Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ο σπάνιος γορίλας Joe μεταφέρεται από την Αφρική στην Αμερική για να προστατευθεί από τους λαθροκυνηγούς που απειλούν να τον σκοτώσουν.
Ένας κακός Ρώσος όμως που έχει ορκιστεί να σκοτώσει το ζώο, αφού εξαιτίας του έχασε κάποτε κάποια δάχτυλα του χεριού του, βρίσκεται στα χνάρια του.
Η Jill Young που έχει την φροντίδα του τεράστιου αυτού ζώου πρέπει να το προστατέψει, ιδιαίτερα όταν εξ’ ατυχήματος δραπετεύει και σκορπάει τον τρόμο στην πόλη.

Προσωπική άποψη:
Από την εποχή του “King Kong”, οι τεραστίων διαστάσεων γορίλες είχαν μεγάλη απήχηση στο κινηματογραφόφιλο κοινό. Βέβαια, ο Τζο της ιστορίας μπορεί να μην είναι εξίσου τρομακτικός, ούτε εξίσου τεράστιος όμως, είναι σαφέστατα πιο συμπαθής. Με ύψος τεσσεράμιση μέτρα και καρδιά από ζάχαρη, το γοριλάκι της Disney δεν έχει καμία πρόθεση να μας κόψει την ανάσα αλλά, να μας προσφέρει μια οικογενειακή κινηματογραφική στιγμή. Κάπου εκεί τελειώνει και ο στόχος της.

Η ταινία της Disney αποτελεί στην ουσία remake μιας παλαιότερης του 1949, κοινής θεματολογίας και ιστορίας. Η μοναδική διαφορά ουσιαστικά εντοπίζεται στην διαμόρφωση του ψυχαγωγικού της χαρακτήρα ο οποίος και είναι ελαφρώς διαφορετικός από τον προκάτοχό της. Όχι προς την απόδοση της ουσίας της ιστορίας αλλά, ως προς την παρουσίασή της. Όπως πάντα, τα αγαπημένα μας κινηματογραφικά studios, έχουν την τάση να βάζουν το εκάστοτε προϊόν τους σε λαμπερό περιτύλιγμα.

Βλέποντας το όνομα του Ron Underwood στην σκηνοθεσία, δεν είναι να απορεί κανείς για το τελικό αποτέλεσμα που μοιάζει πρόχειρο, βεβιασμένο και κάπως αλλόκοτο. Ακολουθώντας την γνωστή συνταγή της Disney, δημιουργεί μια ταινία με εμπορικές ρίζες που όμως δεν έχουν την ικανότητα να ευδοκιμίσουν. Όσο και να θες, δεν μπορείς να πάρεις στα σοβαρά την ταινία και έχω την αίσθηση πως το πρόβλημα οφείλεται στον σκηνοθέτη και όχι στο σενάριο. Ναι, μπορεί να είναι κάπως αφελές όμως, έχουμε δει πολλά αφελή σενάρια που έχουν καταφέρει να περισωθούν από μια, έστω συμπαθητική σκηνοθετική άποψη.

Φαντάζομαι δε ότι ο μοναδικός λόγος που η Theron δέχτηκε να συμμετάσχει σε αυτή την ταινία ήταν το γεγονός ότι βρισκόταν στα πρώτα χνάρια της καριέρας της κατά συνέπεια, έπρεπε να εμπλουτίσει το βιογραφικό της με κάθε τρόπο. Τώρα βέβαια, το να συνεργαστείς με έναν γορίλα όταν προηγουμένως έχεις συνεργαστεί με έναν Al Pacino, είναι τουλάχιστον τραγικό και αξιοθρήνητο. Ωστόσο, ακόμα και σε αυτή την ταινία σε κάνει να βεβαιωθείς ότι και σκάλες να την δεις να σφουγγαρίζει, θα είναι μοναδική ερμηνεύτρια. Κάποιες ταινίες μπορεί να είναι κακές, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι μαζί τους γίνονται κακοί και οι ηθοποιοί.

Μπορεί λοιπόν ο Joe να είναι συμπαθής και να τραβάει με ευκολία την προσοχή μας στην οθόνη όμως, δεν κερδίζει με την ίδια ευκολία και την ικανοποίησή μας. Σαφέστατα, τα άτομα νεαρότερης ηλικίας μπορεί να απολαύσουν το θέαμα όμως, αν έχεις περάσει την ηλικία των δώδεκα, δεκατρία, άντε δεκατέσσερα, κάπως δύσκολο να σε αγγίξει εκτός κι αν αρέσκεσαι στο να παρακολουθείς προϊόντα που σου ξυπνάνε παλιές, καλές και ξεχασμένες αναμνήσεις.
Βαθμολογία 4/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Ο Σπάνιος Τζο
Είδος: Φαντασίας
Σκηνοθέτης: Ron Underwood
Πρωταγωνιστές: Charlize Theron, Bill Paxton, Regina King, Rade Serbedzija, Peter Firth, Linda Purl, Naveen Andrews, Christian Clemenson
Παραγωγή: 1998
Διάρκεια: 114’

Σχετικά sites που αξίζουν τον κόπο:
http://www.imdb.com/title/tt0120751/
http://en.wikipedia.org/wiki/Mighty_Joe_Young_(1998_film)