Συνοπτική περίληψη του έργου:
Στη σχολή χορού του Maryland μια νέα φοιτήτρια, η επαναστάτρια Andie θα ταράξει τα νερά στην προσπάθειά της να προσαρμοστεί στο νέο ελιτίστικο κλίμα.
Όταν θα ενώσει τις δυνάμεις της με τον καλύτερο χορευτή της σχολής Chase, για να πάρουν μέρος σε ένα underground διαγωνισμό, η Andie θα βρει τον τρόπο να ενώσει τους διαφορετικούς κόσμους που την εκφράζουν.

Προσωπική άποψη:
Μην έχοντας δει το “Step Up” δεν μπορώ να είμαι σίγουρη κατά πόσο πρόκειται για sequel με όλη την σημασία της έννοιας ή αν απλά έχει υιοθετηθεί μία ακόμα φορά ο τίτλος ως κράχτης για όσους έσπευσαν να δουν το πρώτο. Έχω την αίσθηση πάντως πως το δεύτερο σενάριο έχει μεγαλύτερες δόσεις αλήθειας. Εν πας περιπτώσει όμως, ίσως και να μην έχει στην πραγματικότητα μεγάλη σημασία αφού η ουσία των σύγχρονων μουσικοχορευτικών ταινιών ξεκινάει και τελειώνει εκεί ακριβώς όπου το κάνει η μουσική και ο χορός.

Μην περιμένετε περίπλοκη σεναριακή πορεία, τα πράγματα είναι απλά, λιτά, εύκολα να κατανοηθούν, πολύ περισσότερο δεν να χωνευτούν και περισσότερο από κάθε τι άλλο, αφελέστατα. Μην περιμένετε βάθος, μην περιμένετε κοινωνικούς προβληματισμούς. Οι διακρίσεις ανάμεσα στους φοιτητές της καλύτερης χορευτικής σχολής και στους αυτοδίδαχτους χορευτές του δρόμου, εντοπίζονται μόνο όταν ο καθένας βρίσκεται στον χώρο του χωρίς την παρουσία του άλλου. Κατά τ’ άλλα, όταν βρίσκονται όλοι μαζί σε ένα ενιαίο και απροσάρμοστο τσούρμο, δεν ξεχωρίζεις κανέναν αλλά και για να είμαστε ειλικρινείς, δεν μπαίνεις και στην διαδικασία να το κάνεις.

Αναμφίβολα οι χορευτικές σκηνές σου κεντρίζουν το ενδιαφέρον και καταφέρνουν να αποσπάσουν απόλυτα την προσοχή σου. Αν ειδικά δε είσαι λάτρης του χορού, και όταν το λέω αυτό δεν εννοώ απαραίτητα να σου αρέσει να χορεύεις αλλά να παρακολουθείς, δεν είναι λίγες οι στιγμές που θα κουνηθείς ασυναίσθητα στο κάθισμά σου. Μπορεί να μην μπορείς να ακολουθήσεις τους δυναμικούς, φρενήρεις μουσικοχορευτικούς ρυθμούς της hip-hop όμως, μπορείς να νιώσεις το ξεσηκωτικό τους κάλεσμα. Βέβαια όταν οι τόνοι πέσουν χαλάρώνεις και το ίδιο συμβαίνει και με το ενδιαφέρον σου.

Οι νεαροί, άγνωστοι πρωταγωνιστές μπαίνουν σε μια διαδικασία κόντρας, πασπαλησμένη από μια δόση καταπιεσμένων, μοναδικών ικανοτήτων του καθενός που απλά ο διευθυντής της σχολής τους δεν θέλει να δει, υιοθετώντας ο καθένας μοναδικά και όλοι μαζί, μια απροσάρμοστη στάση, εμφάνιση και συμπεριφορά. Ποιο το δίδαγμα; Μοναδικός είσαι μόνο αν φαινομενικά μοιάζεις καθυστερημένος ή μαμούχαλος! Σε όλα αυτά προσθέτουμε λίγο ρομαντισμό, λίγο φλερτάκι και μερικά καυτά κορμία κάπως πιο ανάλαφρα ντυμένα κι έχεις έτοιμο το πακέτο σου. Όμως καλώς ή κακώς, δεν φτάνει να χορταίνει μόνο το μάτι.

Η ταινία του Jon Chu στην ουσία είναι μια ρηχή, μουσικοχορευτική σαπουνόπερα με κινηματογραφικές προδιαγραφές προς χάριν εντυπωσιασμού. Δεν ξέρω αν σκοπεύει να ακολουθήσει την ίδια τακτική και στο τρίτο κατά σειρά sequel που βρίσκεται στα σκαριά όμως, θα πρέπει να βάλει κάποια μεγλαύτερη δόση φαντασίας αυτή τη φορά. Η έντονη κινηματογράφηση των χορογραφιών δεν είναι αρκετή από μόνη της και όσο κι αν μένουμε με το στόμα ανοιχτό στην τελευταία, ομολογουμένος εντυπωσιακή σκηνή πλαισιωμένη από την δυνατή βροχή, μετά τους τίτλους τέλους έχουμε χαλαρώσει απίστευτα. Με άλλα λόγια, μην περιμένετε να δείτε το “Fame”.
Βαθμολογία 4,5/10


Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Step Up 2: Το Επόμενο Βήμα
Είδος: Αισθηματική
Σκηνοθέτης: Jon Chu
Πρωταγωνιστές: Robert Hoffman, Briana Evigan, Will Kemp, Telisha Shaw, Cassie, Luis Salgado, Jesus Maldonado, Adam G. Sevani, Brian Anthony Wilson, Tom Townsend, Ivana Vitomir
Παραγωγή: 2008
Διάρκεια: 98’

Επίσημο site:
http://www.myspace.com/stepupmovie