...

Δευτέρα, Ιουνίου 07, 2010

Για άλλη μια χρονιά τα κινηματογραφικά βραβεία του MTV εκτόξευσαν στα ύψη:
1. την θεαματικότητα του μουσικού καναλιού.
2. την λίμπιντο των κοριτσιών που είδαν τα αγαπημένα τους είδωλα να παρελάζουν για τις απονομές.
3. την τεστοστερόνη των αντρών εξαιτίας των κοντόστενων ρούχων.
Ποιος ήταν ο μεγάλος νικητής; Ποιος άλλος από το "New Moon" και τους νεαρούς πρωταγωνιστές του που δεν άφησαν βραβείο για βραβείο, όπως άλλωστε είχε συμβεί και με το "Twilight". Και μπορεί τα συγκεκριμένα βραβεία όπως και κάποια άλλα να μην έχουν μεγάλη σημασία όμως, ακόμα κι αν δεν το παραδεχόμαστε, όλοι τα παρακολουθούμε και όλοι κάνουμε την πλάκα μας. Ας τα δούμε αναλυτικά...

BEST MOVIE
Alice In Wonderland
Avatar
Harry Potter and the Half-Blood Prince
The Hangover
The Twilight Saga: New Moon

BEST FEMALE PERFORMANCE
Amanda Seyfried – Dear John
Emma Watson – Harry Potter and the Half-Blood Prince
Kristen Stewart – The Twilight Saga: New Moon
Sandra Bullock – The Blind Side
Zoe Saldana – Avatar

BEST MALE PERFORMANCE
Channing Tatum – Dear John
Daniel Radcliffe – Harry Potter and the Half-Blood Prince
Robert Pattinson – The Twilight Saga: New Moon
Taylor Lautner – The Twilight Saga: New Moon
Zac Efron – 17 Again

BEST BREAKOUT STAR
Anna Kendrick – Up in the Air
Chris Pine – Star Trek
Gabourey Sidibe – Precious: Based on the Novel Push by Sapphire
Logan Lerman – Percy Jackson and the Olympians: The Lightning Thief
Quinton Aaron – The Blind Side
Zach Galifianakis – The Hangover

BEST COMEDIC PERFORMANCE
Ben Stiller – Night at the Museum: Battle of the Smithsonian
Bradley Cooper – The Hangover
Ryan Reynolds – The Proposal
Sandra Bullock – The Proposal
Zach Galifianakis – The Hangover

BEST VILLAIN
Christoph Waltz – Inglourious Basterds
Helena Bonham Carter – Alice In Wonderland
Ken Jeong – The Hangover
Stephen Lang – Avatar
Tom Felton – Harry Potter and the Half-Blood Prince

BEST FIGHT
Beyoncé Knowles vs. Ali Larter – Obsessed
Hugh Jackman and Liev Schreiber vs. Ryan Reynolds – X-Men Origins: Wolverine
Logan Lerman vs. Jake Abel – Percy Jackson and the Olympians: The Lightning Thief
Robert Downey Jr. vs. Mark Strong – Sherlock Holmes
Sam Worthington vs. Stephen Lang – Avatar

BEST KISS
Kristen Stewart and Robert Pattinson – The Twilight Saga: New Moon

Kristen Stewart and Dakota Fanning – The Runaways
Sandra Bullock and Ryan Reynolds – The Proposal
Taylor Swift and Taylor Lautner – Valentine’s Day
Zoe Saldana and Sam Worthington – Avatar

BEST WTF MOMENT
Betty White – The Proposal, Cops a Feel
Bill Murray – Zombieland , Bill Murray?! A Zombie?!
Isabel Lucas – Transformers: Revenge of the Fallen, Unexpected Transformation
Ken Jeong – The Hangover , Naked Trunk Surprise
Megan Fox – Jennifer’s Body, Vomits a Mysterious Black Ooze

GLOBAL SUPERSTAR
Robert Pattinson
Kristen Stewart
Taylor Lautner
Johnny Depp
Daniel Radcliffe

BEST SCARED-AS-SH**T PERFORMANCE (New Category)
Alison Lohman – Drag Me To Hell
Amanda Seyfried – Jennifer’s Body
Jesse Eisenberg – Zombieland
Katie Featherston – Paranormal Activity
Sharlto Copley – District 9

BIGGEST BADASS STAR
Rain

Angelina Jolie
Channing Tatum
Sam Worthington
Chris Pine

Posted on Δευτέρα, Ιουνίου 07, 2010 by Γιώτα Παπαδημακοπούλου

6 comments

Τρίτη, Ιουνίου 01, 2010

Συνοπτική περίληψη του έργου:
Στα βάθη της μαγευτικής Περσίας, ένας κατεργαράκος πρίγκιπας, ο Dastan, ενώνει τις δυνάμεις του, χωρίς τη θέληση του, με την μυστηριώδη πριγκίπισσα Tamina ενάντια στις δυνάμεις του σκότους.
Πρέπει μαζί να προστατέψουν ένα αρχαίο στιλέτο που έχει την ιδιότητα να απελευθερώνει την Άμμο του Χρόνου, ένα δώρο από τους θεούς που μπορεί να αναστρέψει τον χρόνο και να επιτρέψει σε όποιον το έχει στην κατοχή του να γίνει ο κυρίαρχος του κόσμου.

Προσωπική άποψη:
Μεταφέροντας στη μεγάλη οθόνη ένα εκ των δημοφιλέστερων videogames, ο Jerry Bruckheimer σε συνεργασία για μια ακόμη φορά με την Disney, παραθέτει στο κοινό του ακριβώς αυτό που περίμενε και αυτό για το οποίο ήταν διψασμένο. Μια γερή δόση περιπέτειας, δράσης, λίγο ρομάντζο, λίγο χιούμορ και όλα αυτά, τοποθετημένα και δομημένα με τα περσικά standards, συνδυασμένα πάντα με τα χαρακτηριστικά του ηλεκτρονικού παιχνιδιού που τόσο πολύ αγαπήθηκε. Αν κάτι ξέρει σίγουρα ο Bruckheimer, είναι να μας προσφέρει εντυπωσιακά blockbusters. Αν λοιπόν ψάχνετε κάτι διαφορετικό, ας μην συνεχίσετε την ανάγνωση.

Χωρίς να είμαι fan του ομώνυμου videogame, δεν μπορώ να αρνηθώ ότι παρακολουθώντας την ταινία διασκέδασα και συνολικά, έμεινα με μια πολύ θετική εικόνα ακόμα και τώρα που οι μέρες πέρασαν. Δεν είναι τόσο η ιστορία που σε γοητεύει όσο οι πρωταγωνιστές της που οδηγούν τα ηνία. Από τη μία έχουμε έναν γενναίο, έξυπνο, γοητευτικό, με χιούμορ και ψιλοαλητάκο πρίγκιπα που καταφέρνει να διατηρεί μια σωστή ισορροπία ανάμεσα στις δύο διαφορετικές καταγωγές του. Από την άλλη έχουμε μια όμορφη μεν πριγκίπισσα, η οποία όμως παράλληλα καταφέρνει να συνδυάζει τα φυσικά της χαρίσματα με έναν ιδιόμορφο τσαμπουκά και με μια δυναμική που δεν θα φανταζόταν κανείς ότι θα μπορούσε εύκολα να συννατήσει την εποχή όπου διαδραματίζονται τα γεγονότα.

Σε ότι έχει να κάνει με το σενάριο, και γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι πρόκειται για αμερικάνικη παραγωγή, δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσουν οι όποιες ευκολίες χρησιμοποιούνται. Σαφέστατα υπάρχει το στοιχείο της υπερβολής, σαφέστατα υπάρχει το αδύνατον που γίνεται δυνατό, σαφέστατα υπάρχει αφέλεια. Ποιο είναι όμως το πρόβλημα όταν οι αξιώσεις μας φτάνουν μέχρι το σημείο απαίτησης καθαρής διασκέδασης και ψυχαγωγείας; Γιατί να περιμένουμε θαύματα ή ακόμα χειρότερα, να απαιτούμε το απόλυτο όταν οι προθέσεις τις ταινίας είναι ειλικρινείς, ξεκάθαρες και σαφείς, μέσω ακόμα και του tariler; Μπορεί κάποιες στιγμές να γίνομαι παράξενη όμως αυτή τη φορά, δεν έχω καμία πρόθεση να κάνω κριτική σε πράγματα τα οποία ειλικρινά δεν με αφορούν.

Ο Bruckheimer επιλέγει για μια ακόμη φορά να συνεργαστεί με τον σκηνοθέτη Mike Newell. Όταν άλλωστε κάτι είναι δοκιμασμένο, γιατί να πειραματιστείς και να χαλάσεις την συνταγή; Άλλωστε αν υπάρχει κάτι που δεν μπορούμε να αρνηθούμε είναι πως ο Newell ξέρει να σκηνοθετεί ταινίες περιπέτειας, έχει την μοναδική ικανότητα να μας κατακλύζει από συνεχόμενες σκηνές δράσης και κυρίως, να μην βαριόμαστε, πολύ περισσότερο να μην κουραζόμαστε με αυτό το οποίο παρακολουθούμε. Τα σκηνικά και το κοστούμια βοηθάνε την συνολική εικόνα αφού είναι πέρα για πέρα εντυπωσιακά, ενώ τα ειδικά εφέ είναι εξαιρετικά καλοδουλεμένα, ακόμα μέσα στα πλαίσια της υπερβολής όπου είναι τοποθετημένα.

Ο Gyllenhaal είναι ότι καλύτερο θα μπορούσαμε να δούμε σε έναν τέτοιο ρόλο. Φυσικός, ανθρώπινος, μια εικόνα πολύ διαφορετική από τις φουσκωμένες, υπερβολικές, πλαστικές φιγούρες που είμαστε συνηθισμένοι. Είναι άμεσος, γοητευτικός και καθόλου υπερβολικός όχι ως δράση αλλά, ως παραουσία, κάτι που ίσως θα έπρεπε να αποτελέσει έμπνευση στο μέλλον. Όσο για την Arterton θα πω και πάλι πως είναι από τις καλύτερες και πιο ενδιαφέρουσες φιγούρες του πρόσφατου Hollywood, μια παρουσία που όχι απλά χαιρόμαστε να βλέπουμε αλλά, και που περιμένουμε να δούμε στο μέλλον πολλάκις και μάλιστα, σε πολλά διαφορετικά πράγματα. Ο Kingsley έχει το συνηθισμένο του κακό στυλάκι χωρίς να μας εκπλήσσει ενώ ο Molina είναι απολαυστικός στον απαταιωνίστικο ρόλο του.

Αν θέλετε μια περιπετειώδη ταινία με ακατάπαυστη δράση, γρήγορη πλοκή, όμορφους πρωταγωνιστές και καλούς δευτεραγωνιστές, εξαιρετικά κοστούμια, σκηνικά και εφέ, καλή μουσική επένδυση δεμένη με το περιεχόμενο της ταινίας, δεν χρειάζεται να χάσετε τον χρόνο σας ψάχνοντας τι θα μπορούσατε να επιλέξετε να δείτε. Κλασσικό blockbuster; Μπορεί! Ακόμα κι έτσι όμως είναι μια ταινία που δεν κρύβει τις προθέσεις τις πίσω από το δάχτυλό της και που σίγουρα, προσφέρει ακριβώς ότι υπόσχεται και δεν μπορεί να απογοητεύσει, ιδιαίτερα τους fans το συγκεκριμένου είδους.
Βαθμολογία 8/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Prince Of Persia: The Sands Of Time
Είδος: Περιπέτεια
Σκηνοθέτης: Mike Newell
Πρωταγωνιστές: Jake Gyllenhaal, Gemma Arterton, Ben Kingsley, Alfred Molina, Steve Toussaint, Toby Kebbell, Richard Coyle, Ronald Pickup, Reece Ritchie
Παραγωγή: 2010
Διάρκεια: 117'

Επίσημο site:
http://prince-of-persia.uk.ubi.com/

Posted on Τρίτη, Ιουνίου 01, 2010 by Γιώτα Παπαδημακοπούλου

6 comments