκηνοθέτης εκείνος που να μπορεί να τους διαχειριστεί, πόσο μάλλον να τους φέρει αντιμέτωπους πρόσωπο με πρόσωπο. Επιπλέον δεν βοηθάνε και οι ίδιοι τους εαυτούς τους, καθώς τα τελευταία χρόνια η μία αποτυχημένη επιλογή διαδέχεται την άλλη κάνοντάς μας να λησμονούμε τις χαμένες δόξες και ν’ απορούμε. Το να ταυτίζεσαι με έναν συγκεκριμένο ρόλο δεν είναι καλό, ακόμα κι αν μιλάμε για μεγαθήρια.

Οι δευτεραγωνιστές φαντάζομαι ότι θα σκότωναν και τη μάνα τους για να βρεθούν δίπλα στο πάντρεμα των δύο κορυφαίων ηθοποιών. Εμείς πάλι ως θεατές, ίσως να σκοτώναμε την δική μας για να δούμε κάποιους άλλους στους ρόλους αυτούς.

Με άλλα λόγια, το είδατε; Δεν πειράζει, θα σας περάσει! Δεν το είδατε; Καλύτερα, μπορείτε να περιμένετε και το dvd, όχι για κανέναν άλλο λόγο πέραν της περιέργειας. Δυστυχώς αυτή η ταινία πιστεύω ότι θ’ αποτελέσει την απόλυτη εξαφάνιση των δύο ηθοποιών και σίγουρα μετά από λίγο καιρό δεν θα θυμόμαστε καν την ύπαρξή της. Κρίμα, πραγματικά, όχι γιατί είχα μεγάλες αξιώσεις, αλλά γιατί θλίβομαι για το άδοξο φινάλε της καριέρας δύο πολυαγαπημένων ηθοποιών. Τιμής ένεκεν...
Βαθμολογία 5/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Ου Φονεύσεις
Είδος: Περιπέτεια
Σκηνοθέτης: Jon Avnet
Πρωταγωνιστές: Robert De Niro, Al Pacino, Carla Gugino, John Leguizamo, Donnie Wahlberg
Παραγωγή: 2008
Διάρκεια: 100’

Επίσημο site:
http://www.righteouskill-themovie.com/