Συνοπτική περίληψη του έργου:
Η Gwen Cummings είναι μια επιτυχημένη νεαρή συγγραφές που κάνει τη ζωή της σε γρήγορες ταχύτητες.
Αφού σχεδόν καταστρέφει την γαμήλια τελετή της αδελφής της τρακάρει με μια κλεμμένη λιμουζίνα.
Κατά συνέπεια πρέπει να περάσει 28 ημέρες σε ένα κέντρο αποτοξίνωσης, αλλά ο κυνισμός δεν της είναι αρκετός για να επιβιώσει ανάμεσα σε ανθρώπους που επιζητούν τη λύτρωση από κάθε είδους εθισμό.

Προσωπική άποψη:
“28 Days”
ή αλλιώς είμαι η Sandra και είμαι καλά. Το ίδιο βέβαια δεν μπορώ να σας υποσχεθώ πως θα ισχύει και για εσάς τόσο κατά την διάρκεια όσο και μετά το πέρας της προβολής. Το να προσπαθούν διάφορες ταινίες ελαφριού χαρακτήρα να προκαλέσουν τους δακρυγόνες αδένες μας καθώς και κάθε συναισθηματικό μας κύτταρο είναι συχνό φαινόμενο. Το να εκμεταλλεύονται δε αδύναμες συναισθηματικές ομάδες τύπου αλκοολικών, ναρκωμανών και λοιπών εθισμένων, αυτό κι αν είναι συχνό φαινόμενο.

Η υπόθεση της ταινίας βασίζεται στην αληθινή ιστορία μιας συγγραφέα που κόντεψε εξαιτίας του αλκοόλ να καταστρέψει την ζωή της και την καριέρα της. Το σενάριο, βασισμένο στην πορεία της από την στιγμή που αναγκάστηκε να οδηγηθεί σε κέντρο αποτοξίνωσης, ακολουθεί τα βήματά της, πρακτικά και συναισθηματικά, ξεκινώντας από τον πάτο, την απόλυτη εξαθλίωση του ατόμου, στην άρνηση, στην απόρριψη και τελικά στο κίνητρο εκείνο που μπορεί να σταθεί ικανό να σε βάλει σε μια άλλη τροχιά. Όμωε τι γίνεται όταν όλα αυτά δεν μπορούν να στηθούν και να εξισορροπηθούν αν όχι αποτελεσματικά, ικανοποιητικά.

Η Betty Thomas, ενώ είχε στα χέρια της ένα σενάριο, που μπορεί να μην ήταν άξιο για oscar, δεν έπαυε να ασχολείται με μια ανθρωποκεντρική ιστορία που θα μπορούσε, αν μη τι άλλο, να συγκινήσει. Πλάθεται όμως κι εξελίσσεται με τόσο απάθεια και προχειρότητα που δεν σου αφήνει περιθώρια, ούτε να αισθανθείς, ούτε να συγκινηθείς, ούτε να μπεις στην λογική και στην διαδικασία να συμπάσχεις μαζί με την πρωταγωνίστρια, ζώντας παράλληλα με εκείνη το προσωπικό της δράμα. Παρακολουθείς την ζωή της να περνάει μεταβατικά από μια κατάσταση σε μια άλλη αλλά είναι τόσο αδιάφορη και απαθής η προσέγγισή της που τελικά μάλλον οι μεταστάσεις αυτές καταλήγουν να περνάνε απαρατήρητες.

Η Sandra Bullock στο ρόλο της Gwen, ενώ θα μπορούσε να δώσει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, βγάζοντας προς τα έξω τον καλύτερό της εαυτό, δεν το κάνει. Αντ’ αυτού προσφέρει μια χλιαρή και γλυκανάλατη ερμηνεία σε έναν ρόλο, που είναι από μόνος του πολύ ανθρώπινος και το σημαντικότερο ίσως, πολυδιάστατος. Αντί όμως ο χαρακτήρας αυτός να ξεδιπλωθεί σε όλες τις διαστάσεις και τις προεκτάσεις του ακροβατεί μεταξύ του γελοίου και του υπερβολικού. Ακόμα όμως κι αν κατάφερνε να ισορροπήσει σε κάποια από τις δύο πλευρές, το αποτέλεσμα θα ήταν φαντάζομαι το ίδιο απογοητευτικό.

Μπορεί να έχουμε όλη την καλή διάθεση να αντιμετωπίσουμε διαφορετικά την όλη ταινία όμως όσο και αν θέλουμε, αδυνατούμε να το κάνουμε. Αδύναμο σενάριο, μετριότατες ερμηνείες και υπέρ του δέοντος κωμική διάσταση σε ένα θέμα που δεν χρίζει τέτοιας αντιμετώπισης. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από μια κωμικοτραγική ταινία ανθρώπινων καταστάσεων που απλά μπορεί να προσφέρει ένα ευχάριστο δίωρο το οποίο όμως ξεχνιέται εύκολα και γρήγορα.
Βαθμολογία 4/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: 28 Ημέρες
Είδος: Κοινωνική
Σκηνοθέτης: Betty Thomas
Πρωταγωνιστές: Sandra Bullock, Viggo Mortensen, Dominic West, Elizabeth Perkins, Azura Skye, Steve Buscemi, Alan Tudyk, Mike O'Malley, Reni Santoni, Diane Ladd, Susan Krebs
Παραγωγή: 2000
Διάρκεια: 103’

Σχετικά sites που αξίζουν τον κόπο:
http://en.wikipedia.org/wiki/28_Days_(film)
http://www.imdb.com/title/tt0191754/