Συνοπτική περίληψη του έργου:
Σε ένα χαντάκι μέσα στο δάσος μιας μικρής παραλιακής πόλης της Καλιφόρνια, το San Benito, βρίσκεται το πτώμα μιας νεαρής γυναίκας.
Η Cassie Mayweather είναι profiler για την τοπική αστυνομία. Ο ρόλος της είναι να συλλέξει, να εκτιμήσει και να συνδέσει των στοιχείων που βρίσκονται στον τόπο του εγκλήματος.
Αυτή τη φορά θα αναλάβει την σχετική έρευνα με τον πρωτάρη συνάδελφό της Sam Kennedy. Η Cassie αφοσιώνεται ολοκληρωτικά στη λύση του μυστηρίου.
Ακολουθώντας τα στοιχεία, οι δυο ντετέκτιβ φτάνουν σε ένα μαθητή, τον Richard Haywood, του οποίου το σπάνιο ζευγάρι μπότες φορούσε ο δολοφόνος τη στιγμή του εγκλήματος.
Ο Richard όμως δεν δείχνει ένοχος. Είναι εξαιρετικά συνεργάσιμος κι έχει ένα ακλόνητο άλλοθι. Το ίδιο και ο εξίσου ύποπτος φίλος του, Justin Pendleton.

Προσωπική άποψη:
Βασισμένο στην πραγματική ιστορία δύο νεαρών, οι οποίοι οργάνωσαν με μαθηματική ακρίβεια και εκτέλεσαν βάση βαθιάς φιλοσοφίας το τέλειο, το αψεγάδιαστο έγκλημα, προκαλώντας παράλληλα την αστυνομία σε ένα παιχνίδι ευφυΐας όπου μόνο κάποιος με δυνατό μυαλό θα μπορούσε να σπάσει τον γρίφο και να φτάσει στο κατόπι της. Όλο αυτό, δεν ήταν τίποτα περισσότερο για εκείνους από ένα παιχνίδι που θα καθιέρωνε την ελευθερία τους, μια ελευθερία την οποία μπορεί να θεσπίσει μόνο η σκέψη. Και θα μιλούσαμε αυτή τη στιγμή σίγουρα για μια εξαιρετική ταινία, αν το σενάριο είχε επικεντρωθεί ακριβώς σε αυτό το σημείο, που είναι και το πιο ενδιαφέρον της ιστορίας, αντί να προτιμήσει τελικά να αναλωθεί σε ηλίθια αστυνομικά κλισέ.

Κι ενώ από την αρχή έχουμε βεβαιότητα για το ποιος είναι αθώος και ποιος ένοχος, παρακολουθούμε με μεγάλο ενδιαφέρον το παιχνίδι που έχει στηθεί έτσι ώστε οι αστυνομικοί να οδηγούνται από το ένα συμπέρασμα στο άλλο και τελικά να μην καταλήγουν πουθενά. Όμως όλο αυτό καταρρέει, γκρεμίζεται σταδιακά όσο η πλοκή προχωράει και τελικά οι μπάτσοι, όχι όλοι τουλάχιστον, δεν είναι τόσο αφελείς όσο θα ήθελαν οι ένοχοι, κάτι που τους κάνει να χάνουν την ψυχραιμία τους, να προδίδουν μόνοι τους εαυτούς τους και να δικαιώνουν για μια ακόμα φορά την αστυνομία η οποία και έχει κατά βάθος το κοκαλάκι της νυχτερίδας.

Ο Barbet Schroeder, όντας λίγο ηθοποιός, λίγο σκηνοθέτης, λίγο παραγωγός, λίγο το παιδί για όλες τις δουλειές, δεν καταφέρνει να αποδείξει το ταλέντο του πίσω από την κάμερα, καθώς δεν είναι εκείνος που οδηγεί το σενάριο σε μια κατεύθυνση, αλλά το σενάριο που οδηγεί εκείνον. Η προχειρότητα είναι έντονη σε αρκετά σημεία του έργου και παρά τις προσπάθειες από μεριάς του νεαρού δίδυμου, δεν μοιάζει καν να προσπαθεί να τους υποστηρίξει.

Η Sandra Bullock περισσότερο μοιάζει να είναι θυμωμένη που της χάλασε το μανικιούρ, σε έναν ακόμα ημίαιμο ρόλο, παρά ορκισμένη εχθρός δολοφόνων που έχουν ως στόχο τους μικρές και ανυπεράσπιστες κορασίδες. Πρώτον, βαρέθηκα να την βλέπω σε ρόλους μπατσίνας και δεύτερον, βαρέθηκα να την βλέπω να περιφέρεται στις περισσότερες μη κωμικές της ταινίες με το ύφος του ροφού. Μακάρι να κατάφερνε να πείσει, όμως δεν το πετυχαίνει.

Στους ρόλους των δύο νεαρών, ο Ryan Gosling είναι απλά διεκπεραιωτικός σε έναν αβανταδόρικο ρόλο, χωρίς όμως να καταφέρνει να πείσει για την γοητεία που προσπαθούν να του προσάψουν καθ’ όλη την διάρκεια της ταινίας. Αντίθετα, ο Michael Pitt είναι ικανοποιητικότατος στο ρόλο του ευφυή δολοφόνου, προδιαθέτοντάς μας από τότε για την κλίση του στο είδος, που θα ερχόταν να κορυφωθεί μερικά χρόνια αργότερα με το “Funny Games U.S.”.

Με μια καλύτερη και πιο οργανωμένη προσπάθεια θα μπορούσαμε να μιλάμε για μια νέα “Σιωπή Των Αμνών”. Το τελικό αποτέλεσμα όμως δεν είναι το αναμενόμενο, καθώς πέρασε από την προαναφερόμενη ταινία και δεν ακούμπησε. Η Bullock απλά καταφέρνει να διατηρεί το όνομά της με μέτριες ταινίες παρότι ξεκίνησε με προδιαγραφές star, ενώ οι Gosling και Pitt είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι της υπόθεσης, κάτι που αποδείχτηκε και με την μετέπειτα πορεία τους. Και που καταλήγουμε τελικά… ότι το Hollywood για μια ακόμα φορά την πάτησε, χάνοντας την ευκαιρία να μετατρέψει ένα δυνατό σενάριο σε μια μεγάλη κινηματογραφική επιτυχία, αφού προτίμησε για μια ακόμα φορά να ακολουθήσει ηλίθια κλισέ.
Βαθμολογία 5/10

Ταυτότητα ταινίας:

Ελλ. τίτλος: Θεωρίες Εγκλήματος
Είδος: Θρίλερ
Σκηνοθέτης: Barbet Schroeder
Πρωταγωνιστές: Sandra Bullock, Ryan Gosling, Michael Pitt, Agnes Bruckner, Chris Penn
Παραγωγή: 2002
Διάρκεια: 120’

Επίσημο site:
http://murderbynumbersmovie.warnerbros.com/