Συνοπτική περίληψη του έργου:
H Melanie είναι μια φιλόδοξη νέα σχεδιάστρια μόδας που καταφέρνει με σκληρή δουλειά να γίνει γνωστή στους κύκλους της Νέας Υόρκης.
Όμως και η προσωπική της ζωή δεν πηγαίνει πίσω καθώς, ο πιο περιζήτητος εργένης της πόλης, ο γιος της Δημάρχου, της κάνει πρόταση γάμου την οποία κι αποδέχεται.
Έχει όμως να λύσει μια εκκρεμότητα από το κρυφό παρελθόν της. Πρέπει να πάρει διαζύγιο από τον πρώην σύζυγό της ο οποίος αρνείται πεισματικά να της το δώσει.
Γι’ αυτό το λόγο ταξιδεύει στο πατρικό της στην Alabama ώστε να τον συναντήσει και να δώσει οριστικά τέλος στην σχέση τους αλλά, θα αντιμετωπίσει τα φαντάσματα του παρελθόντως.

Προσωπική άποψη:
Πλούσιος, ωραίος και πνευματώδης επιχειρηματίας γνωρίζει την εξίσου ωραία και επιτυχημένη σχεδιάστρια μόδας με την οποία αποφασίζει ότι θέλει να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του. Καθόλου περίεργο αν αναλογιστεί κανείς την εξελιχτική πορεία κάθε τέτοιας ιστορίας που κατά καιρούς εμφανίζεται στην μεγάλη οθόνη. Ακόμα λιγότερο δε αν σκεφτούμε ότι η δόξα κυνηγάει τι άλλο... την δόξα οπότε, δεν γίνεται να μην πηγαίνουν πακέτο. Όμως την κρίσιμη στιγμή, ο αληθινός έρωτας της πρωταγωνίστριας ζωντανεύει ή, ξαναζωντανεύει κατά περίπτωση. Εδώ έχουμε την δεύτερη.

Ειλικρινά, δεν είμαι σίγουρη πόσο πιο βαρετή και προβλέψιμη μπορεί να γίνει μια ρομαντική κομεντί. Συγνώμη, αλλά βαρέθηκα να βλέπω κοριτσάκια που έχουν εγκαταλείψει τη μικρή τους πόλη για μια άλλη, καλύτερη ζωή σε μια μεγαλούπολη, να επιστρέφουν εκεί όπου γεννήθηκαν και να συνειδητοποιούν ξαφνικά πως όλα όσα έχουν πετύχει δεν αξίζουν τίποτα μπροστά στην ζωή που άφησαν. Σε μια ζωή που πρέπει να σημειώσουμε πως μέχρι πρότεινως μισούσαν. Άλλο η νοσταλγία, άλλο η αλλαγή ολόκληρης της κοσμοθεωρίας του ατόμου. Πρέπει κάποια στιγμή να το καταλάβουν αυτό στο Hollywood.

Ο Andy Tennant είναι ο κλασσικός κομέντιαν σκηνοθέτης. Και δεν μπορώ να αρνηθώ πως από τα χεράκια του έχω δει αισθηματικές ταινίες που μου άρεσαν, έστω κι αν με καμία δεν ξετρελλάθηκα. Όμως αυτή εδώ, είναι τόσο πολύ, τόσο βαθιά επηρεασμένη από τα χολυγουντιανά στερεότυπα περί προσωπικής κι επαγγελματικής επιτυχίας που δυσκολεύεσαι να είσαι πιο ελαστικός. Αυτό είναι κάτι που δυσκολεύει ακόμα περισσότερο αν αναλογιστεί κανείς πόσες τέτοιες ταινίες έχουν κυκλοφορήσει την τελευταία δεκαετία. Με το κιλό θα έλεγα. Άρα τι έχει η ταινία του Tennant που θα ξεχωρίσει. Τίποτα απολύτως αφού θα μπορούσαμε εύκολα να μιλάμε για τηλεοπτική και όχι κινηματογραφική παραγωγή.

Το παραδοξό δε της ταινίας είναι πως, παρά το γεγονός ότι έχει καταφέρει να εξασφαλίσει ιδιαίτερα γνωστά ονόματα του χώρου για τους πρωταγωνιστικούς ρόλους, δεν καταφέρνει να σε κερδίσει αφού, άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο, μοιάζουν σα να βαριούνται. Η Witherspoon είναι το κεντρικό πρόσωπο, αυτό γύρω απ’ το οποίο γυρίζεται η ιστορία, αυτό με το οποίο όλοι ασχολούνται, αυτό γύρω από οποίο περιστρέφονται οι υπόλοιποι ήρωες περιμένοντας τις δικές της κινήσεις ώστε να καταλήξουν κάπου. Κι εκείνη, ενώ έχει τον απόλυτο έλεγχο των καταστάσεων στα χέρια της, απλά περιφέρεται βαριεστημένα περιμένοντας να της έρθει η επιφώτιση.

Κατά τ’ άλλα, ο Lucas είναι ο πιο συμπαθής απ’ όλους, χωρίς όμως να είμαι σίγουρη αν αυτό οφείλεται στο γοητευτικό του χαμόγελο, που θυμίζει διαφήμιση γνωστής εταιρείας για οδοντόκρεμα, ή στην ερμηνευτική του ικανότητα. Λυπάμαι που το παραδέχομαι, αλλά μάλλον είναι το πρώτο. Ο Dempsey καλά θα κάνει να μείνει στην μικρή οθόνη και στα γνώριμά του χειρουργία γιατί στο πανί φαίνεται να έχει πρόβλημα ενώ η Bergen εντάξει, της πηγαίνει ο ρόλος της κακιασμένης σκύλας όμως, κάπου έχω βαρεθεί να την βλέπω όλο στα ίδια και στα ίδια.

Κινδυνεύοντας να φανώ για μια ακόμη φορά κακιά απέναντι σε ταινία του είδους, πρέπει να τονίσω ξανά ότι πρόκειται για μια ταινία που δυστυχώς, την έχουμε ξαναδεί. Δεν έχει καμία σημασία αν αλλάζει η ιδιότητα των πρωταγωνιστών ή η τοποθεσία όπου εξελίσσεται η ιστορία. Ο κεντρικός άξονάς της είναι ίδιος, η κατεύθυνση της φοράς του είναι ίδια, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Μάλιστα, στην συγκεκριμένη περίπτωση, είναι ποιοτικά χειρότερο αφού, πλήττεις και μόνο που το σκέφτεσαι.
Βαθμολογία 4/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Ο Γάμος Είναι Της Μόδας
Είδος: Κομεντί
Σκηνοθέτης: Andy Tennant
Πρωταγωνιστές: Reese Witherspoon, Josh Lucas, Patrick Dempsey, Candice Bergen, Mary Kay Place, Fred Ward, Jean Smart, Ethan Embry, Melanie Lynskey
Παραγωγή: 2004
Διάρκεια: 108’

Σχετικά sites που αξίζουν τον κόπο:
http://www.imdb.com/title/tt0256415/
http://en.wikipedia.org/wiki/Sweet_Home_Alabama_(film)