Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ένα πρωινό Σαββάτου στο Los Angeles του 1928, η Christine Collins φεύγει για δουλειά κι αποχαιρετά το γιο της, Walter, χωρίς να φαντάζεται το δυσσάρεστο μέλλον.
Ο μικρός εξαφανίζεται και οι πολύμηνες έρευνες αποβαίνουν άκαρπες ως τη στιγμή που η αστυνομία φέρνει στην πόρτα της ένα αγοράκι το οποίο εκείνη, υπό την πίεση της στιγμής και του Τύπου, δέχεται πως είναι ο γιος της χωρίς να το πιστεύει.
Η επίμονη στάση της να εντοπιστούν τα ίχνη του μικρού εκθέτει τις Αρχές που την εμφανίζουν ως ψυχασθενή. Ο μόνος που στέκεται στο πλευρό της αναζητώντας την αλήθεια είναι ένας επίμονος πάστορας που έχει βάλει σκοπό της ζωής του να ξεμπροστιάζει τις ανομίες των Αρχών.

Προσωπική άποψη:
Ο Clint ξαναχτυπά με μια ακόμα ταινία που περιστρέφεται γύρω από τον άνθρωπο – ήρωα, γύρω από τον άνθρωπο που μέσα στη μοναχικότητά του παλεύει με χίμαιρες, ορθώνει το ανάστημά του και κολυμπώντας μέσα σ’ έναν βάλτο με κατακάθια, προσπαθεί να μείνει στην επιφάνεια, προσπαθεί να βγει νικητής. Όχι για τον ίδιο, αλλά για ένα κοινωνικό σύνολο που μπορεί να διστάζει, όμως κατά βάθος το μόνο που επιζητά είναι ν’ ακουστεί και γιατί όχι, αν ευνοήσουν οι συνθήκες να δικαιωθεί.

Ο Clint πλέον αποτελεί έναν από τους βετεράνους σκηνοθέτες του είδους. Από εκείνους που παίρνει τον απλό, καθημερινό άνθρωπο και τον εξυψώνει στα μάτια του κοινού και μιας ολόκληρης κοινωνίας. Δεν υπερφορτώνει τις ταινίες του με ιλουστρασιόν στολίδια, δεν τα έχουν άλλωστε ανάγκη. Αυτό που θέλει να περάσει σε όλους μας είναι το μήνυμα και όχι τον φτηνό εντυπωσιασμό της εικόνας, ακριβώς το σημείο εκείνο όπου συνήθως στραβοπατάνε αντίστοιχες ταινίες.

Με μεστό και ώριμο τρόπο και κυρίως με σεβασμό, καταφέρνει να προσεγγίσει μια ιστορία της οποίας η υπόθεση είναι αληθινή, σόκαρε και άλλαξε αρκετά δεδομένα όσον αφορά την αστυνομική εξουσία. Κατά συνέπεια η ταινία κινείται κάπου μεταξύ του κοινωνικού και αστυνομικού δράματος, ένας συνδυασμός που καθηλώνει από τα πρώτα κι όλας λεπτά. Το μεγαλύτερο προτέρημα ίσως όλων να είναι το γεγονός ότι δεν καταφεύγει σε φτηνούς μελοδραματισμούς για να συγκινήσει, αλλά εστιάζει στην αγωνία της μάνας, της μάνας εκείνης που θα οδηγηθεί σε αγώνα ενάντια ενός ολόκήρου συστήματος.

Και μπορεί τα 141’ της ταινίας να φαντάζουν ατελείωτα, αξιοποιούνται όμως κατά τέτοιον τρόπο που δύσκολα μπορούν να σε κουράσουν. Ο ρυθμός διατηρεί το ενδιαφέρον σταθερά σε υψηλά επίπεδα, ενώ η αμερικανίστικηη μεν, πειστική δε αναπαράσταση της εποχής, είναι εξαιρετική, γιατί εμένει στην ακρίβεια και όχι στην καρικατουρίστικη χαρτογράφηση που ίσως να γινόταν ενοχλητική.

Η Angelina Jolie, έπειτα από αρκετά χρόνια, μου έδωσε εκείνο το στοιχείο που μου θύμισε γιατί όλοι κάποτε την αποκαλούσαμε εξαιρετικό ταλέντο. Ίσως να είχα και από το “Girl Interrupted” να την δω σε έναν τόσο αξιόλογο, αλλά μην γελιόμαστε, αβανταδόρικο συνάμα ρόλο. Αν και αρχικά το παρουσιαστικό της δεν σε εμπνέει για τον χαρακτήρα της Christine, καταφέρνει τελικά ώρα με την ώρα να σε πείσει, καθώς τα εκφραστικά της μέσα τελικά αποδεικνύονται πολύ χρήσιμα. Άσχετα λοιπόν από τους ρόλους που κατά καιρούς έχει αναλάβει, παραμένει μια αρκετά αξιόλογη και ικανή ηθοποιός, χωρίς να πιστεύω ωστόσο ότι θα κατακτήσει το δεύτερό της χρυσό αγαλματάκι.

Εντύπωση όμως μου έκανε και ο John Malkovich στο ρόλο του πάστορα που στέκεται δίπλα στη νεαρή μητέρα ως εκδικητής ενός σάπιου κοινωνικά συστήματος. Μπορεί το κύριως μέρος της ταινίας να εστιάζει στην Jolie όμως, τόσο ο Malkovich, που εντύπωση μου κάνει να τον βλέπω σε ρόλους καλού, όσοι και οι λοιποί δευτερεύοντες χαρακτήρες, αποδίδουν τα μέγιστα.

Σίγουρα δεν πρόκειται για το μεγαλύτερο “κατηγορώ” του Eastwood! Σίγουρα δεν πρόκειται για την καλύτερη ταινία του 78χρονου σκηνοθέτη! Σίγουρα θα μπορούσε να ξαφνιάσει, δίνοντας μια πολύ πιο ισχυρή μπουνιά στο αμερικάνικο κατεστημένο! Όμως... δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να παραβλέψουμε ότι πρόκειται για ένα καλογυρισμένο δράμα, χωρίς φανταζί περιτύλιγμα, που καταφέρνει να εξισορροπήσει ανάμεσα στα διαφορετικά εκείνα στοιχεία όπου κάποιες άλλες αντίστοιχες παραγωγές, βούλιαξαν. Μπορεί λοιπόν να μην βροντοφωνάζει αυτό που θέλει να πει, συνολικά όμως είναι μια αξιόλογη και αξιοπρόσεκτη παραγωγή, με δυνατό cast και έντονα συναισθηματικό βάθος και προβληματισμό ταυτόχρονα για το μοντέλο της σύγχρονης κοινωνίας.
Βαθμολογία 8/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Η Ανταλλαγή
Είδος: Κοιωνωνική
Σκηνοθέτης: Clint Eastwood
Πρωταγωνιστές: Angelina Jolie, John Malkovich, Amy Ryan, Colm Feore, Michael Kelly, Jeffrey Donovan, Jason Butler Harner, Devon Gearhart
Παραγωγή: 2008
Διάρκεια: 141’

Επίσημο site:
http://www.changelingmovie.net/