Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Ο παράξενος έρωτας της Karen Blixen για τη Μαύρη Ήπειρο άρχισε στα 1913, όταν πήγε με τον άντρα της στην Κένια για ν' αναλάβουν μια φυτεία καφέ.
Η επιχείρησή της απέτυχε, αλλά το πάθος της για την Αφρική έμεινε ισόβιο.
Αυτό αποτυπώνεται στο βιβλίο που έγραψε μετά την επιστροφή της στη Δανία, περιγράφοντας με θαυμασμό και νοσταλγία τη μακρινή χώρα και την κουλτούρα της

Προσωπική άποψη:
Η Karen Blixen θεωρήθηκε μια από τις πιο σημαντικές μορφές της λογοτεχνίας του 19ου αιώνα, έστω και αν τα πρώτα της βιβλία, όπως ήταν σύνηθες άλλωστε παλαιότερες εποχές, δεν κυκλοφόρησαν με το όνομά της αλλά, με το καλλιτεχνικό της, αντρικό ψευδώνυμο, Isak Dinesen. Το "Πέρα Από Την Αφρική", είναι ένα από αυτά τα μυθιστορήματα το οποίο και κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1937, έξι χρονιά μετά αφότου αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Αφρική στην οποία και έζησε είκοσι χρόνια της ζωής της. Για την Blixen η αχανής αυτή ήπειρος, δεν υπήρξε απλά ένας τόπος που πέρασε ένα στάδιο της ζωής της αλλά, ένας τόπος γεμάτος γοητεία και μυστήριο, ένας τόπος που αγάπησε όσο κανένας άλλος και που αν οι συνθήκες ήταν διαφορετικές, δεν θα εγκατέλειπε ποτέ και για τίποτα στον κόσμο. Εκεί έζησε και βίωσε εμπειρίες και συναισθήματα που όμοιά τους δεν συνάντησε πουθενά και το βιβλίο αυτό έχει μοναδικό του σκοπό να μας τα μεταφέρει.

Ίσως να περίμενε κανείς να διαβάσει μια ρομαντική ιστορία για ένα ειδύλλιο που ζωντάνεψε και θέριεψε στην μαύρη ήπειρο. Και μπορεί τελικά η ιστορία να μην έχει καμία απολύτως σχέση με την προαναφερόμενη σκέψη ωστόσο, μιλάει για κατά βάθος για μια ρομαντική ιστορία και για μια σχέση ζωής, για έναν έρωτα που ίσως να μην μπορεί να συγκριθεί με κανέναν. Η Blixen, περισσότερο και πάνω απ' όλα στη ζωή της, ερωτεύτηκε την Αφρική και τους ανθρώπους της, τις συνήθειες της ζωής, τα ήθη και τα έθιμα, τους κώδικες τιμής αλλά και τον αγώνα όσων έζησαν μαζί της να εκπληρώσουν τους στόχους, τα θέλω και τα όνειρά τους. Ζώντας και δουλεύοντας μαζί με την φυλή των Κικούγιου, γνώρισε έναν κόσμο πολύ διαφορετικό από εκείνον της Ευρώπης που όμως, άσχετα από το πως μπορεί να τον έχουμε στο μυαλό μας, κάθε άλλο παρά απολίτιστος φαίνεται. Ίσως αυτός να είναι και ο σκοπός της Blixen, να δώσει στον αναγνώστη να καταλάβει ότι οι ιθαγενείς της Αφρικής, Κικούγιου και Μασάι, δεν είναι άγρια όντα που ζουν μακριά από τον πολιτισμό αλλά, φυλές με βαθιά ριζωμένες αξίες, γεγονός που δεν τους κάνει απολίτιστους απλά, διαφορετικούς.

Με την αφήγησή της η συγγραφέας μας ταξιδεύει σε μια ήπειρο μοναδικής ομορφιάς κι γοητείας, με καλά κρυμμένα μυστικά παρουσιάζοντάς μας και μια πτυχή της την οποία, είτε δεν έτυχε να γνωρίσουμε ποτέ, είτε απλά δεν μπήκαμε στον κόπο. Είναι ξεκάθαρο πως η Αφρική γι' αυτήν, δεν είναι ένας τόπος καταναγκαστικής εξορίας αλλά, ένας τόπος φιλόξενος, ικανός να στεγάσει μονάχα εκείνους που έχουν ανοιχτά τα μάτια και το μυαλό τους, εκείνους που είναι έτοιμοι να την αγκαλιάσουν και να την εξερευνήσουν, εκείνους που τόσο στις πεδινές όσο και στις ορεινές της εκτάσεις θα βρουν έναν χαμένο παράδεισο, έτοιμο να προσφέρει τα πάντα με σημαντικότερο όλων, νέες συγκινήσεις και συναισθήματα. Σίγουρα δεν είναι όλα εύκολα και ρόδινα όμως, η θέληση των ανθρώπων να ζήσουν στα πατρογονικά τους εδάφη είναι αξιοθαύμαστη και πραγματικά αισθανόμαστε λύπη που ο σύγχρονος πολιτισμός δεν μπορεί να δεχτεί απόλυτα και σεβαστεί την υπάρχουσα ζωή αλλά, προσπαθεί να την προσαρμόσει στα δικά του δεδομένα.

Για την Blixen, οι φυτείες του καφέ δεν ήταν απλά ένας τρόπος διαβίωσης. Ήταν ένα μέσο το οποίο με την ευφορία του θα της επέτρεπε να ζήσει στην χώρα αυτή για το μεγαλύτερο δυνατό διάστημα. Οι κάτοικοί της δεν ήταν άγριοι ιθαγενείς αλλά, ξεχωριστές προσωπικότητες όπου μέσα από την ζωή του καθενός, θα είχε να κερδίσει κάτι πολύ σπουδαίο και σημαντικό, θα είχε να κερδίσει μαθήματα ζωής. Το σαφάρι δεν είναι ένα άγριο και άσπλαχνο σπορ αλλά, μια φυσική προέκταση της ηπείρου αυτής η οποία και φιλοξενεί φυτά και ζώα που εμείς, μονάχα σε ντοκιμαντέρ μπορεί να έχουμε δει. Ο θάνατος δεν είναι μία αιτία που προκαλεί θλίψη αλλά, ένα τέλος που οδηγεί τις ψυχές σε ένα νέο ξεκίνημα, ένα φυσικό επακόλουθο σε μια έκταση της Γης όπου τίποτα δεν είναι σίγουρο και η ανατροπή των καταστάσεων και της ηρεμίας την χαρακτηρίζουν. Ναι, η Αφρική δεν είναι ένα εύκολο μέρος για να ζήσει κανείς είναι όμως ένας τόπος που αν το επιθυμείς, μπορεί να σου προσφέρει πράγματα που δεν θα συναντήσεις πουθενά αλλού.

Η Blixen είναι ξεκάθαρο πως για την εποχή της ειδικά, ήταν πνεύμα ανήσυχο, αντισυμβατικό και ελεύθερο, αρνούμενη να μπει σε καλούπια. Ήταν μια γυναίκα δυναμική και ελεύθερη, κυρίαρχη του ίδιου του εαυτού και της ζωής της, αρνούμενη να παραδοθεί στην μοίρα της αλλά, έτοιμη να παλέψει, να αγωνιστεί και να κάνει ότι αυτή θεωρούσε καλύτερο. Η ζωή της στην Αφρική σίγουρα την άλλαξε, την έκανε να δει τον κόσμο με νέα ματιά, αποδίδοντας τον δέοντα σεβασμό σε μια χώρα και σε έναν λαό που βρέθηκε δίπλα της για είκοσι ολόκληρα χρόνια. Ο αποχωρισμός της από όλα αυτά ήταν αναμφισβήτητα δύσκολος ωστόσο, ποτέ δεν ξέχασε και προφανώς αυτός είναι ο λόγος που την οδήγησε στην συγγραφή του μυθιστορήματος αυτού. Δεν ήταν ότι επιθυμούσε μόνο να μην ξεχάσει η ίδια αλλά, επιθυμούσε βαθύτατα να μοιραστεί όλες τις εμπειρίες της με τον υπόλοιπο κόσμο έτσι ώστε να γνωρίσει κι εκείνος ένα μικρό κομμάτι απ' όλα αυτά που εκείνη γνώρισε, αγάπησε κι ερωτεύτηκε.
Βαθμολογία 8/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Karen Blixen
Μεταφραστής: Φρυδά Έφη
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2010
Αρ. σελίδων: 496
ISBN: 978-960-455-989-3