Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ο Guido Orefice είναι ένας Εβραίος που ζει ένα υπέροχο ειδύλλιο με μια γυναίκα, την όμορφη Dora, έχοντας ως όπλο το χιούμορ του.
Λίγα χρόνια αργότερα, παντρεμένος πλέον μαζί της, θα προσπαθήσει με τη βοήθεια και πάλι του χιούμορ του να προστατέψει τον μικρό τους γιο από τους Ναζί καθώς θα βρεθούν σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Προσωπική άποψη:
Υπάρχουν μερικά πράγματα στην ζωή που τίποτα δεν μπορεί να ξεπεράσει την αξία τους. Υπάρχουν κάποια πράγματα μικρά που όμως, είναι τόσο πολύτιμα, που κάθε τι άσχημο μπροστά τους μοιάζει μηδαμινό. Υπάρχουν κάποια πράγματα που κάνουν τη ζωή τόσο όμορφη ακόμα κι όταν εκείνη είναι τόσο δύσκολη και επικίνδυνη. Ναι, η ζωή είναι ωραία αρκεί, να θέλουμε να το δούμε. Αρκεί, να έχουμε το κουράγιο παρά τις αντιξοότητες να παλέψουμε για να αναδείξουμε τις ομορφιές της. Η ταινία του Benigni το καταφέρνει με τον πιο όμορφο τρόπο.

Προκειμένου να αναδείξει την μεγαλειότητα της ζωής και της ομορφιάς που βρίσκεται μέσα της, ο Benigni, δεν διστάζει να θυσιάσει το παραμικρό ίχνος ρεαλισμού. Δεν προσπαθεί να φανεί σοβαροφανής, δεν θέλει να δημιουργήσει ακόμα μια ταινία βίας τοποθετημένη σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης προσπαθώντας να δείξει τι τράβηξαν οι Εβραίοι στα χέρια των Γερμανών. Αντίθετα, θέλει μέσω της φαρσοκωμωδίας να αναδείξει το μεγαλείο της ανθρώπινης θέλησης για ζωή, την δύναμη της ανθρώπινης ψυχής που δεν λυγίζει αλλά ελπίζει.

Ο πρωταγωνιστής καλείται να ζήσει μια σκληρή και ρατσιστική πραγματικότητα. Απυτή την πραγματικότητα προσπαθεί να κρύψει από τον μικρό γιο του, αυτή την πραγματικότητα προσπαθεί να αναπλάσσει, μέσα σε αυτή την πραγματικότητα αγωνίζεται για να προστατέψει την οικογένειά του. Στήνει μπροστά στα μάτια του ένα παιχνίδι. Μπορεί στα πονηρά, γελαστά μάτια του μικρού παιδιού να φαντάζει ενδιαφέρον και ευχάριστο όμως, πίσω από την φαινομενικότητά του είναι πολύ δύσκολο κι επικίνδυνο. Το τρόπαιο; Πολύτιμο αλλά ταυτόχρονα, βαρύτιμο. Είναι το δικαίωμα στην ζωή, η δυνατότητα να ζεις ελεύθερος, να κοιμάσαι και να ξυπνάς χωρίς φόβο.

Ο Benigni αριστοτεχνικά ισορροπεί ανάμεσα στο δράμα και στην κωμωδία, στο τραγικό και στο αισιόδοξο, στο γέλιο και στο δράκρυ, στην βαρβαρότητα και στην αθωότητα. Και τελικά, η ουσία είναι μία. Η ζωή είναι ωραία και γι’ αυτό το λόγο και μόνο αξίζει να ζει κανείς. Και ακόμα και αν είναι δύσκολο αρκεί να έχει κανείς την θέληση να αλλάξει την πορεία των δύσκολων καταστάσεων έτσι ώστε να διαμορφώνονται, τόσο η ζωή όσο και ο κόσμος, κατά τα δικά μας πρότυπα, εκείνα που μας βολεύουν ή ακόμα καλύτερα, εκείνα που μας ταιριάζουν.

Και εκεί που πας να πεις ότι μέσα στο παράλογο του παραμυθιού είναι όλα ωραία και καλά, ο Benigni που αποζητούσε απελπισμένα ένα oscar έπεσε στο μεγάλο αμάρτημα. Κατακρεούργησε την ιστορία, άλλαξε τα δεδομένα και τα ανάπλασσε με τέτοιον τρόπο ώστε το θλιβερό φινάλε να κορυφώσει το αμερικανικό μεγαλείο ψυχής και ανθρωπισμού. Καλό το παραμύθι σου που λένε, αλλά δεν έχει δράκο. Και γιατί να έχει άλλωστε; Κρίμα δεν είναι γαι την δόξα μιας νύχτας να μας θλίβεις;

Οι πρωταγωνιστές, είναι όλοι τους υπέροχοι. Ο καθένας με τον δικό του, μοναδικό, ξεχωριστό τρόπο. Ο Roberto Benigni με την χαρακτηριστική του έκφραση και κίνηση, απολαυστικά συνοδεύει το παιχνίδι χαρμολύπης και φαντασίας που έχει στήσει. Η Nicoletta Braschi αποτελεί ένα στολίδι με την διακριτική, όμορφη και αέρινη παρουσία της, το σύμβολο που ενώνει την αγάπη μέσα σε μια οικογένεια, μια πραγματική πριγκίπισσα ενώ, ο μικρός Giorgio Cantarini είναι κάτι περισσότερο από αξιολάτρευτος με τα παινιδιάρικα ματάκια του να μας ταξιδεύουν στο δικό τους πάραμύθι.

Ίσως και να ‘ναι η πρώτη φορά στην ιστορία του κινηματογράφου που ένα τόσο βίαιο, και δύσκολο να το διαχειριστεί σωστά κανείς, θέμα, δεν υιοθετεί την μορφή μιας δραματικής ιστορικής πολεμικής ταινίας, αλλά μιας πικρής κομεντί που μέσα στην θλίψη και την σκοτεινιά της, κρύβει καλά την ελπίδα, το χαμόγελο, το φως της αισιοδοξίας. Η ταινία αποτελεί έναν ύμνο, έναν ύμνο στο θαύμα της ζωής, στον ανθρώπινο αγώνα για επιβίωση κόντρα στις όποιες αντιξοότητες. Πάνω απ’ όλα όμως, αποτελεί έναν ισχυρό χλευασμό του ανθρώπου ενάντια στην βία και στον θάνατο.
Βαθμολογία 8/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Η Ζωή Είναι Ωραία
Είδος: Κοινωνική
Σκηνοθέτης: Roberto Benigni
Πρωταγωνιστές: Roberto Benigni, Nicoletta Braschi, Giorgio Cantarini, Giustino Durano, Sergio Bini Bustric, Marisa Paredes, Horst Buchholz
Παραγωγή: 1997
Διάρκεια: 122’

Επίσημο site:
http://www.miramax1998.com/lifeisbeautiful/life_picture.html