Συνοπτική περίληψη του έργου:
Στον βασικό άξονα της ταινίας βρίσκεται η σύγκρουση δύο οικογενειών, η πάμπτωχη οικογένεια Μπισμπίκη και η πάμπλουτη οικογένεια Δελαφράγκα.
Από τη μία πλευρά η χαροκαμένη μάνα Λαυρεντία Μπισμπίκη, η πτωχή πλην τίμια κόρη της Μάρθα και ο γιος της Αρίστος που θαλασσοπνίγεται στα καράβια. Από την άλλη η μυστηριώδης Τζέλλα Δελαφράγκα, ο αδίστακτος πατέρας της Βύρωνας Δελαφράγκας και η αγνή και ανυποψίαστη κόρη της Τζένη.
Στην κόντρα των δύο οικογενειών παρασύρεται ο αδέκαστος δικηγόρος Στέφανος Μπάρας και η μητέρα του Θέκλα Μπάρα, ο γαμπρός της Λαυρεντίας, Γιακουμής και μια σειρά από δευτερεύοντες ήρωες.
Εμποδισμένοι έρωτες, ταξικές αντιθέσεις, βυθισμένα καράβια, χαμένα παιδιά και βίαιες συγκρούσεις με την πλοκή να ολοκληρώνεται όταν αποκαλύπτεται ένα καλά κρυμμένο μυστικό του Βύρωνα Δελαφράγκα.

Προσωπική άποψη:
Όλοι μας γνωρίζουμε τις ταινίες της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου. Όλοι μας έχουμε γελάσει με τις κωμδίες της εποχής, κάτι που δεν ισχύει σε αναλογία για την συγκίνηση των αντίστοιχων δακρύβρεχτων ταινιών. Παρ’ όλα ταύτα, ακόμα κι αν δεν ανήκετε στην κατηγορία των ευσυγκίνητων, χωρίς καμία αμφιβολία έχετε δει όλες τις προαναφερόμενες ταινίες και σίγουρα παραπάνω από μία φορά. Οι ταινίες αυτές έχουν γράψει ιστορία, πολλές από αυτές για λόγους που δεν καταλαβαίνω αλλά, η πραγματικότητα δεν αλλάζει. Μεγάλωσαν γεννιές και ίσως αυτός να είναι και ο λόγος για τις δυφορούμενες κριτικές που έλαβε η ταινία.

Προσωπικά, και πρέπει να ανήκω στην μειοψηφία, είμαι από εκείνους που εκτίμησαν το κωμικό στοιχείο στο “Κλάμα Βγήκε Απ’ Τον Παράδεισο” πολύ περισσότερο απ’ όσο το εκτίμησα στο “Safe Sex”. Ο λόγος είναι πολύ απλός και ένας και μοναδικός! Προτιμώ την σάτιρα μιας παράδοσης έστω κι αν σε κάποια σημεία είναι χοντροκομμένη παρά την σεξιστική σάτιρα της σεξουαλικής ζωής του σύγχρονου Έλληνα, κάτι που αυτόματα σημαίνει περιττές βωμολοχίες και αισχρολογίες σεξουαλικού περιεχομένου και υπονοούμενου.

Αν λοιπόν έχετε παρακολουθήσει όλες τις ταινίες αυτές, είναι σίγουρο πως θα εγκληματιστείτε εύκολα παρά το γεγονός ότι η ταινία δεν αναφέρει συγκεκριμένο χρόνο και τόπο εξέλιξης των γεγονότων παρά τον αφήνει να εννοηθεί. Για τον σκοπό αυτό βέβαια χρησιμοποιήθηκε πληθώρα σκηνικών και κουστουμιών κάτι που φανερώνει πως η Village, στην πρώτη της συμμετοχή παραγωγής ελληνικής ταινίας, δεν τσιγκουνεύτηκε τα λεφτά της. Αν λάβουμε υπ’ όψιν μας δε τους κομπάρσους που χρησιμοποιήθηκαν ειδικά στις μουσικοχορευτικές παρεμβάσεις στυλ πατέρα Μεταξόπουλου, το budget ανεβαίνει ακόμα πιο ψηλά.

Από ΄κει κι έπειτα, όσον αφορά το καλλιτεχνικό και το δημιουργικό κομμάτι της ταινίας... Οι Ρέππας και Παπαθανασίου ακολουθούν το γνώριμο στυλ τους που όπως σε σχεδόν κάθε ελληνική παραγωγή, είναι επηρεασμένο από τις τηλεοπτικές τους καταβολές. Αυτό είναι φυσικό επακόλουθο του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου και όταν οι δημιουργοί προέρχονται από τον χώρο της μικρής οθόνης, τα πράγματα έχουν όλο και μικρότερες πιθανότητες να ξεφύγουν. Όμως για να μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας, δεν νομίζω ότι και οι ίδιοι είχαν ποτέ καμιά πρόθεση να προσπαθήσουν να ξεφύγουν.

Για το cast της ταινίας τα λόγια είναι περιττά αφού, όπως έγινε άλλωστε και στο “Safe Sex”, οι Ρέππας και Παπαθανασίου, εξασφάλισαν όλη την αφρόκρεμα, όχι μόνο της ελληνικής τηλεόρασης, αλλά και του θεάτρου. Γιατί εκεί είναι η ουσία, ότι έχουν στο δυναμικό τους ανθρώπους που ναι μεν είναι γνωστοί στο ευρή κοινό από την συμμετοχή τους σε επιτυχημένες τηλεοπτικές παραγωγές αλλά, που έχουν κι ένα πολύ πλούσιο και ισχυρό θεατρικό βιογραφικό, αξιοθαύμαστες ερμηνείες στο σανίδι και όχι μόνο. Αν κάποιοι θεωρούν πως η παρουσία τους είναι απλά και μόνο κράχτης για την προσέλευση κόσμου στα ταμεία, μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτεί λίγο καλύτερα και να προσεγγίσει τις ερμηνείες τους σατιρικά, όπως άλλωστε θα έπρεπε.

Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν μου αρέσει περισσότερο η κωμωδία ή η σάτιρα. Η απάντηση νομίζω ότι είναι σχετικά εύκολη. Προτιμώ την σάτιρα γιατί η κωμωδία μπορεί να γίνει γελοία πολύ πιο εύκολα. Αντίθετα, η σάτιρα έχει περιθώρια να ασχοληθεί τόσο με κάτι σοβαρό, ή έστω σοβαροφανές, όσο και με κάτι αστείο, ακόμα και γελοίο. Σίγουρα δεν πρόκειται για κάποιο κινηματογραφικό αριστούργημα, ακόμα και για τα ελληνικά πρότυπα όμως, είναι ένα έργο το οποίο θα σας προσφέρει ευχάριστες και διασκεδαστικές στιγμές και αν μη τι άλλο, είναι καλύτερο από τον προκάτοχό του, παρά την διαφορά εισπράξεων.
Βαθμολογία 6,5/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Το Κλάμα Βγήκε Απ’ Τον Παράδεισο
Είδος: Κωμωδία
Σκηνοθέτες: Μιχάλης Ρέππας & Θανάσης Παπαθανασίου
Πρωταγωνιστές: Μίρκα Παπακωνσταντίνου, Άννα Παναγιωτοπούλου, Μίνα Αδαμάκη, Μαρία Καβογιάννη, Μιχάλης Ρέππας, Τζόϋς Ευείδη, Τάσος Χαλκιάς, Μίμης Χρυσομάλλης, Αλέξανδρος Αντωνόπουλος, Χρήστος Βαλαβανίδης, Δημήτρης Πιατάς
Παραγωγή: 2001
Διάρκεια: 105’

Επίσημο site:
http://www.cinenews.gr/klama/