Συνοπτική περίληψη του έργου:
Δύο κόσμοι συγκρούονται και μαζί τους, δύο άντρες που αντιπροσωπεύουν τις αξίες και την ουσία αυτών των κόσμων.
Ο Αττίλας, ο βασιλιάς των Ούννων είναι ένας οραματιστής που πιστεύει πολύ στον λαό του. Καθώς όμως εκείνοι αρκούνται στο να λεηλατούν και να εξοντώνουν τους γείτονες τους, ο Αττίλας βλέπει πιο μακρυά, την πιθανότητα μιας παγκόσμιας επικράτησης.
Ο Ρωμαίος στρατηγός Φλάβιος Αέτιος, ενσωματώνει τα καλύτερα και τα χειρότερα στοιχεία μίας Ρώμης που είναι στα τελευταία της. Ο σκοπός του είναι ένας η Ρώμη, πρέπει να συνεχίσει να κυβερνά τον κόσμο.
Οι δύο άντρες θα έρθουν αντιμέτωποι και ο μύθος του Αττίλα θα ξεκινήσει.

Προσωπική άποψη:
Ήμουνα σίγουρη απ' όταν πρωτοείδα πέρσυ το Πάσχα αυτή την ταινία, ότι όταν αποφάσιζα να γράψω την άποχή μου θα δυσκολευόμουν αρκετά. Όχι γιατίδεν είναι μι καλή επική ταινία, ικανή να σε παρασύρει στο πεδίο της μάχης, όσο για άλλους λόγους που περισσότερο έχουν να κάνουν σχέση με τοαισθητικό κομμάτι. Κατά πόσο βέβαια αυτό παίζει μεγάλο ρόλο, έχει να κάνει με τον τρόπο προσέγγισης του καθένα μας απέναντι σε συγκεκριμένες θεματολογίες.Για 'μένα λοιπόν, όταν θέλεις να χαρακτηρίζεις μια ταινία ως ιστορική, σε κάποιες λεπτομέρειες οφείλειες να είσαι πιο προσεχτικός.

Η υπόθεση της ταινίας περιστρέφεται γύρω από την ζωή του μεγάλου Ούννου στρατηλάτη Αττίλα. Σκληρός κατακτητής ή παθιασμένος ονειροπόλος που θέλει να κερδίσει την δόξα ολόκληρου του κόσμου, όχι μόνο για τον ίδιο, αλλά και για τον λαό που κυβερνάει; Η ιστορία έχει αποτυπώσει το πρώτο,αντίθετα με την ταινία που προσπαθήσει μανιωδώς να μας πείσει για το δεύτερο. Και αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, ο καθένας θα ήθελε να ωραιοποιήσειτην παρουσία του κεντρικού του ήρωα, έτσι ώστε να είναι πιο προσφιλής στο κοινό. Από 'κει κι έπειτα όμως, κράτα και κάπου τα προσχήματα! Μα γίνεται ο Αττίλας να ήταν Ούννος και ταυτόχρονα να ήταν ένας δίμετρος παιδαράς με καστανόξανθο μαλλί και πλάνα, πράσινα μάτια; Όσο μολύβι και να βάζειςπιο σχιστομάτη δεν τον κάνεις, μάλλον περισσότερο με τραβεστί θα έμοιαζε αν επέμεναν λίγο ακόμα.

Με όλα τα παραπάνω δεν θέλω να πω ότι ο Dick Lowry έπιασε στα χέρια του μια κάμερα και τα θαλάσσωσε, γιατί κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Η ταινία γυρίστηκε στα πλαίσια της τηλεοπτικής mini σειράς, τα επεισόδια της οποίας μετά την αναγνωρισιμότητα του Butler, ενσωματώθηκαν σε μια ενιαίατηλεταινία, εξού και η υπερβολικά μεγάλη της διάρκεια. Λαμβάνοντας ως γνώμονα λοιπόν ότι πρόκειται για μια τηλεοπτική και όχι για μια κινηματογραφικήπαραγωγή, ο Lowry τα κατάφερε μια χαρά, αναβιώνοντας με όσα μέσα είχε μια εποχή και δίνοντας δυναμική πνοή στα φλεγόμενα, κατακτημένα πεδία. Ιδιαίτερα η επέμβασή του όσον αφορά τα κοστούμια και τα σκηνικά, κάπως σώζει το μειωμένο αισθητικό υπόβαθρο των κομπάρσων. Αν όχι ο πρωταγωνιστής,γιατί έχουμε κάτι που θέλουμε να πουλήσουμε, εκείνοι θα μπορούσαν να έχουν πιο μογγολικά χαρακτηριστικά.

Και μιας και τόση ώρα θίγω το αισθητικό κομμάτι που κυρίως έχει να κάνει με την παρουσία του Butler στον ρόλο του Αττίλα, νομίζω ότι ήδη ξέρετε τι έχω στο μυαλό μου. Ο Butler είναι από τους ηθοποιούς ππυ εκτιμώ πάρα πολύ, τόσο οπτικά, όσο και ερμηνευτικά. Του πάνε οι δυναμικοί και ιδιαίτεροι χαρακτήρες και ξέρει να κάνει, ακόμα και τον πιο νατιπαθή ρόλο, συμπαθή στα μάτια του κοινού. Αυτό είναι μεγάλο ατού και μάλλον πάνωσ' αυτό πόνταρε και ο σκηνοθέτης με την επιλογή του αυτή. Όμως, το να βλέπω στον χαρακτήρα ενός Ούνου, έναν παιδαρά, που αγωνίζεται και εκτιμάωκι όλας τον αγώνα του αυτόν, κάτι δηλαδή που σε καμία δεν αντιπροσώπευε το φυσικό πρόσωπο, ε ναι, κάπου με χαλάει.

Η Simmone Mackinnon είναι μια πολύ όμορφη και γοητευτική παρουσία, αποπνέοντας τον αέρα του μυστηρίου που κάθε ταινία που σέβεται τον εαυτό της πρέπει να έχει. Λειτουργική μεν ως προς αυτό που θέλησαν να βγάλουν, όμως το ρομάνζτο δεν μπορεί με τίποτα να λείψει; Οι Krige και Berkoff,ιδιαίτερα αγαπητές και αξιόλογες παρουσίες, κατεξοχήν από το τηλεοπτικό προσκήνιο, συμπληρώνουν την ανθρώπινη παρουσία με τον πιο αποδοτικό τρόπο,προσθέτοντας έτσι κάποιους απ' τους χαμένους σε άλλα σημεία, πόντους.


Συνολικά, και κρίνοντας πάντα βάσει της τηλεοπτικής της φύσης, ο Αττίλας είναι αρκετά καλός αν και σίγουρα θα μπορούσε να ήταν ακόμα καλύτεροςαν είχε δώσει μεγαλύτερη σημασία στις λεπτομέρειες, ή έστω αν είχε προσπαθήσει να καλύψει κάπως τις όποιες αισθητικές ατέλειες. Το cast στο σύνολότου στέκεται στο ύψος του και φέρνει εις πέρας την αποστολή του, εξυπηρετώντας ωστόσο περισσότερο τον σκοπό της διασκέδασης του κοινού, παρά της ιστορικής του κατατόπισης. Σίγουρα δεν αξίζει τον κόπο να την αναζητήσετε στα dvd clubs, εκτός αν είστε fans του Butler οπότε το θέμα αλλάζει,αλλά αν την ξαναπροβάλει η τηλεόραση, θα περάσετε ευχάριστα την ώρα σας.
Βαθμολογία 6,5/10


Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Αττίλας Ο Κατακτητής
Είδος: Ιστορική
Σκηνοθέτης: Dick Lowry
Πρωταγωνιστές: Gerard Butler, Simmone Mackinnon, Alice Krige, Steven Berkoff, Andrew Pleavin, Tommy Flanagan, Kirsty Mitchell, Tim Curry, Liam Cunningham
Παραγωγή: 2001
Διάρκεια: 177'

Σχετικά sites που αξίζουν τον κόπο:
http://www.imdb.com/title/tt0259127/
http://en.wikipedia.org/wiki/Attila_(TV_miniseries)