Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ο Cameron Poe σε μία προσπάθεια να σώσει την έγκυο γυναίκα του, σκοτώνει έναν άνθρωπο και καταδικάζεται σε φυλάκιση.
Λίγα χρόνια αργότερα, η στιγμή της αποφυλάκισής του φτάνει και ο Cameron επιβιβάζεται στο αεροπλάνο που θα τον μεταφέρει στη γυναίκα του και την κορούλα του.
Μόνο που το αεροπλάνο μεταφέρει τους πιο επικίνδυνους εγκληματίες, οι οποίοι καταφέρνουν και αποκτούν τον έλεγχό του.

Προσωπική άποψη:
Υπάρχουν οι ταινίες εκείνες όπου περήφανα φέρουν τον τίτλο της περιπέτειας με καταιγιστική δράση και που ο σκοπός τους δεν είναι άλλος, απ’ το να ψυχαγωγήσουν το κοινό και να του προσφέρουν δύο ώρες απαράμηλης περιπέτειας, με εντυπωσιακά οπτικά και ηχητικά εφέ και έλλειψη ανάπτυξης χαρακτήρων. Το τελευταίο βέβαια, δεν έχει λόγο να μας επηρεάζει και πολύ καθώς, ο αρχικός προσδιορισμός της ταινίας, εξυπηρετεί ακριβώς αυτό τον σκοπό.

Η ταινία, σε αυτό που θέλει να προσφέρει τα έχει όλα! Καλούς και κακούς μπάτσους, μικροεγκληματίες και παρανοϊκούς δολοφόνους, αεροπλάνα, αυτοκίνητα, πυροβολισμούς, εκρήξεις. Τα βάζουμε όλα αυτά στο μίξερ, τα ανακατεύουμε και έχουμε μια ταινία δράσης που θα ικανοποιήσει και τον πιο διψασμένο για περιπέτεια θεατή. Το αν η γενική υπόθεση της ταινίας δεν στερείται αρκετών κλισέ, πάλι δεν μας απασχολεί ιδιαίτερα. Είπαμε... θέλουμε να περάσουμε καλά και αυτό το κάναμε ξεκάθαρο.

Ο σκηνοθέτης Simon West, μπορεί να μην φημίζεται για το πλούσιο βιογραφικό του, όμως οι ταινίες που συμπεριλαμβάνονται σε αυτό, δεν στερούνται σε καμία περίπτωση έντονη δράση και περιπέτεια. Το κακό βέβαια είναι ότι δεν αποφεύγει της αναληθοφανείς σκηνές προκειμένου να εντυπωσιάσει, ούτε το να καταφύγει σε κάποιες σεναριακές ευκολίες για πιο εύκολη συναισθηματική προσέγγιση του θεατή ωστόσο, εκτιμάμε το γεγονός ότι δεν προσπαθεί να μας πείσει για το αντίθετο. Ως εκ τούτου, αν κι έχουμε ενδιαφέροντες χαρακτήρες με διαφορετικά στοιχεία προσωπικοτήτων, μην περιμένετε την ψυχολογική τους, εκ βαθέων ανάπτυξη γιατί αυτή δεν πρόκειται να έρθει ποτέ.

Το cast είναι εξαιρετικά καλά, με μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα του χώρου να εκπροσωπούν κάθε ένα από τα στρατόπεδα. Από την πλευρά των καλών μπάτσων έχουμε τον John Cusack, πάντα συμπαθής και αξιοπρεπής όπου σε συνδυασμό με το πιο νεαρό της ηλικίας του, πείθει για τα αγνά, συνανθρωπικά και αστυνομικά ταυτόχρονα αισθήματά του. Άλλωστε, δεν θα μπορούσε να απουσιάζει ένα έντιμος Αμερικάνος μπάτσος που πιστεύει σε ένα δίκαιο σύστημα διαχείρησης. Στην πλευρά των καλών φυλακόβιων έχουμε το παραξεγημένο παιδί, εκείνον που βρέθηκε ως συνήθως στο λάθος μέρος την λάθος στιγμή και όπου αντέδρασε με τον σωστό τρόπο, τον οποίο όμως το σύστημα βρίσκει άδικο. Nicolas Cage και είναι από τις λίγες φορές που θα μπορούσα να πω ότι μου φαίνεται μέχρι και συμπαθής. Τέλος, εκπρόσωπος του στρατοπέδου των κακών αιχμαλώτων, ο John Malkovich. Ιδιαίτερες συστάσεις δεν χρειάζονται νομίζω, καθώς η τρέλλα και η παράνοια του γνωστού ηθοποιού είναι τα στοιχεία εκείνα που τον καθιστούν ξεχωριστό. Άλλωστε, κάθε ανώμαλος κρύβει μέσα του μια μεγαλοφυία, είτε πετύχει είτε όχι το σχέδιό του.

Ολοκληρώνοντας τις σκέψεις μου, το “Con Air” δεν είναι καμιά πρωτότυπη σεναριακά ή αναπτυξιακά, ταινία δράσης. Είναι όμως μια καλήν αστυνομική περιπέτεια, με όλα εκείνα τα κλισέ δεδομένα που χρειάζεται κάποιος για να διασκεδάσει και να περάσει ευχάριστα την ώρα του. Εντυπωσιακά για την εποχή εφέ, παρά την όποια υπερβολή τους και έντονη δράση τόσο στον αέρα, όσο και στις λίγες σκηνές εδάφους.
Βαθμολογία 7,5/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Απόδραση Στον Αέρα
Είδος: Περιπέτεια
Σκηνοθέτης: Simon West
Πρωταγωνιστές: Nicolas Cage, John Cusack, Monica Potter, John Malkovich, Ving Rhames, Rachel Ticotin, Danny Trejo, Steve Buscemi, Colm Meaney, Jose Zuniga
Παραγωγή: 1997
Διάρκεια: 115’

Σχετικά sites που αξίζουν τον κόπο:
http://en.wikipedia.org/wiki/Con_Air
http://www.imdb.com/title/tt0118880/