Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ένας πατέρας με τον γιο του διασχίζουν την καμμένη Αμερική προσπαθώντας να φτάσουν στην ακτή.
Τίποτα δεν κινείται γύρω τους, κάνει κρύο και ο ουρανός είναι σκοτεινός. Δεν έχουν τίποτα μαζί τους, παρά μόνο τα ρούχα που φοράνε και ένα πιστόλι για να αντιμετωπίσουν τις διάφορες συμμορίες που παραμονεύουν.

Προσωπική άποψη:
Θα μπορούσε κανείς να την χαρακτηρίσει ως μία ακόμα ταινία καταστροφολογίας. Εν μέρη δεν θα είχε άδικο αφού στο μεγαλύτερο μέρος της γι' αυτό ακριβώς πρόκειται. Για ακόμη μια φορά, εμπνευσμένη από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Cormac McCarthy, η Γη καταστρέφεται και το όλο σκηνικό θυμίζει κάτι από Αποκάλυψη αν και στην πραγματικότητα μέχρι και το τέλος της ταινίας, δεν ανακαλύπτουμε ποια είναι τα πραγματικά αίτια που οδηγούν στον αφανισμό του ανθρώπινου είδους. Μπορούμε μόνο να υποθέτουμε και για να είμαστε ειλικρινείς θα θέλαμε να μάθουμε αλλά από την άλλη δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι πρόκειται για ένα έξυπνο κόλπο προκειμένου να αναστατωθούμε χωρίς ωστόσο να μας δοθεί ποτέ η λύτρωση της γνώσης.

Στην προκειμένη, και σε σύγκριση πάντα με ανάλογες περιπτώσεις, έχουμε ορισμένες σημαντικές διαφοροποιήσεις. Πρώτη και κύρια, η έλλειψη υπερβολικών, μεγαλεπήβολων κι εντυπωσιακών οπτικοακουστικών εφέ που στόχο τους έχουν να μας αποπροσανατολίσουν και να στρέψουν την προσοχή του θεατή στο φαίνεσθαι και όχι στην ουσία. Η δεύτερη διαφοροποίηση έχει να κάνει με το γεγονός ότι δεν μας αποκαλύπτεται τίποτα σχετικά με τους ήρωες πέραν των υπερβολικά βασικών και απαραίτητων. Δεν είναι τυχαίο που δεν αποκαλύπτονται ούτε τα ονόματά τους αφού σκοπός της ταινίας δεν είναι να λυπηθούμε και να συγκινηθούμε μέσω ενός προσωποποιημένου δράματος αλλά, μέσω μιας ιστορίας η οποία απεικονίζει μια γενικότερη κατάσταση και την δυσκολία επιβίωσης του κάθε ανθρώπου σε ένα κατεστραμμένο περιβάλλον.

Θα μπορούσα να πω ότι ο John Hillcoat ως προς το σκηνοθετικό κομμάτι διαχειρίζεται αρκετά καλά το υλικό που έχει στη διάθεσή του, κρατώντας σε υψηλά επίπεδα το ενδιαφέρον του θεατή παρά το γεγονός ότι καταπιάνεται με ένα τετριμμένο τα τελευταία χρόνια είδος. Η κινηματογράφηση ενός κόσμου που μοιάζει τόσο με τον δικό μας αλλά που καταρρέει βρίσκεται σε αρκετά υψηλά επίπεδα καταφέρνοντας μέσω της εικόνας να αποσπάσει την προσοχή μας, ως έναν βαθμό πάντα, από τις όποιες 'κοιλίτσες' του έργου, έστω και αν ο ρυθμός του είναι ιδιαίτερα σταθερός, τόσο όσο χρειάζεται προκειμένου να μην βαρεθείς. Το ίδιο καλά διαχειρίζεται και τους πρωταγωνιστές του οι οποίοι μπορεί να μην μιλάνε πολύ αλλά όταν όλα γύρω σου γίνονται στάχτη δεν έχεις πολλά πράγματα να πεις και δεν χρειάζεται άλλωστε να το κάνεις.

Σίγουρα δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι αυτός είναι ένας ρόλος ζωής για τον Viggo Mortensen. Αφήνοντας για λίγο στην άκρη τον sexy, ανδροπρεπή εαυτό του μεταμορφώνεται σε έναν βασανισμένο άνθρωπο με μοναδικό στόχο, όχι να σώσει στην πραγματικότητα αλλά, να παρατείνει την ζωή τη δικιά του αλλά κυρίως του γιου του, όσο περισσότερο μπορεί. Βέβαια και ο μικρός Kodi Smit-McPhee στέκεται αρκετά καλά δίπλα του αλλά κακά τα ψέματα, τις εντυπώσεις κλέβει ο απελπισμένος πατέρας και όχι ο αποχαυνωμένος γιος. Άλλωστε τα φαντάσματα του παρελθόντος κυνηγάνε κατ' εξοχήν εκείνον που ως μεγαλύτερος και πιο υπεύθυνος φέρει το βάρος της αδυναμίας τους.

Καταλήγοντας σε ένα τελικό συμπέρασμα θα λέγαμε ότι "Ο Δρόμος" είναι μια καλή αλλά όχι μια εξαιρετική ταινία.Έχει πολλά θετικά στοιχεία, με κυριότερο ίσως όλων το γεγονός ότι δεν παρασύρεται από φτηνιάρικους μεγαλοδραματισμούς και συναισθηματισμούς και επιπλέον από ειδικά εφέ μεγάλων κλάσεων. Παρ' όλα ταύτα έχει και τα αρνητικά της με σημαντικότερο ίσως το ότι είναι αμερικάνικη και όχι παραγωγή κάποιας άλλης χώρας. Ίσως τότε η αισθητική να ήταν ακόμα καλύτερη και κυρίως, να μην είχε καταφύγει σε ένα απογοητευτικό φινάλε το οποίο όχι απλά δεν θέλαμε αλλά δεν άρμοζε σε καμία περίπτωση σε σχέση με τα μηνύματα περί μοναχικότητας και αγώνα που προσπαθούσε να περάσει σε όλη της την διάρκεια.
Βαθμολογία 7/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Ο Δρόμος
Είδος: Δράμα Φαντασίας
Σκηνοθέτης: John Hillcoat
Πρωταγωνιστές: Viggo Mortensen, Kodi Smit-McPhee, Robert Duvall, Guy Pearce, Charlize Theron
Παραγωγή: 2009
Διάρκεια: 111'

Επίσημο site: