Συνοπτική περίληψη του έργου:
Μια δυσάρεστη έκπληξη περιμένει την Ηλέκτρα την ημέρα των γενεθλίων της. Ο δεσμός της, που ακούει στο όνομα Πέτρος, αποφάσισε να τη χωρίσει και της το ανακοινώνει με ένα μήνυμα στο τηλεφωνητή.
Οι φίλοι της που μαζεύτηκαν για να γιορτάσουν τα γενέθλια μαθαίνουν το δυσάρεστο γεγονός και προσπαθούν να το κρύψουν από την Ηλέκτρα για να περάσει τουλάχιστον ευχάριστα η βραδιά των γενεθλίων της.

Προσωπική άποψη:
Η Μακρυπούλια μόλις χώρισε, η Πετρούλα μόλις τελείωσε κι εγώ μόλις αυτοκτόνησα. Αν αυτό ήθελε να επιτύχει μέσω της συγκεκριμένης ταινίας ο Βασίλης Μυριανθόπουλος, τότε οφείλω να του δώσω συγχαρητήρια. Πέτυχε τον στόχο του στο έπακρο. Προς τι όλο αυτό το ντελίριο; Είναι ο πιο ψύχραιμος τρόπος που μπορώ να αντιμετωπίσω μια, ο θεός να την κάνει, ταινία σαν κι αυτή. Μετά από αυτή την εμπειρία, μπορεί κανείς με πρισσή ευκολία να εκτιμήσει κάθε γλυκανάλατη χαζοκωμωδία του Hollywood.

Η ταινία θυμίζει τεράστιο επεισόδιο, κακόγουστης τηλεοπτικής κωμικής σαπουνόπερας συμπεριλαμβανομένων των ενδιάμεσως διαφημιστικών σποτ. Πολλοί και γνωστοί τηλεοπτικοί αστέρες, ηθοποιοί και μη, περνάνε από την οθόνη μας λαμβάνοντας μέρος σε μια σειρά εκνευριστικών γεγονότων προκειμένου να κρύψουν από την Ηλέκτρα ότι ο άντρας της ζωής της την χώρισε ανήμερα των γεννεθλίων της. Η καλή μας διάθεση διατηρείται μέχρι που η Ηλέκτρα εμφανίζεται στο πλάνο και όλο το σκυλολόι, προσπαθεί με απεγνωσμένες γελοιότητες να την προστατέψει από μια έκρηξη που θα την οδηγήσει στη μέση της Ιπποκράτους.

Κάθε σωστή ταινία πρέπει να έχει αρχή, μέση και τέλος. Τι συμβαίνει σε αυτήν εδώ; Ναι, υπάρχει αρχή και τέλος. Λειτουργούν όμως σε τόσο ξέφρενους ρυθμούς που σχεδόν δεν προλαβαίνεις να συνειδητοποιήσεις την παρουσία και τον σκοπό τους. Ναι, υπάρχει μέση. Κάνει όμως τόσο μεγάλη κοιλιά, αναλώνεται σε βαρετά κλισέ και ηλίθιες γελοιότητες τόσο ώστε, κάθε φιλοδοξία που μπορεί να υπήρχε για την δημιουργία μιας ιδιότυπης κομεντί, να χάνεται στα βάθυ του μυαλού, τόσο των συντελεστών, όσο και των δικών μας που νιώθουμε να παίρνει περίεργες στροφές κατά την παρακολούθηση.

Το βασικό θέμα της ταινίας είναι ο χωρισμός και πως αυτός αντιμετωπίζεται από τους νέους ανθρώπους, τόσο αν ανήκουν στο ένα μέτωπο, όσο κι αν ανήκουν στο άλλο. Θέλοντας λοιπόν να ξεδιπλώσει και να αναπτύξει την ψυχολογία του άντρα και της γυναίκας, αλλά και του οικογενειακού και φιλικού κύκλου που περιβάλλει την κάθε σχέση, ξεκινάει ένα χαριτωμένο πανηγυράκι. Και δεν λέω, μπορεί να υπάρξουν οι στιγμές εκείνες που το χειλάκι σου θα σπάσει όμως, το παραμικρό μύασμα θα σβήσει τόσο σύντομα που θα ξεχάσεις και τι ήταν αυτό που στο προκάλεσαι.

Η ουσία χάνεται σύντομα. Τόσο, όσο και το ενδιαφέρον μας για την πορεία και την εξέλιξη της ιστορίας. Τόσο η υπόθεση όσο και η ποιότητα των διαφόρων αστείων, παίρνουν σύντομα μια καθαρά τηλεοπτική διάσταση και μάλιστα, της χείριστης ποιότητας ενώ, οι δήθεν χιουμοριστές αναφορές σε γνωστά προϊόντα, που στην πραγματικότητα λόγω του ότι ήταν σπόνσορες κι έπρεπε να διαφημιστούν, είναι κακής ποιότητας και το χειρότερο όλων, αντί να μας κάνουν να τα εκτιμήσουμε, μας απωθούν περισσότερο από αυτά.

Έχω συμβιβαστεί με τις κακές ερμηνείες στον σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο, ή έστω με τις μέτριες. Η Μακρυπούλια προσπαθεί να χτίσει μια καριέρα κομέντιεν, με επιτυχία θα έλεγα όμως, πέραν από μια όμορφη γυναίκα, στην παρούσα φάση δεν έχει να πει κάτι άλλο. Ο Τσιμιτσέλης μπορεί να ραγίζει γυναικείες καρδιές όμως για μένα, κινηματογραφικά όσο και τηλεοπτικά είναι μάλλον αδιάφορος. Από τους υπόλοιπους, αν κάποιος μπορεί να διασωθεί ως έναν βαθμό είναι η Μονογιού, κυρίως λόγω των μεταμφιέσεών της και η αγαπημένη Κωνσταντινίδου που δεν μου πάει καρδιά να την κακοχαρακτηρίσω. Εκνευριστικές δε είναι οι παρουσίες Χρηστίδου, Μπακοδήμου καθώς, τα ζαρζαβατικά στον μανάβη της κουζίνας μου, θα μπορούσαν να σταθούν καλύτερα μπροστά στον φακό.

Προσπαθώντας να παραστίσει την πρωτότυπη σουρεαλιστική ταινία νέας γεννιάς, το “Μόλις Χώρισα” καταντάει βαρετό, γελοίο και πληκτικό, με αυτούς τους χαρακτηρισμούς όλο και να αποκτούν μεγαλύτερη βαρύτητα καθώς η υπόθεση προχωράει. Ή μάλλον, όσο η υπόθεση δεν προχωράει αφού, μια ομάδα ανθρώπων που προσπαθούν να ερμηνεύσουν ρόλους κυκλοφορούν σαν τις σφήκες γύρω από το πρόβλημα χωρίς καν να προσπαθούν να το προσεγγίσουν κατ’ ουσίαν. Έχετε να κάνετε κάτι καλύτερο; Μην πείτε όχι, σίγουρα έχετε. Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται περίτρανα πως το πέρασμα μιας μεγάλης θεατρικής επιτυχίας στο κινηματογραφικό πανί, είναι μάταιο και άδοξο.
Βαθμολογία 3/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Μόλις Χώρισα
Είδος: Κωμωδία
Σκηνοθέτεςς: Βασίλης Μυριανθόπουλος & Αγγελος Φραντζής
Πρωταγωνιστές: Ζέτα Μακρυπούλια, Γιάννης Τσιμιτσέλης, Αννα Μονογιού, Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, Μαρία Λεκάκη, Γιώργος Καραμίχος, Σήφης Πολυζωίδης, Μαρία Μπακοδήμου, Σίσσυ Χρηστίδου, Jean Bernard Fenaille, Κίμων Φιορέτος, Τόμι Σκλάβος
Παραγωγή: 2007
Διάρκεια: 95’

Επίσημο site: