Ο ΟΙΚΟΣ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ: ΣΗΜΑΔΕΜΕΝΗ (ΒΙΒΛΙΟ 1ο) των P.C. Cast & Kristin Cast - Book review

Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:

Ο σκοτεινός, μαγικός κόσμος του Οίκου της Νύχτας είναι ένας κόσμος που μοιάζει πολύ με τον δικό μας. Μόνο που έχει και βρικόλακες.
Το ένα λεπτό η δεκαεξάχρονη Ζόι είναι μια συνηθισμένη κοπέλα που προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με τις υποχρεώσεις του σχολείου της. Το επόμενο, βρίσκεται σημαδεμένη ως αρχάρια βρικόλακας.
Αναγκάζεται να εγκαταλείψει την καθημερινότητά της και να αρχίσει την εκπαίδευσή της στον Οίκο της Νύχτας, ένα οικοτροφείο για βρικόλακες. Γρήγορα ανακαλύπτει πως είναι η εκλεκτή της Νύχτας, της θεάς των βρικολάκων, κι έχει ξεχωριστές δυνάμεις.
Αρχίζει να διψάει για αίμα. Παλεύει με τον εαυτό της για να μην αφήσει το «σημάδι» της στο πρώην αγόρι της που δε δέχεται το «όχι» ως απάντηση.
Αποκτάει και μια θανάσιμη εχθρό. Την αρχηγό των Σκοτεινών Κορών, της ελιτίστικης αδελφότητας του σχολείου.
Τώρα πρέπει να βρει τη δύναμη να ακολουθήσει το πεπρωμένο της, με λίγη βοήθεια από τους καινούριους βρικόλακες φίλους της.

Προσωπική άποψη:
Είναι γεγονός πως από την κυκλοφορία του "Twilight Saga" και έπειτα, είναι πολλά τα βιβλία εκείνα, παρόμοιας θεματολογίας, που έχουν κάνει την εμφάνισή τους. Άλλα είναι μεταγενέστερα της ιστορίας της Bella και του Edward, με αποτέλεσμα να βρήκαν αμέσως στρωμμένο έδαφος ενώ ορισμένα άλλα είναι προγενέστερα που, είτε είχαν ήδη γνωρίσει παγκόσμια αναγνώριση αλλά δεν είχαν κυκλοφορήσει στην χώρα μας, είτε δεν είχαν μεγάλη επιτυχία μέχρι η ιστορία της Meyer να καταφέρει να ταρακουνήσει ένα ευρύτερο και όχι ένα συγκεκριμένο αναγνωστικό κοινό. Στην πρώτη κατηγορία υπάγεται και η σειρά του "Οίκου Της Νύχτας", ένα δημιούργημα μάνας και κόρης που όπως είναι φυσικό, έχει εκμοντερνίσει τον μύθο των βρικολάκων, τοποθετώντας τους με έναν αρκετά φυσιολογικό και ρεαλιστικό τρόπο στην σύγχρονη ζωή και κουλτούρα.

Η ιστορία των Cast είναι κατά κύριο λόγο εφηβική. Αυτό σημαίνει, όχι ότι απευθύνεται αποκλειστικά σε εφηβικό κοινό αλλά, ότι είναι ικανό να προσεγγίσει ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν ξεχάσει την δική τους εφηβεία με ότι αυτή συνεπάγεται. Αυτό ωστόσο σημαίνει μια κάπως άχαρη και σχετικά ανεξήγητη εισαγωγή, αφήνοντάς μεας με κάποιες απορίες. Μπορεί να πρόκειται για μια ιστορία έφηβων εκκολαπτόμενων βρικολάκων όμως, το γεγονός ότι χάνουν σταδιακά την ανθρώπινη υπόστασή τους, δεν τους εμποδίζει από το να αντιμετωπίζουν όλα εκείνα τα προβλήματα που χαρακτηρίζουν αυτή την τόσο παράξενη και ιδιόρρυθμη ηλικία, την κοινωνική ενσωμάτωση και προσαρμογή αλλά, και την σχολική διαβίωση. Είναι μια πραγματικότητα την οποία κανείς δεν απέφυγε, που όλοι γνωρίζουν κι έχουν βιώσει και το κυριότερο, μια πραγματικότητα με την οποία μπορεί να ταυτιστεί ο καθένας, έστω και αν δεν θα μεταλαχτεί ποτέ σε πλάσμα της νύχτας.

Η ιστορία αυτή δεν στέκεται μόνο στην μυθοπλασία των βρικολάκων έτσι όπως την γνωρίσαμε μέσα στους αιώνες, ούτε στο πως μας επανασυστήθηκε στην σύγχρονη εποχή. Αρχαιοελληνικοί μύθοι, αρχαίες δοξασίες αλλά και ινδιάνικες τελετουργίες, παντρεύονται δημιουργώντας ένα μείγμα ιδεών, πολιτισμών, θρησκειών και κουλτούρας το οποίο, μπορεί αρχικά να φαντάζει παράξενο και περίπλοκο όμως, όσο η πλοκή εξελίσσεται εξοικειωνόμαστε μαζί με όλες αυτές τις ιδέες, μέρος των οποίων αποτελεί άλλωστε δικό μας κομμάτι. Η εξισορρόπησή τους μπορεί σε ορισμένα σημεία να είναι δύσκολη δίνοντας την αίσθηση ότι η ιστορία κάπου αρχίζει να παραπαίει όμως, όσο γρήγορα γεννιέται αυτή η αίσθηση, τόσο γρήγορα σβήνει και αναρωτιόμαστε, δικαίως, για το τι θα ακολουθήσει.

Οι συγγραφείς, με σοβαρότητα συνδυασμένη με καυστικό χιούμορ, συστήνουν τους ήρωές τους και τον κόσμο τους, παρουσιάζοντάς μας με την αλήθεια της σύγχρονης πραγματικότητας, την δυσκολία μετάβασης των εφήβων από ένα στάδιο σε ένα άλλο, είτε αυτό είναι σωματικό, είτε πνευματικό, με τον επιφορτισμό μιας παράξενης συναισθηματικής και ψυχολογικής βίας που συνοδεύει όλα αυτά. Το πέρασμα άλλωστε στην ενηλικίωση δεν είναι ποτέ εύκολο για κανέναν, πράγμα που οι ίδιες φαίνεται να μην ξεχνάνε, θέλοντας παράλληλα να το θυμίσουν και στο αναγνωστικό τους κοινό μέσω μιας αξιοσέβαστης προσπάθειας. Το γεγονός ίσως ότι η μία εκ των συγγραφέων πέρασε σχετικά πρόσφατα το κατώφλι αυτό με την άλλη συγγραφέα να την συντροφεύει σε αυτό της το ταξίδι, να βοηθάει περισσότερο.

Και μπορεί να υπάρχουν κάποια κυρήγματα ηθικής και σωστής συμπεριφοράς τα οποία οι νέοι θα έπρεπε να υιοθετούν ως τρόπο ζωής, στοιχεία τα οποία κυρίως σχετίζονται με το ελεύθερο sex και την χρήση ναρκωτικών ουσιών όμως, κάθε άλλο παρά πουριτανιστική διάθεση αντιλαμβανόμαστε από μεριάς των δημιουργών. Αντιθέτως, ασκούν με τον τρόπο τους σκληρή κριτική έναντι στην χριστιανική φονταμενταλιστική πίστη των Αμερικάνων, κατηγορώντας την ότι πρόκειται ουσιαστικά για μια όμορφη μάσκα συγκάληψης αδυναμιών και μια προσπάθεια αγιοποίησης των προσώπων που την εκπροσωπούν, άσχετα από το αν δεν έχουν τα προσόντα, πόσο μάλλον το χάρισμα για να τους αποδοθεί ένας τίτλος όπως αυτός. Χωρίς να εγκρίνουν την απόλυτη ελευθερία πράξεων, βάζουν στην θέση τους μια προπαγανδιστική προσπάθεια μέσω της οποίας κρίνεται η ηθική και οι αξίες, σε πράγματα μάλιστα όπου δεν χωράνε τέτοιου είδους κριτικές.

Το κλασσικό συναντά το μοντέρνο σε ένα παράξενο κράμα ιδεών και πολιτισμών, με ότι αυτό συνεπάγεται, που όσο παράδοξο και αν ακούγεται, χρησιμοποιείται και αξιοποιείται εντός κειμένου με τέτοιο τρόπο ώστε τελικά να αποδίδει, όχι όσο θα περιμέναμε αλλά, όσο πραγματικά χρειάζεται. Άλλωστε, το βιβλίο αυτό είναι απλά η εισαγωγή, το πρώτο βήμα των πρωταγωνιστών της σε μια μακρά διαδρομή η οποία αναμένεται με ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον και εκπλήξεις προερχόμενες των παράξενων εξελίξεών της. Οι εφηβικές περιπέτειες στο κάτω-κάτω δεν τελειώνουν παρά μόνο πριν φτάσουν στην γραμμή τερματισμού, εκεί όπου ανατέλλει ο ήλιος μιας νέας, ενήλικης ζωής στην οποία θα συντροφεύονται πάντα από μία μόνο, ονειρική ιδέα. Εκείνη της ελευθερίας ως προς το πως θα ζήσουν, καθορίζοντας εκείνοι το μέλλον και το είναι τους, οι δικές του επιλογές και όχι όσα επιβλήθηκαν.
Βαθμολογία 8,5/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφείς: P.C. Cast & Kristin Cast
Μεταφραστής: Οικονόμου Καίτη
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2010
Αρ. σελίδων: 400
ISBN: 978-960-455-787-5

Read More

INCEPTION

Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ο Dom Cobb είναι ένας επιδέξιος ληστής και άσσος στην επικίνδυνη τέχνη της εκμαίευσης. Μπορεί να κλέψει πολύτιμα μυστικά από τα βάθη του υποσυνείδητου, τη στιγμή που το θύμα του κοιμάται βαθιά και το πνεύμα του είναι πάρα πολύ ευάλωτο.
Η σπάνια ικανότητα του Cobb τον έχει καταστήσει πολύτιμο παίκτη στην επικίνδυνη σκακιέρα της εταιρικής αντικατασκοπίας, αλλά και διεθνή φυγά, αφαιρώντας του ό,τι έχει αγαπήσει στη ζωή του.
Ο Cobb, όμως, δέχεται μια πρόταση που μπορεί να τον εξιλεώσει. Μια τελευταία δουλειά που μπορεί να του χαρίσει πίσω τη χαμένη του ζωή αρκεί να καταφέρει το αδύνατο, την απαρχή.
O Cobb και η ομάδα του που απαρτίζεται από ειδικούς πρέπει να καταφέρουν το αντίθετο απ` ό,τι έκαναν ως τώρα. Ο στόχος τους πλέον δεν είναι να κλέψουν μια ιδέα, αλλά να καλλιεργήσουν μια καινούργια. Αν τα καταφέρουν, θα σκηνοθετήσουν το τέλειο έγκλημα.
Όμως, κανένας σχεδιασμός δεν είναι αρκετά προσεκτικός, ούτε οι ικανότητές τους μπορούν να διασφαλίσουν ότι θα ξεφύγουν από τον πιο επικίνδυνο εχθρό τους που δείχνει να μπορεί να προβλέψει κάθε τους κίνηση. Έναν εχθρό που μόνο ο Cobb θα μπορούσε να προβλέψει.

Προσωπική άποψη:
Πέρασαν πολλοί μήνες από τότε που ανακοινώθηκε ότι η παραγωγή της νέας ταινίας του Nolan έμπαινε μπροστά. Το "Inception" ξεκίνησε να αποτελεί κινηματογραφικό γεγονός πριν καλά-καλά προλάβουμε να έχουμε στην διάθεσή μας λεπτομερή στοιχεία γύρω από την υπόθεση της ταινίας. Ίσως να μην ήταν απαραίτητο. Ίσως το όνομα ενός δημιουργού όπως ο Nolan να είναι αρκετό για να ανέβει ο πήχης ψηλά και οι προσδοκίες του κοινού να φτάσουν στο έπακρο, χωρίς μάλιστα να τους διατρέχει η παραμικρή υποψία ότι μπορεί να διαψευστούν. Και πράγματι, δεν το κάνει αλλά αντίθετα, συγκεντρώνεται στον στόχο του που δεν είναι άλλος από το να κλέψει για μια ακόμα φορά τις εντυπώσεις αποδεικνύοντας παράλληλα ότι είναι ένας από τους καλύτερους και πιο πολλά υποσχόμενους δημιουργούς του χώρου.

Ο Nolan επιστρέφει και χωρίς να θεωρώ ότι λέω μεγάλες κουβέντες, το κάνει θριαμβευτικά με την ίσως πιο φιλόδοξη ταινία που έχει δημιουργήσει μέχρι σήμερα. Αποσπώντας όλα εκείνα τα στοιχεία που αγαπήσαμε στις προηγούμενες ταινίες του, συνθέτει ένα παζλ εικόνων, συναισθημάτων, θεωριών μα πάνω απ' όλα, ένα παζλ ιδεών. Όπως άλλωστε υποστηρίζει το σενάριο της ταινίας το οποίο επίσης επιμελήθηκε ο ίδιος, το μόνο που χρειάζεται η ιδέα είναι να φυτευτεί. Από κει και έπειτα, οι συνθήκες και ο κάθε άνθρωπος μεμονωμένα, θα οδηγήσουν ή όχι στην καλλιέργειά της. Γιατί τελικά το "Inception" είναι πάνω και πέρα απ' όλα μια φιλοσοφημένη ιδέα. Μια ιδέα η οποία μέσα στην ακρότητά της δεν μοιάζει τελικά τόσο απίθανη ως πιθανή δυνατότητα. Το μυαλό άλλωστε είναι το δυνατότερο εργαλείο του ανθρώπου. Αν καταφέρεις να το τιθασεύσεις τότε, μπορείς να πετύχεις ακόμα και το αδύνατο.

Η ιδέα της εκμαίευσης δεν είναι καινούργια κατά συνέπεια, δεν είναι άγνωστη. Δεν είναι άλλωστε λίγοι εκείνοι που στον πραγματικό κόσμο έχουν καταφέρει με διάφορα μέσα να αποσπάσουν πληροφορίες μέσα από το ανθρώπινο μυαλό. Η ιδέα της απαρχής επίσης δεν είναι καινούργια ωστόσο, το κατά πόσο θα μπορούσε να συμβαίνει ή όχι, είναι κάτι διαφορετικό. Πάνω σε αυτή την διαφορετικότητα βασίζεται η ταινία μέσω της οποίας δεν παρακολουθούμε απλά την εισχώρηση στον ανθρώπινο νου αλλά, την δημιουργία ενός ολόκληρου, νέου, μη πραγματικού κόσμου μέσα σε αυτό. Ενός κόσμου όπου ο δημιουργός έχει την δυνατότητα να αναπλάσει, να ελέγξει και να κατευθύνει την συμπεριφορά του. Και μέσα σε αυτό τον κόσμο, πλασμένο από όνειρα και ιδέες, να μπορείς να φτιάξεις και άλλον και πάει λέγοντας. Φτάνει όμως ο Nolan στο ίδιο βάθος με αυτό που φτάνουν τα όνειρα; Στον μεγαλύτερο βαθμό, ναι.

Ακολουθώντας τα δαιδαλώδη μονοπάτια του ανθρώπινου μυαλού, ο Nolan παρουσιάζει ένα ευέλικτο, διαφορετικό σύμπαν από αυτό που γνωρίζουμε και μια διαφορετική, πιο ισχυρή προέκταση της ανθρώπινης νόησης. Όλα αυτά τα πετυχαίνει με φρενήρης ρυθμούς που σε καθηλώνουν, καθιστώντας αδύνατον το να αφήσεις ελεύθερο τον εαυτό σου να αποσπαστεί από οτιδήποτε άλλο γιατί, σίγουρα θα έχει μικρότερη σημασία και ακόμα λιγότερη ουσία. Η δράση είναι καταιγιστική και αδιάκοπη ενώ, ο κόσμος των ονείρων αναπτύσσεται και αλλάζει με μοναδικό τρόπο, αφήνοντάς μας άφωνους, όχι μόνο χάρη στα ειδικά εφέ που χρησιμοποιήθηκαν για την δημιουργία του αλλά, χάρη στον εντυπωσιακό και εξαιρετικά οργανωμένο τρόπο δόμησής τους. Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε και την εξαιρετική μουσική επένδυση που ντύνει το όλο εγχείρημα, έχουμε ένα άρτιο οπτικοακουστικό αποτέλεσμα.

Αλλά και η επιλογή του cast δεν μοιάζει καθόλου τυχαία. Αντίθετα, θα έλεγε κανείς ότι έγινε έπειτα από προσεκτική μελέτη και σχεδιασμό έχοντας τελικά, ένα υπέροχο σύνολο. Ο Leonardo DiCaprio σε έναν ρόλο που δεν διαφέρει και πολύ από εκείνον τον σχετικά πρόσφατου "Shutter Island", δεν κάνει τίποτα περισσότερο από το να επιβεβαιώσει αυτό που πιστεύουμε εδώ και πολύ καιρό για εκείνον. Ότι είναι ένα από τα πιο αξιόλογα και δυνατά χαρτιά της κινηματογραφικής βιομηχανίας, αποδίδοντας τα μέγιστα σε όποιον ρόλο και να κληθεί να υποστηρίξει. Η έστω και μικρή παρουσία της Marion Cotillard μόνο απαρατήρητη δεν θα μπορούσε να περάσει ή ακόμα χειρότερα, να χαρακτηριστεί αδιάφορη αφού, ένα και μόνο βλέμμα της είναι ικανό να σε συγκλονίσει, όπως και ο Cillian Murphy που πάντα μας συγκινεί η παρουσία του σε ρόλους ουσίας.

Ανάμεσα στο mainstrean και το blockbuster, ανάμεσα στην φιλοσοφία και τα υπαρξιακά ερωτήματα της ανθρώπινης φύσης και νόησης, ο Nolan δημιούργησε μια ταινία η οποία αν δεν ξεπέρασε, σίγουρα έφτασε τα όρια των προσδοκιών μας. Έμπνευση, πρωτοτυπία, περίπλοκη σκέψη και κατανοητή απόδοση και όλα αυτά, πλαισιωμένα από έναν κόσμο τόσο μοναδικό, όσο και τα όνειρα στα οποία μας αρέσει να χανόμαστε. Δίνοντας άλλη διάσταση στα επίπεδα του ύπνου και του ονείρου αλλά, και στον ίδιο τον χρόνο και πως αυτός αναπτύσσεται, κυλάει και τελικά αναλώνεται, ο Nolan κερδίσει το στοίχημα αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά ότι μπορεί να καθηλώσει κάθε είδους κοινό και παράλληλα, μπορεί να μας κάνει να αδημονούμε ακόμα περισσότερο για την επόμενη κινηματογραφική του δουλειά. Τώρα αν τελικά η σβούρα έπεσε ή όχι, αυτό είναι το μεγάλο αίνιγμα και η απόφαση, δική σας.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Inception
Είδος: Επιστημονικής Φαντασίας
Σκηνοθέτης: Christopher Nolan
Πρωταγωνιστές: Leonardo DiCaprio, Joseph Gordon-Levitt, Ellen Page, Tom Hardy, Ken Watanabe, Dileep Rao, Cillian Murphy, Tom Berenger, Marion Cotillard, Pete Postlethwaite, Michael Caine, Lukas Haas
Παραγωγή: 2010
Διάρκεια: 148'

Επίσημο site:
http://inceptionmovie.warnerbros.com/

Read More

ΡΙΓΟΣ

Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:

Η Γκρέις έχει περάσει χρόνια παρακολουθώντας τους λύκους στο δάσος πίσω από το σπίτι της. Ξέρει πως ένας λύκος με κίτρινα μάτια -ο δικός της λύκος- την παρακολουθεί. Νιώθει μια βαθιά οικειότητα μαζί του δίχως να μπορεί να εξηγήσει το γιατί.
Ο Σαμ ζει δύο ζωές. Η μία ως λύκος κι η άλλη ως άνθρωπος. Ως λύκος είναι η σιωπηλή συντροφιά της κοπέλας που αγαπάει. Ως άνθρωπος δεν έχει τολμήσει ακόμα να της μιλήσει.
Όταν, κάποια στιγμή, οι κυνηγοί πληγώνουν τον Σαμ, αυτός καταφέρνει να αποκτήσει την ανθρώπινη μορφή του και βρίσκει καταφύγιο στο σπίτι της Γκρέις.
Εκεί εκφράζεται η αγάπη των δύο νέων και ο αναγνώστης παρακολουθεί με αγωνία την πάλη του αγοριού να απαλλαγεί από το μοναχικό του παρελθόν αλλά και από την αγέλη των λυκανθρώπων που εποφθαλμιούν την ευτυχία του, καθώς και την πάλη της κοπέλας να τον κρατήσει για πάντα κοντά της βάζοντας, πολλές φορές, σε κίνδυνο την ίδια της τη ζωή

Προσωπική άποψη:
Όπως έχουμε ξαναπεί, υπάρχουν βιβλία τα οποία είναι γραμμένο τους να σε μαγέψουν με ένα απλό άγγιγμα του εξωφύλλου τους. Μερικά βιβλία, έχουν γραφτεί απλά και μόνο για να τα λατρέψουμε. Ένα τέτοιο βιβλίο είναι και το "Ρίγος" της Maggie Stiefvater το οποίο σε προσκαλεί να χαθείς στον κόσμο του, σε προκαλεί να ακούσεις τους λύκους και αγγίζοντας το ανάγλυφο εξώφυλλό του το κάνεις, αισθάνεσαι σαν να βρίσκεσαι χαμένος στο δάσος τους, να τους αναζητάς ανάμεσα στις σκιές, αφουγκράζεσαι γύρω σου και τότε ναι, μπορείς να ακούσεις το λυπημένο κάλεσμά τους. Το ίδιο κάλεσμα που ακούει έξι χρόνια οι Γκρέις, το θλιμμένο εκείνο κάλεσμα που κάνει κάθε μέρα της να αποκτά νέο νόημα, να έχει κάτι το οποίο αξίζει να περιμένει.

Αναρωτιόμαστε μερικές φορές, πόσο αντιπροσωπευτικός μπορεί να είναι ο τίτλος ενός βιβλίου. Και πράγματι, το "Ρίγος" αρχικά σε κάνει να απορείς. Όχι όμως για πολύ. Το ρίγος είναι εκείνο που καθορίζει την ζωή του Σαμ και κατ' επέκτασην, την ζωή της Γκρέις. Είναι το στοιχείο εκείνο που τον οδηγεί από την μία κατάσταση στην άλλη, είναι εκείνο ακριβώς το στοιχείο που χωρίζει την ανθρώπινη από την λυκίσια υπόστασή του. Είναι η ανάγκη του λύκου αλλά ταυτόχρονα, ο φόβος του ανθρώπου. Είναι το στοιχείο εκείνο το οποίο η δεύτερη φύση του ζητάει ανυπόμονα για να ελευθερωθεί ενώ, η ανθρώπινη προσπαθεί πάση θυσία να αποφύγει έτσι ώστε να κερδίσει λίγο περισσότερο χρόνο στην ζωή εκείνη που πραγματικά θα έπρεπε να είχε, στην ζωή εκείνη που λαχταράει αλλά δεν μπορεί πλέον να έχει. Το ρίγος όμως είναι κάτι ακόμα, κάτι περισσότερο. Είναι το συναίσθημα εκείνο που μας διαπερνάει σαν ηλεκτρικό ρεύμα καθώς διαβάζουμε την ιστορία.

Η Stiefvater χρησιμοποιεί ως βάση του μυθιστορήματός της τον κλασσικό μύθο των λυκανθρώπων, δίνοντάς του όμως νέα διάσταση. Χρησιμοποιεί όλα εκείνα τα στοιχεία που δεν θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά, απελευθερώνοντας όμως την ιστορία της από αρχέγονες φοβίες και αστικούς θρύλους που δεν έχουν υπόσταση. Οι λυκάνθρωποί της, δεν είναι τέρατα αλλά ουσιαστικά, μολυσμένοι άνθρωποι με μορφοπλαστικές δυνατότητες που χρόνο με τον χρόνο γίνονται όλο και πιο ισχυρές, όλο και πιο απόλυτες. Στην πραγματικότητα, είναι άνθρωποι που μεταμορφώνονται σε λύκους, ικανοί να ζουν απαλλαγμένοι από τα βίαια και ζωώδη ένστικτα της φύσης τους αυτής αφού, έχουν την δυνατότητα, αν κι εφόσον το θελήσουν, να διατηρήσουν μέσα τους εκείνο το ανθρώπινο συναισθηματικό κομμάτι, τον νου και την θύμηση, στοιχεία που δεν τους αφήνουν να γίνουν έρμαια μιας δολοφονικής φύσης. Έτσι είναι ο Σαμ, ικανός να τιθασεύσει το άγριο πνεύμα και να προσπαθήσει.

Στην αντίπερα όχθη βρίσκεται η Γκρέις, ένα πρόσωπο με όλα εκείνα τα στοιχεία της δεύτερης φύσης του Σαμ τα οποία όμως, έχουν γίνει ένα με την ανθρώπινη υπόστασή της, ανίκανα να την οδηγήσουν σε μια μερική ή ολική μεταμόρφωση. Δεν ζει κυριευμένη από τον φόβο μιας παλαιάς επίθεσης αλλά, με την ανάμνηση του περιστατικού ως ότι πιο όμορφου θα μπορούσε να την συντροφεύει. Δεν την έχει γίνει βίωμα φόβου αλλά, ανάγκη της καθημερινότητας αφού, μέσω της εμπειρίας της αυτής γνώρισε έναν λύκο, τον δικό της λύκο, εκείνον που την έσωσε και από τότε και μετά την συντρόφευε και την προστάτευε. Κι εκείνη, παράξενα και παράλογα μαγεμένη μαζί του, να τον αναζητά με κάθε της κίνηση. Να ζει μόνο για τα κρύα βράδια του χειμώνα και να υποφέρει τα ζεστά του καλοκαιριού, εκείνα που τον κρατούσαν μακριά. Και παρά που η Γκρέις δεν γνωρίζει, δεν την νοιάζει. Τίποτα άλλο δεν έχει σημασία για εκείνη από τον Σαμ.

Παρακολουθούμε λοιπόν την εξέλιξη αυτής της τόσο παράξενης και γοητευτικής ιστορίας μέσα από μικρά και ευέλικτα κεφάλαια, μέσω των οποίων μπορούμε να ακούσουμε τόσο την φωνή της Γκρέις όσο κι εκείνη του Σαμ. Κανενός ήρωα οι σκέψεις δεν μένουν κρυφές αλλά, εναλλάσσονται συνεχώς έτσι ώστε να έχουμε μια σαφή εικόνα συναισθημάτων, σκέψεων, πράξεων αλλά και έκφρασης αγωνίας και φόβου και από τους δυο τους. Οι προτάσεις που χρησιμοποιεί η συγγραφέας σε κάθε κεφάλαιο, είναι και αυτές με την σειρά τους μικρές και κοφτές. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργείται η απαραίτητη ένταση ενώ παράλληλα, δημιουργούνται και τα απαρίτητα διαστήματα ανάπαυλας και ηρεμίας που τόσο πολύ έχουν ανάγκη, όχι μόνο οι φορτισμένοι συναισθηματικά χαρακτήρες της αλλά, και οι εξίσου φορτισμένοι συναισθηματικά αναγνώστες της.

Η προσπάθειά των δύο νέων να μείνουν μαζί δείχνει ανέλπιδη και αντίθετα με όσα θα θέλαμε, όσο η πλοκή προχωράει, τόσο πιο δυσοίωνο μοιάζει το μέλλον για τους δυο τους. Ένα μέλλον που μοιάζει προδιαγεγραμμένο. Ένα μέλλον που ακολουθεί έναν δρόμο χωρίς επιστροφή και που αργά ή γρήγορα, θα είναι υποχρεωμένοι να το ακολουθήσουν. Η αγωνία και η ένταση κορυφώνονται συνεχώς ενώ, η απελπισία είναι το κύριο στοιχείο που μας συντροφεύει αφού, είναι η δύναμη εκείνη που παρά την θέλησή τους, κυριεύει και τους ίδιους του ήρωες. Η συναισθηματική φόρτιση χαρακτήρων και αναγνωστών, μοιάζει να μην μπορεί να κοπάσει, καλπάζοντας σε μια ανοδική πορεία, εκφραζόμενη μέσω του σωματικού και συναισθηματικού πόνου για να οδηγηθούν στην οριστική ρίξη και από εκεί, σε ένα τρυφερό τέλος που ίσως να απέχει αρκετά από αυτό που τελικά να περιμέναμε.

Μια μοντέρνα, σύγχρονη, παράξενη αλλά παράλληλα, πραγματικά ρομαντική και βαθιά συναισθματική ιστορία αγάπης δύο τόσο διαφορετικών αλλά ταυτόχρονα, τόσο ίδιων ανθρώπων, έτοιμων να παλέψουν ενάντια σε κάθε τι που τους θέλει χώρια, ακόμα και σε πράγματα όπως είναι η μοίρα. Η Stiefvater μοιάζει ικανή να χειριστεί άψογα το υλικό που έχει στα χέρια, έτσι ώστε να ικανοποιήσει απόλυτα το αναγνωστικό κοινό στο οποίο απευθύνεται. Κι εδώ να σημειώσουμε ότι το κοινό αυτό δεν έχει να κάνει σε σχέση με την ηλικία αλλά, με την αγάπη του μεταφυσικού, του δοξαστικού και το αρχετυπικού. Δεν πρόκειται απλά για μια ρομαντική εξιστόριση ενός εφηβικού έρωτα αλλά, για την αφήγηση μιας πραγματικά τραγικής, απελπιστικής αγάπης δίχως όρια, ικανή να προσπαθήσει να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο, ακόμα και όταν πιστεύει πως πλέον δεν μπορεί τίποτα να γίνει. Μια ιστορία τόσο γοητευτική και τρυφερή που δεν μπορεί να μην σε κάνει να κλάψεις.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Maggie Stiefvater
Μεταφραστής: Μποζινάκης Περικλής
Εκδόσεις: Πατάκης
Κατηγορία: Σύγχρονη Λογοτενχία
Έτος Έκδοσης: 2010
Αρ. σελίδων: 440
ISBN: 978-960-16-3601-6

Read More