Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Ο Ντάνιελ ζει αμέτρητες ζωές ψάχνοντας πάντα την ίδια κοπέλα. Είναι η αγαπημένη του και πρέπει να την κερδίσει για να σταματήσει το ατέλειωτο ταξίδι του στο σύμπαν.
Η Λούσι τον ερωτεύεται κεραυνοβόλα, αλλά κάτι πάνω του τη φοβίζει. Μέχρι που ανακαλύπτει την αλήθεια και λυτρώνεται.
Αυτός ο άντρας είναι το αιώνιο ταίρι της. Ό,τι κι αν συμβεί, όσα προβλήματα κι αν τους τύχουν, όσο κι αν τους κυνηγάει ο αιώνιος εχθρός τους, αυτοί οι δύο γεννήθηκαν για να αγαπηθούν. Γιατί η αγάπη ξέρει να προσπερνά τα πάντα για την αγάπη.

Προσωπική άποψη:
Σχεδόν όλοι μας έχουμε αναρωτηθεί για το αν υπάρχουν προηγούμενες ζωές, μια πράξη που θα σήμαινε ότι έχουμε την δυνατότητα να ζήσουμε και επόμενες, έπειτα από την συγκεκριμένη επίγεια που βιώνουμε. Οι περισσότεροι μάλιστα θα έχουν σκεφτεί πολλές φορές πόσο διαφορετικά μπορεί να ήταν τα πράγματα στην ζωή μας αν είχαμε την δυνατότητα να διατηρούμε τις μνήμες μας από το πέρασμα της μιας ζωής στην άλλη. Αν όμως κάτι τέτοιο συνέβαινε, τι θα ήταν στην πραγματικότητα, ευλογία ή κατάρα; Θα μας βοηθούσε να κατανοήσουμε καλύτερα τους εαυτούς μας και το ποιοι είμαστε ή θα κυκλοφορούσαμε στοιχειωμένοι από φαντάσματα του παρελθόντος, από λάθη που ίσως να μην μπορούσαμε να διορθώσουμε και από πάθη που να μην μπορούσαμε να ικανοποιήσουμε; Όλες αυτές οι σκέψεις ξεπηδάνε στο πίσω μέρος του μυαλού κάποιου που θα διαβάσει το συγκεκριμένο βιβλίο.

Πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι ο Ντάνιελ ο οποίος είναι το ζωντανό παράδειγμα ότι η ζωή δεν τελειώνει με τον θάνατό μας αλλά, επανερχόμαστε, σε ένα νέο σώμα, σε μια νέα οικογένεια, σε μια νέα πορεία ζωής. Ή τουλάχιστον, τα πράγματα είναι περίπου έτσι αφού ο Ντάνιελ δεν επιστρέφει απλά αλλά έχει το χάρισμα της Μνήμης, με άλλα λόγια, περιφέρεται από ζωή σε ζωή μέσα στην ατελείωτη αιωνιότητα, κουβαλώντας όλες τις μνήμες, τις εμπειρίες και τις αναμνήσεις των προηγούμενων ζωών του. Ανάμεσά τους, η αγάπη του για μια κοπέλα που οι συγκειρίες δεν του επέτρεψαν ποτέ να την έχει στο πλάι του, όχι τουλάχιστον με την μορφή της ερωμένης και της συντρόφου που τόσο πολύ λαχταρούσε. Ο θάνατος τους χώριζε και η επαναφορά τους σε μια νέα ζωή έβαζε πάντα ανάμεσά τους προβλήματα που είτε είχαν να κάνουν με την διαφορά ηλικίας, είτε με την κοινωνική τους κατάσταση, τους απομάκρυναν περισσότερο απ' ότι θα μπορούσαν να τους φέρουν κοντά.

Ο Ντάνιελ όμως καταφέρνει πάντα να βρίσκει εκείνο το κορίτσι, δεν παρατάει ποτέ τον αγώνα του, όσα χρόνια κι αν περάσουν, ελπίζοντας πάντα ότι θα μπορέσουν οι χρόνοι τους να συμπέσουν. Οι ελπίδες του όμως στέκονται και κάπου αλλού. Στην μικρή εκείνη πιθανότητα που το κορίτσι της αιωνιότητάς του θα μπορέσει να θυμηθεί κάτι για 'κεινους, κάτι, έστω και το παραμικρό για το παρελθόν που μοιράστηκαν. Και η κοπέλα βρίσκεται στο πρόσωπο της Λούσι, που αν και νιώθει μια τρομακτική έλξη για τον Ντάνιελ, αν και κάτι βαθιά μέσα της την κάνει να πιστεύει ότι ανάμεσά τους υπάρχει κάτι περισσότερο, την φοβίζει και την απομακρύνει, δημιουργώντας ένα ακόμη χάσμα μεταξύ τους αλλά και μια αναζήτηση της αλήθειας από μέρους της που δεν μπορεί να πάψει να τρώει το μυαλό και την ψυχή της.

Με έναν έξυπνο και δημιουργικό τρόπο γραφής, η Ann Brashares αποφασίζει να ξεφύγει από το κλασσικό εφηβικό συγγραφικό μοτίβο της, προσπαθώντας να δώσει στην ιστορία της, όχι μόνο έναν συναισθηματικό χαρακτήρα αλλά, και μια δόση ιστορικής αλήθειας. Μέσα από την εξιστόρηση του Ντάνιελ δεν μαθαίνουμε μόνο για τις προηγούμενες ζωές του και την σχέση του με την Λούσι σε κάθε εποχή αλλά, και την ιστορία κάθε τόπο που χρόνου, δοσμένη μέσα από ένα πρίσμα αλήθειας και όχι αληθοφάνειας. Δεν μας αφηγείται απλά το ότι θέλει αλλά δεν μπορεί να είναι μαζί της αλλά και όλους τους κοινωνικούς, ταξικούς και ηθικούς λόγους που συνέβαλλαν σε αυτά σύμφωνα με τα πρότυπα και τα καθεστώτα της κάθε εποχής. Και μπορεί αυτό να μας κάνει ανυπόμονους για την εξέλιξη της ιστορίας στο παρόν όμως κατά βάθος αντιλαμβανόμαστε ότι η αναδρομή αυτή δεν γίνεται για να μας κουράσει αλλά για να μας κάνει να καταλάβουμε.

Παράλληλα με την παρελθοντική αφήγηση του Ντάνιελ, βλέπουμε τις προσπάθειες της Λούσι και την εξέλιξή της στο παρόν. Αυτό είναι τόσο μια ανακουφιστική νότα όταν φτάνουμε στο σημείο να ασφυκτιούμε με τις τόσες λεπτομέρειες αλλά και ο τρόπος να ξεφύγουμε από την δυνατότητα εξέλιξης τώρα που μπορεί να υπάρξει επιτέλους κοινό μέλλον. Όταν οι δυο τους συναντιούνται οριστικά σε μια κοινή πορεία, τόσο αφήγησης όσο και προσπάθειας, οι χαλαροί ρυθμοί παύουν να υπάρχουν και οδηγούμαστε μαζί τους σε έναν αγώνα δρόμου προκειμένου να αντιμετωπίσουν, όχι μονάχα τους ίδιους τους φόβους τους αλλά, τα φαντάσματα του παρελθόντος που ζωντανεύουν και διψάνε να εκδικηθούνε, όχι γιατί έχουν λόγο να το κάνουν αλλά γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς από την αδυναμία που γεννά και πολλαπλασιάζει η κακία στο πέρασμα των αιώνων.

Σε κάποια σημεία το βιβλίο σίγουρα γίνεται κουραστικό. Αυτό πιθανότατα οφείλεται στο γεγονός ότι ως αναγνώστης έρχεσαι αντιμέτωπος με κάτι αρκετά διαφορετικό από αυτό που περίμενες. Η συγγραφέας στέκεται τον περισσότερο χρόνο στην οπτική του Ντάνιελ για τα παρελθοντικά γεγονότα, και να αυτά είναι φυσιολογικό καθώς είναι ο μόνος που θυμάται, ίσως θα θέλαμε κάπως μικρότερη ανάπτυξη και περισσότερη εστίαση στο παρόν που ουσιαστικά τονώνεται καθώς πλησιάζουμε προς το τέλος όπου και κορυφώνεται η δράση και η αγωνία. Ωστόσο θα πρέπει κανείς να είναι προετοιμασμένος για το απρόβλεπτο τέλος το οποίο δεν είμαι σίγουρη κατά πόσο μπορεί να ικανοποιήσει τους αναγνώστες αφού είναι αρκετά μετέωρο και παράλληλα, ανεξήγητα σκληρό για δύο εραστές που έκαναν τόσο κόπο να βρεθούνε.
Βαθμολογία 8/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Ann Brashares
Μεταφραστής: Κουμπαρέλη Μπελίκα
Εκδόσεις: Πατάκη
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2010
Αρ. σελίδων:352
ISBN: 978-960-16-3715-0