Συνοπτική περίληψη του βιβλίου: 
Από την εποχή της Χιονάτης κανείς δεν είχε τόσα μπλεξίματα με τα μήλα όσα η Κλαιρ, που ζούσε μόνη, κλεισμένη στον εαυτό της, κέρδιζε τη ζωή της μαγειρεύοντας και νοστίμιζε τα φαγητά της με τα μυρωδικά του κήπου της.
Όμως σ’ αυτό τον κήπο υπήρχε και μια μηλιά με την παράξενη συνήθεια να πετάει τα φρούτα της στους περαστικούς. Κι αν κανείς ξεγελιόταν κι έτρωγε… αλίμονό του!
Η επιστροφή της άσωτης αδερφής της μετά από δέκα χρόνια, η γνωριμία της με τη μικρή ανιψιά της αλλά και η εμφάνιση ενός γοητευτικού γείτονα αναστατώνουν την ήσυχη, μοναχική ζωή της Κλαιρ, που καταλαβαίνει ότι είναι καιρός πια ν’ ανοίξει την καρδιά της και το μαγικό κήπο της στους άλλους.

Προσωπική άποψη:
Οι περισσότεροι από εσάς, ή τουλάχιστον οι πιο μόνιμοι αναγνώστες, θα έχετε ακουστά τη φίλη μου Νικολέτα, η οποία είναι επίσης γνωστή με το προσωνύμιο 'γκρίνια'. Είναι πάμπολλες οι φορές οι οποίες έχω ακούσει εξάψαλμο από το στόμα της γιατί δεν έχω δει ακόμα κάποια ταινία ή δεν έχω διαβάσει κάποιο βιβλίο, ιδιαίτερα όταν μου το έχει προτείνει ξανά και ξανά. Συνήθως βαριέμαι να την ακούω και τελικά υποχωρώ για να σώσω την ακοή μου. Άλλες φορές πάλι είμαι παρασυρμένη από άλλες δραστηριότητες με αποτέλεσμα να την κάνω έξαλλη και τελικά, να σπεύδει σε πρώτη ευκαιρία, όσον αφορά τα βιβλία τουλάχιστον, να τα αγοράσει και να μου τα κάνει δώρο. Μια τέτοια περίπτωση είναι και "Ο Μαγικός Κήπος", ένα βιβλίο που υπό άλλες συνθήκες δεν είναι βέβαιο κατά πόσο θα το αγόραζα, έστω κι αν το να το πιάσω στα χέρια μου περνώντας από το ράφι ενός βιβλιοπωλείο ήταν αρκετά πιθανό.

Βρισκόμαστε στην αμερικάνικη επαρχία όπου η Κλαιρ, μια γυναίκα που έχει περάσει τα τριάντα, ζει μόνη της στο πατρικό της σπίτι, το μοναδικό μέρος στον κόσμο όπου ένιωσε ποτέ ασφαλής. Μοναδική της συντροφιά, τα βότανα και τα μυρωδικά που ανθίζουν στον κήπο που με τόση αγάπη φροντίζει και εν συνεχεία αξιοποιεί στην κουζίνα και τη μαγειρική της, το οποίο δεν αποτελεί μόνο έναν τρόπο εκτόνωσης και καλλιέργειας μιας τέχνης που κατέχει και αγαπά αλλά και το μέσο βιοπορισμού της. Είναι ένας άνθρωπος ελεύθερος και παράλληλα, ιδιαίτερα εσωστρεφής. Από τον θάνατο της μητέρας της και την φυγή της αδερφής της δέκα χρόνια πριν, δεν έχει επιτρέψει σε κανέναν να μπει στο σπίτι και την καρδιά της. Όμως τα πράγματα σύντομα αλλάζουν! Ο γοητευτικός γείτονας την πολιορκεί, η αδερφή της επιστρέφει μαζί με ανηψιά της οποίας την ύπαρξη αγνοούσε και η Κλαιρ πρέπει όχι μόνο να τους δεχτεί στη ζωή της αλλά, να πολεμήσει όλες τις φοβίες της που την καταδίκασαν στην επιλογή μιας ζωής μοναχής και στερημένης από συναισθήματα.

Η Κλαιρ μεγάλωσε νιώθοντας αντιπάθεια για την αδερφή της πιστεύοντας ότι εκείνη ήταν πιο σημαντική για τη μητέρα τους, οδηγώντας την να εγκατασταθεί κάπου μόνιμα, εγκαταλείποντας τη νομαδική ζωή κλεψιάς, αγωνία και φόβου που την είχε μαθημένη. Κέρδισε την σταθερότητα που τόσο απεγνωσμένα ήθελε όχι γιατί την άξιζε εκείνη αλλά, η μικρή της αδερφή και η ζήλια που γέννησε αυτό δεν έσβησε ποτέ. Η αδερφή της από την άλλη μισούσε την σταθερότητα του σπιτιού της, μισούσε την κληρονομιά που έφερε το επίθετό της, πιστεύοντας ότι την καταδίκαζε σε μια ζωή που δεν ήθελε, ότι την εμπόδιζε από το να αποκτήσει όλα όσα θα ήθελε. Μισούσε όσα αγαπούσε η Κλαιρ και μόλις μπόρεσε, έφυγε μακριά τους, ζώντας όπως η μητέρα τους πριν πεθάνει, σβήνοντας αρχικά την ζήλια της στέρησης για να την ανταλλάξει λίγο αργότερα με έναν φόβο άγριο και άσβεστο, με έναν φόβο που θα την ακολουθούσε παντού και που αργότερα είναι εκείνος που την έσπρωξε να γυρίσει πίσω σε όλα όσα αρνήθηκε. Όχι για εκείνην, αλλά για την κόρη της. Γιατί αν εκείνη είχε περιφρονήσει την σταθερότητα, είχε γνωρίσει το άγριο πρόσωπο μακριά από αυτήν και δεν το ήθελε για το παιδί της.

Η Allen δημιουργεί ένα μυθιστόρημα το οποίο χωρίζεται ουσιαστικά σε δύο επίπεδα. Το πρώτο, είναι και το πιο ουσιώδες. Είναι εκείνο στο οποίο προσπαθεί να μας εξηγήσει τους λόγους που οι χαρακτήρες της έχουν τις προσωπικότητες αυτές με τις οποίες μας συστήνονται και παράλληλα, να μας παρουσιάσει όλα τα γεγονότα που καθόρισαν τις επιλογές τους, τα βιώματα εκείνα που βοήθησαν στη σύνθεση του παρόντος εαυτού τους, όλα τα συναισθηματικά τραύματα που οδήγησαν σε δρόμους που τελικά σφράγισαν τις συνδέσεις μεταξύ τους και πολύ περισσότερο, τη σύνδεση με την ίδια την ευτυχία για να βυθιστούν σε μια δυστυχία που έστω και με διαφορετικές προεκτάσεις, παρέμενε βαριά και δύσκολη. Επιπλέον, μας επιτρέπει να γνωρίσουμε την κληρονομιά της οικογένειας Γουέβερλι, την γοητεία του να αποτελείς κλαδί ενός οικογενειακού δέντρου σαν αυτό, αν  μπορείς να αποδεχτείς τη φύση του αλλά, και τη δυσκολία να διαχειριστείς όλα όσα επιφέρει ως αποτέλεσμα της συμπεριφοράς εκείνων που δεν μπορούν να καταλάβουν, ως προς το πρόσωπό σου. Μερικές φορές, οι μεγάλες ευλογίες αποτελούν κατάρα για τους άλλους, για όσους δεν καταλαβαίνουν ή όσους φοβούνται την αλήθεια τους. Καμά φορά αποτελούν κατάρα και για εμάς, όταν νομίζουμε ότι μας καταστρέφουν, όταν φυσικά δεν έχουμε ψάξει βαθιά μέσα μας για τα θετικά.

Το δεύτερο επίπεδο της ιστορίας είναι κάπως πιο ανάλαφρο, αν μπορεί να μου επιτραπεί ο χαρακτηρισμός. Έχοντας γνωρίσει τους χαρακτήρες σε βάθος, έχοντας εξερευνήσει τα πάθη και τους φόβους τους, τις επιθυμίες και τα θέλω τους, έχοντας απογυμνωθεί από τα λάθη του παρελθόντος έχοντας να αντιμετωπίσουν το μέλλον το οποίο και παρουσιάζεται ιδιαίτερα ελπιδοφόρο, ξεκάθαρο και λυτρωτικό, ως μια αποζημίωση όσων στερήθηκαν και όλων εκείνων των πραγμάτων που τους πλήγωσαν, η ιστορία κυλάει σαν νερό και έτσι ακριβώς, ρουφιέται από τον αναγνώστη που παρασύρεται σε μυρωδιές, γεύσεις και συναισθήματα, χωρίς καν να συνειδητοποιήσει πως έφτασε στο ευτυχισμένο τέλος. Ναι, μην περιμένετε κάτι διαφορετικό! Η ψυχανάλυση και η εσωτερική αναζήτηση τελειώνει στο πρώτος μέρος του βιβλίου και στο δεύτερο το παραμύθι ξετυλίγεται έτσι όπως αρμόζει σε κάθε καραμελένια, πασπαλισμένη με χρυσόσκονη ιστορία και αυτή τη γεύση, αυτή την εικόνα, αυτή την αίσθηση συγκρατούμε.

"Ο Μαγικός Κήπος" είναι ένα καθαρόαιμο δείγμα σύγχρονης λογοτεχνίας, με μια μικρή ιδιαιτερότητα σε σχέση τουλάχιστον με άλλα της ίδιας κατηγορίας. Το συγκεκριμένο έχει μια δόση φανταστικού και υπερφυσικού στοιχείου, χωρίς ωστόσο να είναι σε τέτοια έκταση όπου θα το εντάξει και στο ανάλογο λογοτεχνικό είδος αλλά, ικανό να το παρουσιάσει ως ένα σύγχρονο παραμύθι, τοποθετημένο στον κόσμο που όλοι μας ζούμε και γνωρίζουμε και που παρ' όλα ταύτα, κρύβει μια αρκετά ισχυρή δόση μαγείας που στα χέρια εκείνων που κατέχουν τη γνώση και την ικανότητα να την χειριστούν με τον κατάλληλο τρόπο, μπορεί να γίνει κάτι περισσότερο από γοητευτική. Ναι... με πολύ απλά λόγια αυτό είναι "Ο Μαγικός Κήπος". Ένα σύγχρονο, εκμοντερνισμένο παραμύθι, πασπαλισμένο με μια δόση μαγείας, οικογενειακή παράδοση και πολλές μυρωδιές, γεύσεις και χρώματα. Αν θα σας το πρότεινα; Ανεπιφύλακτα, είτε ανήκει στους κλασσικούς, είτε στους εναλλακτικούς, μεταφυσικούς αναγνώστες. Θα είναι το λιγότερο, ένα ευχάριστο διάλειμμα.
Βαθμολογία 9/10 

Ταυτότητα βιβλίου: 
Συγγραφέας: Sarah Addison Allen
Μεταφραστής: Αγγελίδου Μαρία
Εκδόσεις: Ωκεανίδα
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2008
Αρ. σελίδων: 352
ISBN: 978-960-410-501-4