Συνοπτική περίληψη του έργου:
Πριν από χρόνια, ένα μικρό παιδί εξαφανίστηκε μυστηριωδώς ενώ έπαιζε με μια φίλη του ένα επιτραπέζιο παιχνίδι με μαγικές ιδιότητες.
25 χρόνια μετά, δυο παιδιά ανακαλύπτουν το επιτραπέζιο παιχνίδι που λέγεται Junmaji και συνεχίζουν την παρτίδα με απρόβλεπτες συνέπειες.

Προσωπική άποψη:
Δεν με πειράζει το ότι μεγαλώνω! Αντίθετα, μου αρέσει και αυτό οφείλεται ίσως, όχι μόνο στο ότι έχω συμβιβαστεί με το γεγονός αυτό αλλά, και στο ότι μπορώ κάποια πράγματα να τα χαίρομαι έτσι όπως όταν ήμουνα παιδί. Αυτό συμβαίνει καμιά φορά και με τις ταινίες. Υπάρχουν παραγωγές που ενώ μπορεί να τις είδα σε πολύ μικρή ηλικία και παρά ότι μπορεί πλέον στο σήμερα να χαρακτηρίζονται από κάποιους αφελείς, εμένα, όσες φορές κι αν τις δω, μου γεννάνε το ίδιο απολαυστικό συναίσθημα με τότε. Μία από αυτές είναι και το "Jumanji" μια ταινία που είχα πρωτοδεί μαζί με τους γονείς και τον αδερφό μου στην ηλικία των έντεκα, μια ταινία που στα δεκαέξι χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από τότε, θα δω το ίδιο ευχάριστα αν κι εφόσον τύχει.

Η ταινία βασίστηκε στο ομότιτλο βιβλίο του Chris Van Allsburg το οποίο όλως παραδόξως, κυκλοφόρησε ακριβώς την ίδια χρονιά με εκείνη που ξεκίνησε και η παραγωγή της ταινίας, διάστημα σύντομο για να το ανακαλύψει θεωρητικά κανείς. Η ιστορία ακολουθεί δύο παιδιά τα οποία ανακαλύπτουν ένα παράξενο επιτραπέζιο παιχνίδι το οποίο κρύβει περισσότερες εκπλήξεις απ' όσες θα περίμεναν. Τρομακτικά έντονα, ζώα και φυσικές καταστροφές, είναι μόνο μερικά από αυτά καθώς, μέσα από την καρδιά του παιχνιδιού βγαίνει ένας ζωντανός άνθρωπος, εγκλωβισμένος για δεκαετίες στην ζούγκλα του "Jumanji" ο οποίος πρέπει να βρει την δικιά του συμπαίκτρια για να ολοκληρώσουν όλοι μαζί αυτό που εκείνοι ξεκίνησαν κάποτε. Η ιδέα πέραν από έξυπνη και μαγική, με όλα αυτά που την συνοδεύουν ή την χαρακτηρίζουν, είναι παράλληλα και τρομακτική, τουλάχιστον για τις νεαρότερες ηλικίες και αυτό, είναι που την κάνει ακόμα πιο γοητευτική.

Ο κόσμος που συστήνεται, κυρίως στους μικρότερους φίλους, ναι μεν είναι ονειρεμένος και περιπετειώδεις, ναι μεν είναι το επιτραπέζιο εκείνο που θεωρητικά θα ήθελαν σαν πρώτη σκέψη να έχουν στην  κατοχή τους όμως, κρύβει και τους μεγαλύτερους φόβους τους, πράγματα που δεν είναι εύκολο να τα αντιμετωπίζουν, τρομοκρατώντας τους με την συνειδητοποίηση του ότι, δεν πρέπει απλά να τερματίζουν την παρτίδα ενός παιχνιδιού αλλά, να αγωνιστούν για την επιβίωσή τους, να παλέψουν για να μείνουν ζωντανοί ή ακόμα και αρτιμελείς, έτσι ώστε να φτάσουν στο τέλος. Τελικά, ίσως αυτό να είναι το στοιχείο που καθηλώνει τους μικρούς θεατές κι εκείνο που επιτρέπει στους ενήλικες να παρακολουθήσουν την ταινία με ενδιαφέρον και χωρίς να δυσανασχετήσουν. Στοιχείο που ο Joe Johnston αξιοποίησε στο έπακρο. Μην ξεχνάμε άλλωστε την εμπειρία του στα ειδικά με εφέ με ταινίες όπως "Ο Πόλεμος Των Άστρων" ή τα "Ιντιάνα Τζόουνς", κάνοντας το "Jumanji" ως ένα από τα πιο εντυπωσιακά και ρεαλιστικά οπτικοακουστικά θεάματα της εποχής, ανοίγοντας νέους δρόμους σε ταινίες που κανείς δεν θα σκεφτόταν να δώσει πολλές ευκαιρίες.

Στους ενήλικους ρόλους συναντάμε τον Robin Williams, που είναι πάντα ενεργητικός, δραστήριος, απολαυστικός και αξιαγάπητος, σε όποιο είδος ταινίας κι αν τον δούμε αλλά, και την Bonnie Hunt την οποία μετά τον "Βροχοποιό" δεν θυμάμαι να την έχω δει σε σοβαρή ταινία ωστόσο, το κωμικό-οικογενειακό της προκειμένης περίπτωσης της πηγαίνει γάντι και ίσως και γι' αυτό προσκολλήθηκε σε αυτό. Στους ρόλους των παιδιών μπορεί να αναγνωρίσει κανείς, όντας λίγο πιο προσεκτικός, την Kirsten Dunst που χωρίς να παλεύει για το Oscar ερμηνείας, δεν έχει άλλωστε βάσει θεματολογίας της ταινίας τέτοια περιθώρια, εκπληρώνει ικανοποιητικά τον σκοπό της και τον πολύ μικρό τότε Bradley Pierce που μπορεί να είναι μια συμπαθητική φατσούλα ωστόσο, σε κάνει να είσαι βέβαιος για το μέλλον το οποίο τον περιμένει στο κινηματογραφικό στερέωμα... και κοιτάζοντας στο σήμερα διαπιστώνεις ότι ακόμα κι ως παιδί δεν είχες πέσει έξω.

Το "Jumanji" ήταν για την εποχή του μια πρωτοποριακή ταινία φανταστικής περιπέτειας η οποία, αν και είχε την εικόνα της παιδικής παραγωγής, ήταν ικανή να σταθεί στο ύψος της ικανοποιώντας το πιο ενήλικο και ώριμο κοινό. Τα οπτικά και ηχητικά εφέ είναι εντυπωσιακά και αν ψάξει κανείς πίσω στον χρόνο, θα διαπιστώσει ότι η ταινία αυτή επηρέασε πολλές μεταγενέστερες τους είδους, και όχι μόνο, φέρνοντας μεγάλες αλλαγές στην ψηφιακή επεξεργασία. Η δράση είναι συνεχής και νευρώδης, δεν σε αφήνει λεπτό να χαλαρώσεις ή να βαρεθείς, έστω κι αν ξέρεις ότι στο τέλος όλα θα πάνε καλά. Συμπαθητικοί και ευχάριστοι πρωταγωνιστές και αρκετές δόσεις χιούμορ ισορροπημένες με άλλες, πιο τρομακτικές, σε μια προσπάθεια να παίξουν με τους παιδικούς μας φόβους που μας κυνηγάνε ακόμα και στην ενήλικη ζωή. Το "Jumanji" είναι μια περιπέτεια που το κάθε παιδί ονειρεύεται αλλά που αν θα ερχόταν αντιμέτωπο μαζί της, δεν είναι σίγουρο ότι θα την βίωνε τόσο ευχάριστα.
Βαθμολογία 7,5/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Τζουμάντζι
Είδος: Φαντασίας
Σκηνοθέτης: Joe Johnston
Πρωταγωνιστές: Robin Williams, Kirsten Dunst, Bradley Pierce, Bonnie Hunt, Jonathan Hyde, Bebe Neuwirth, David Alan Grier
Παραγωγή: 1995
Διάρκεια: 104'

Σχετικά sites που αξίζουν τον κόπο: