Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Η Κάτνις κατάφερε πέρα από κάθε προσδοκία να κερδίσει στους Αγώνες Πείνας. Μαζί με τον Πίτα Μέλαρκ, το δεύτερο φόρο από την Περιοχή 12, κατάφεραν ως εκ θαύματος να μείνουν ζωντανοί.
Η Κάτνις θα έπρεπε να νιώθει ανακουφισμένη, ακόμα και χαρούμενη. Άλλωστε, επέστρεψε στην οικογένειά της και στον παντοτινό της φίλο, Γκέιλ. Ωστόσο, τίποτα δεν πηγαίνει όπως το ήθελε.
Ο Γκέιλ είναι ψυχρός μαζί της και την κρατά σε απόσταση. Ο Πίτα της έχει γυρίσει ολοκληρωτικά την πλάτη. Και κυκλοφορούν ψίθυροι για εξέγερση εναντίον της Κάπιτολ μια εξέγερση στη γέννηση της οποίας ίσως να συνέβαλαν η Κάτνις και ο Πίτα.
Η Κάτνις ανακαλύπτει έντρομη ότι πυροδότησε μια αναταραχή που δεν μπορεί να σταματήσει. Και αυτό που την τρομάζει ακόμα περισσότερο είναι ότι δεν είναι απολύτως σίγουρη ότι πρέπει να προσπαθήσει.
Καθώς πλησιάζει ο καιρός που η Κάτνις και ο Πίτα θα πρέπει να επισκεφθούν τις Περιοχές, για τη σκληρή Περιοδεία της Νίκης της Κάπιτολ, οι ζωές τους παίζονται κορόνα γράμματα. Αν δεν μπορέσουν να αποδείξουν, πέρα από κάθε αμφιβολία, τον απόλυτο έρωτά τους, οι συνέπειες θα είναι τρομερές.

Προσωπική άποψη:
Διαβάζοντας κανείς τους "Αγώνες Πείνας" το μόνο που μπορούσε να σκεφτεί είναι πως το άστρο της Suzanne Collins, είναι προγραμματισμένο να λάμψει πολύ περισσότερο απ' όσο ίσως να πίστευε και η ίδια όταν ξεκίνησε να γράφει την τριλογία της. Αυτό που ίσως να μην περιμέναμε είναι μια συνέχεια, όχι απλά ισάξια του πρώτου βιβλίου αλλά, ακόμα καλύτερο. Ναι, η Collins καταφέρνει να μας καθηλώσει ακόμα μια φορά, να μας κόψει την ανάσα και να μας παρασύρει στα χαλάσματα του κόσμου της. Ενός κόσμου που οι "Αγώνες Πείνας" ήταν απλά η αρχή, ήταν το σύμβολο, το φιτίλι εκείνο που χρειαζόταν προκειμένου να ξεκινήσει η αναραταχή εκείνη που στο μέλλον θα αποδείξει πόσο μοιραία και σημαντική θα είναι, όχι μόνο για τους ήρωες αλλά και για τον κόσμο.

Μετά τους Αγώνες που σημάδεψαν την ζωή τους, οι ήρωες έχουν επιστρέψει στην καθημερινότητά τους η οποία όμως, είναι διαφοροποιημένη σε όλα τα σημεία. Δεν χρειάζεται να αγωνίζονται πλέον για την επιβίωσή τους καθώς, οι δάφνες του νικητή συνοδεύονται από πλούτη, δόξα, αναγνώριση. Πρέπει ωστόσο να αγωνιστούν για κάτι άλλο. Για να διατηρήσουν τους εαυτούς τους, να μην γίνουν έρμαιο των σκληρών αναμνήσεων και παράλληλα, να μπορέσουν να ακολουθήσουν τους κανόνες που ακολουθούν τη νίκη τους. Όσο και να θέλουν, δεν θα μπορέσουν ποτέ ξανά να είναι οι ίδιοι αφού, η Κάπιτολ είναι εκεί, άγρυπνος φρουρός, παρακολουθεί και ανυπομονεί την στιγμή όπου θα γίνει το λάθος προκειμένου να ξεσκίσει τις σάρκες τους. Και όσο εκείνη παραμονεύει, τόσο οι ήρωές μας πρέπει να πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί, πιο επιφυλακτικοί. Όχι για τους ίδιους αλλά, για να προφυλάξουν όλους όσους αγαπούν.

Η Κάτνις και ο Πίτα πιστεύουν ότι η βιαιότητα που γνώρισαν στην αρένα των Αγώνων έχει τελειώσει. Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι. Η πραγματικότητα έρχεται ακόμα πιο σκληρή απ' όσο την έχουν ήδη γνωρίσει, ακόμα πιο προκλητική, πρόθυμη να τους παρασύρει σε ένα μη αναμενόμενο ταξίδι, ένα ταξίδι που κάνει την ανατροπή, που ξαφνιάζει και παίρνει την ανάσα μας καθώς, ξέρουμε ότι αυτή τη φορά τους οδηγεί με ακόμα μεγαλύτερη βεβαιότητα κοντά στον θάνατό τους. Αυτή τη φορά όμως ο αντίκτυπος δεν αφορά μόνο αυτούς, δεν αφορά μόνο τις οικογένειές τους. Αφορά ολόκληρη την Πάνεμ, μια χώρα που έχει κουραστεί να υπομένει, αφορά ανθρώπους που είναι έτοιμοι να παλέψουν, να εναντιωθούν, ακόμα και να χάσουν την ζωή τους προκειμένου να αντιταθούν στις ανούσιες και άσκοπες αιματοχυσίες που κάποιοι άλλοι τους ανάγκασαν.

Το σύμβολο των Αγώνων της Κάτνις, έχει αρχίσει να είναι το σύμβολο ενός ολόκληρου έθνους που νιώθει πλέον να πνίγεται. Το πρόσωπό της έχει ξεκινήσει να γίνεται εκείνο που χαρίζει ελπίδα για ένα μέλλον διαφορετικό, όπου δεν θα είναι μόνο εκείνη έτοιμη να σηκώσει κεφάλι έναντι του κατεστημένου. Μια κατάσταση που παράλληλα καταφέρνει να τρομοκρατήσει και να ξεσηκώσει την ηρωίδα. Την τρομάζει η πιθανότητα του να χαθούν και άλλα πρόσωπα που αγαπά όμως, δεν μπορεί να μην διψά για μια αλλαγή η οποία θα καθορίσει ένα μέλλον που απ' όποια μεριά και αν το δεις, μόνο δυσοίωνο, σκληρό και μαύρο μπορεί να είναι. Η απολυταρχία και η επιβολή καθεστώτων είναι το μεγαλύτερο πλήγμα στον κόσμο αυτό, πράγμα που σταδιακά φαίνεται, όχι να γίνεται αντιληπτό αλλά, να περνάει πλέον στους ανθρώπους ως συνείδηση γιατί τελικά, όλοι μας χρειαζόμαστε το έναυσμα για κάθε τι στην ζωή μας.

Η Κάπιτολ δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από μια αυταρχική πρωτεύουσα. Είναι η μονάδα εκείνη που ελέγχει τα πάντα, τρομοκρατεί τους πάντες και μπορεί να σκορπίσει τον πανικό με μεγάλη ευκολία. Δεν ανέχεται την αναρχία, δεν μπορεί να δεχτεί την παραμικρή επανάσταση γιατί είναι βέβαιη ότι θα πυροδοτήσει κάποια μεγαλύτερη. Γι' αυτό άλλωστε έχει τους Αγώνες. Δεν είναι απλά ένα μέσον ψυχαγωγίας αλλά, ένας τρόπος να θυμίζει τον λαό της Πάνεμ ότι, ο καλύτερος τρόπος να τους τιμωρήσει είναι, όχι με το να βλάψει τους ίδιους αλλά, με το να βλάψει τα παιδιά τους, οδηγώντας τα στον θάνατο ή στην απόλυτη καταστροφή μιας μελλοντικής ζωής που υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσε να είναι διαφορετική. Η τρομοκρατία τελικά είναι αρκετή για να κρατήσει την ηρεμία μιας χώρας ή μήπως τελικά είναι εκείνος ο παραγόντας που οδηγεί στον εσωτερικό αναβρασμό που περιμένει το σύνθημα, εκείνο το μικρό σημάδι που όμως είναι αρκετό.

Η Collins καταφέρνει για μια ακόμη φορά να διατηρήσει το ενδιαφέρον, την αγωνία αλλά και την προσήλωση του αναγνώστη, από την αρχή μέχρι το τέλος. Η αρχική ιδέα που είχαμε για τους χαρακτήρες εδώ ολοκληρώνεται καθώς, έχει ολοκληρώσει το ζωγράφισμά τους, δίνοντάς μας σαφέστατα πλέον στοιχεία, τόσο για το τι σκέφτονται όσο και για το ποιοι είναι πραγματικά. Όχι πως δεν το γνωρίζαμε αλλά η αλήθεια είναι, ότι μόνο όταν οδηγήσεις τον εαυτό σου στα άκρα, στα όριά σου, μπορείς να καταλάβεις ποιος πραγματικά είσαι, κάτι που συμβαίνει και σε αυτή την περίπτωση. Οι κοινωνικές αλλά και οι πολιτικές προεκτάσεις του έργου αρχίζουν να παίρνουν μια διαφορετικη τροπή, προετοιμάζοντάς μας σαφέστατ για όσα πρόκειται να ακολουθήσουν. Οι αγώνες των ανθρώπων δεν τελειώνουν ποτέ, είτε αυτοί είναι μέσα σε μια αρένα είτε έξω από αυτήν. Και όσο σκληρό και αν είναι, τόσο περισσότερο μαγευόμαστε και γοητευόμαστε, πρόθυμοι να παρασυρθούμε στον κόσμο της Collins και των ηρώων της.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Suzanne Collins
Μεταφραστής: Τριαδά Πηνελόπη
Εκδόσεις: Πλατύπους
Κατηγορία: Ξένη Πεζογραφία
Έτος Έκδοσης: 2009
Αρ. σελίδων: 414
ISBN: 978-960-6665-42-4