Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Η πριγκίπισσα Λίζα Ντραγκομίρ ανήκει στους βασιλικούς γόνους των Μορόι, των θνητών βρικολάκων, και είναι παντοτινά δεμένη με τις μαγικές δυνάμεις της γης. Χρειάζεται συνεχή προστασία από τα Στριγκόι, τους πιο άγριους και επικίνδυνους βρικόλακες, εκείνους που δε θα πεθάνουν ποτέ.
Η Ρόουζ Χάθαγουεη είναι Νταμπίρ. Μέσα της κυλάει αίμα ανθρώπου και βρικόλακα. Είναι η καλύτερη φίλη της Λίζα και την προστατεύει από τα Στριγκόι.
Έπειτα από δύο χρόνια παράνομης ελευθερίας, η Ρόουζ και η Λίζα θα μεταφερθούν με το ζόρι στα απάτητα δάση της Μοντάνα όπου βρίσκεται η Ακαδημία του Αγίου Βλαντιμίρ. Η Ρόουζ θα συνεχίσει την εκπαίδευση της ως Νταμπίρ. Η Λίζα θα ξαναγίνει η Βασίλισσα της ελίτ των Μορόι.
Αν και ο φόβος έκανε τη Λίζα και τη Ρόουζ να το σκάσουν από την Ακαδημία, πίσω από τις πύλες της οι κίνδυνοι θα γίνουν ακόμη περισσότεροι. Εδώ, η ισορροπία στην τάξη των γαλαζοαίματων Μορόι στηρίζεται οε απερίγραπτες τελετουργίες, ενώ η μυστικοπάθεια και η αγάπη τους για τη νύχτα δημιουργούν έναν αινιγματικό κόσμο.
Η Ρόουζ και η Λίζα πρέπει να επιζήσουν στον επικίνδυνο αυτό κόσμο, να έρθουν αντιμέτωπες με τον πειρασμό του απαγορευμένου έρωτα και, κυρίως, να βρίσκονται σε εγρήγορση, γιατί αλλιώς τα Στριγκόι θα κάνουν τη Λίζα δική τους για πάντα.

Προσωπική άποψη:
Αν ζητούσαν από κάποιον να φανταστεί έναν κολεγιακό κόσμο ακόμα πιο σκοτεινό από εκείνον του Harry Potter, σίγουρα στο μυαλό του θα πλάθονταν εικόνες σαν κι αυτές που περιγράφει μέσα από το βιβλίο της η Richelle Mead. Στον δικό της βαμπιρικό κόσμο, οι μύθοι συνδυάζονται δημιουργώντας τη δικιά της, ξεχωριστή πραγματικότητα των πραγμάτων. Μια πραγματικότητα που θέλει τους φοιτητές της βαμπιρικής ακαδημίας της χωρισμένους σε τρεις κατηγορίες, όπως ακριβώς και στο Χόγκουαρτς της Rowling.

Η διαφορά με τον προαναφερόμενο παραλληρισμό, έγκειται στο ότι εδώ έχουμε τα Μορόι, τα Στριγκόι και τους φύλακες, πλάσματα γεννημένα από ένωση των ειδών ή δημιουργημένα στην πορεία, βίαια ή κατ’ επιλογήν. Εδώ δεν ακολουθούν όλοι τον ίδιο δρόμο αλλά, εκείνον που τους χάραξε με την γέννηση η μοίρα εκτός, αν αποφάσισαν να τον αλλάξουν στην πορεία. Και η Ρόουζ έχει να υπηρετήσει την δικιά της μοίρα, που δεν είναι άλλη από το να προστατέψει την Λίζα, όχι μόνο γιατί έτσι επιβάλλει η φύση της αλλά, γιατί έτσι επιβάλλει το ισχυρά αναπτυγμένο μεταξύ τους δέσιμο.

Οι δύο ηρωίδες επιστρέφουν στο πειθαρχημένο μπουντρούμι ενός κόσμου από τον οποίο προσπάθησαν να ξεφύγουν. Ο κίνδυνος που οδήγησε στην φυγή επιστρέφει όμως πλέον οι ανάγκες είναι διαφορετικές. Δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη, δεν υπάρχει χρόνος για σπατάλη ή για λάθος επιλογές. Ναι, η ακαδημία της Mead είναι σκοτεινή, αντισυμβατική, ακόμα και τρομακτική και αυτό, όχι με το σβήσιμο του ήλιου πίσω από τον ορίζοντα. Εδώ ο χρόνος και ο χώρος δεν έχουν την κλασσική υπόσταση, τίποτα δεν λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο όπως στον ανθρώπινο κόσμο που όμως, είναι πολύ κοντά, περιβάλλει στοργικά τον κόσμο των βρικολάκων, έστω και αν οι άνθρωποι το αγνοούν.

Το πιο ενδιαφέρον ίσως στοιχείο στην ιστορία της Mead είναι ο ευαίσθητος τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει τον κόσμο της και όσα πλάσματα ζουν μέσα σε αυτόν. Τα Στριγκόι είναι οι προδότες του είδους, εκείνοι που θυσίασαν την ζωή την δικιά τους αλλά και άλλων, προκειμένου να κερδίσουν την αθανασία. Πρόσβαλλαν το αίμα τους και όμως, παρά την ανάγκη για προστασία των Μορόι και των Φυλάκων τους, αντιλαμβανόμαστε μια θλίψη για την επιλογή εκείνη που έκαναν. Και όλα αυτά, γιατί για εκείνη, οι βρικόλακες δεν είναι αιμοδιψή κτήνη στην πλειοψηφία τους αλλά, μια ανθρώπινη παραλλαγή, με αισθήματα, λογική και σύνεση.

Η μεγαλύτερη προσοχή της συγγραφέως, και κατά συνέπειας της ίδιας της ιστορίας, στρέφεται στην Ρόουζ, ένα δεκαεφτάχρονο κορίτσι που όμως, παρά την νιότη της, έχει έναν τόσο έντονο και δυναμικό χαρακτήρα που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητος και στην πορεία, να μην σε μαγνητίσει. Είναι αντισυμβατική, ανυπάκουη, δυναμική, παθιασμένη, αφελής όσο επιτρέπει η ηλικία της, ανιδιοτελής και παράλληλα, δοσμένη με όλο της το είναι στο καθήκον της αλλά και στην προστασία όσων αγαπάει. Τελικά, ίσως να έχουμε ανάγκη από τέτοιους ήρωες που ακόμα και αν δεν υπολογίζουμε την δύναμή τους βλέποντάς τους, χαιρόμαστε να το αντιλαμβανόμαστε στην πράξη.

Όμορφοι, γοητευτικοί, παράξενοι, μυστηριώδεις και επικίνδυνοι χαρακτήρες εμφανίζονται μέσα από κάθε σελίδα, πρόθυμοι να δράσουν, να μας συνεπάρουν και να μας εκπλήξουν. Ίσως τελικά τίποτα να μην είναι όπως φαίνεται με πρώτη ματιά, ίσως τελικά οι άνθρωποι να κρίνουμε βεβιασμένα ή ακόμα χειρότερα, να γινόμαστε έρμαια υποτιθέμενων αναγκών και δήθεν απαιτήσεων. Ποιον θα αντιπαθήσει και ποιον θα λατρέψει ο καθένας από τους αναγνώστες, είναι προσωπική, λεπτή κι ευαίσθητη επιλογή ίσως γιατί στο κάθε έναν από αυτούς, να μπορεί κανείς να βρει κομμάτια του εαυτού του.

Η αρχή μιας περιπέτειας γοητευτικών ηρώων, των οποίων την εξέλιξη δεν μπορεί να μην αγωνιάς να διαπιστώσεις με τα ίδια σου τα μάτια. Ερωτισμός και sexy ατμόσφαιρα, συνδυασμένα μοναδικά σε ένα βαμπιρικό παραμύθι που μόλις ξεκινά. Σε ένα παραμύθι σκοτεινό, επικίνδυνο, που προκαλεί ανατριχίλα και σίγουρα στην πορεία, αναμένεται να προκαλέσει εκπλήξεις, διλήμματα, πόνο. Έντονα συναισθήματα που σε ταράζουν και που σε αφήνουν με μια αμφιβολία και μια υπόσχεση.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Richelle Mead
Μεταφραστής: Μιχαλά Τατιάνα
Εκδόσεις: Introbooks
Κατηγορία: Ξένη Πεζογραφία
Έτος Έκδοσης: 2009
Αρ. σελίδων: 344
ISBN: 978-960-6680-59-5