Συνοπτική περίληψη του βιβλίου: 
Τα όνειρά του είναι σκοτεινά...
Τα φονικά του ένστικτα αποτρόπαια...
Όμως μόνο οι εγκληματίες έχουν λόγο να τον φοβούνται!
Ο Ντέξτερ Μόργκαν εργάζεται ως τεχνικός στα αιματολογικά εργαστήρια της αστυνομίας του Μαϊάμι. Είναι ευγενικός, διακριτικός, ετοιμόλογος και σπανίως προκαλεί την προσοχή. Είναι γοητευτικός αλλά αδιαφορεί για το γυναικείο φύλο. Η συνηθισμένη, ενίοτε ανιαρή ζωή του κρύβει ένα σκοτεινό μυστικό: ο Ντέξτερ είναι ένας ψυχοπαθής δολοφόνος.
Μια τραυματική παιδική εμπειρία ευθύνεται για τη δημιουργία του απαθούς αυτού κτήνους. Υπό την καθοδήγηση του θετού του πατέρα, ο Ντέξτερ αποφασίζει να προσφέρει τις υπηρεσίες του στο κοινωνικό σύνολο σκοτώνοντας μόνο εγκληματίες.
Η ήσυχη ζωή του αλλάζει ξαφνικά όταν το Μαϊάμι συγκλονίζεται από τη δράση ενός μανιακού δολοφόνου που φαίνεται να μιμείται τον Ντέξτερ. Ένα τρομακτικό ερώτημα γεννιέται μέσα του. Μήπως τελικά είναι ο ίδιος υπεύθυνος για τα στυγερά εγκλήματα που με τόσο ζήλο προσπαθεί να εξιχνιάσει;

Προσωπική άποψη:
Η αστυνομική λογοτεχνία δεν είναι από εκείνες τις κατηγορίες που μπορούν να συγκινήσουν οποιονδήποτε. Δεν είναι μάλιστα λίγα τα δείγματα εκείνα τα οποία, ναι μεν έχουν μια ενδιαφέρουσα ιστορία να αφηγηθούν ωστόσο, το κάνουν με τέτοιον τρόπο που τελικά, κουράζουν. Ακριβώς αυτό είναι που αποφεύγει ο Jeff Lindsay δίνοντάς μας ένα αστυνομικό μυθιστόρημα το οποίο διαφέρει από όσα έχουμε διαβάσει και αυτό γιατί, ο κεντρικός του χαρακτήρας είναι κάτι το μοναδικό. Μάλιστα, "Τα Σκοτεινά Όνειρα Του Ντέξτερ", ήταν υποψήφια στην κατηγορία Καλύτερη Πρώτη Νουβέλα των Mystery Writers of America’s Edgar Awards, μια υποψηφιότητα όμως που αποσύρθηκε όταν οι διοργανωτές των βραβείων έμαθαν πως ο συγγραφέας είχε ήδη δημοσιεύσει αρκετά βιβλία με ψευδώνυμο. Φυσικά αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο, ούτε να κερδίσει ο ίδιος την αναγνωρισιμότητα που επιζητούσε στον χώρο, ούτε στο βιβλίο του να αγαπηθεί από εκατομμύρια αναγνώστες οδηγώντας σε συνέχειές του.

Ο Ντέξτερ είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας. Ήσυχος, ευγενικός, ευχάριστος, ακριβώς το πρότυπο εκείνο ανθρώπου που ποτέ δεν θα μπορούσε να σου κινήσει παράξενες υποψίες. Και όμως, παρά το γεγονός ότι στην καθημερινότητά του διατηρεί ένα χαμηλό προφίλ, στην πραγματικότητα ο Ντέξτερ κρύβει περισσότερα απ' όσα ίσως να μπορούσε κανείς να φανταστεί. Βλέπετε, ο Ντέξτερ μοιράζεται την ύπαρξή του με τον Σκοτεινό Επιβάτη και όταν εκείνος παίρνει το τιμόνι, ο ίδιος ο Ντέξτερ δεν είναι παρά οδηγός σε ένα όχημα του οποίου τον προορισμό δεν έχει αποφασίσει εκείνος. Και ο Σκοτεινός αυτός Επιβάτης κάθε άλλο παρά φυσιολογικά ένστικτα έχει. Η ανάγκη του να σκοτώνει ξεπερνάει κάποιες στιγμές ακόμα και τον ίδιο του τον εαυτό και τότε δεν έχει περιθώρια να αποφασίσει να κάνει κάτι διαφορετικό. Υπάρχει όμως μια σημαντική λεπτομέρεια! Ο Ντέξτερ δεν σκοτώνει αθώους ανθρώπους αλλά, άτομα τα οποία κυριεύονται από τα ίδια σκοτεινά με εκείνον ένστικτα, άλλους δολοφόνους η απουσία των οποίων απλά μπορεί να κάνει τον κόσμο καλύτερο. Αυτό επιτάσσει ο κώδικας του ανθρώπου που τον υιοθέτησε όταν ήταν τριών ετών, του Χάρι, ο οποίος, ακόμα κι αν εκείνος έχει φύγει από τη ζωή, υπάρχει στο μυαλό του σαν κώδικας ηθικής αλλά και προστασίας.

Ακολουθώντας ένα πολύ συγκεκριμένο μοντέλο ζωής και δολοφονικής δραστηριότητας, ο Ντέξτερ νομίζει ότι έχει βρει την ισορροπία που χρειάζεται η διαταραγμένη κατά τ' άλλα φύση του. Όλα αυτά όμως μέχρι που ένας κατά συρροή δολοφόνος κάνει την εμφάνισή του στο Μαϊάμι και το αστυνομικό τμήμα που εργάζεται ως αναλυτής διασποράς αίματος αναλαμβάνει την υπόθεση. Όμως ο δολοφόνος αυτός δεν είναι σαν τους συνηθισμένους. Η τακτική του έχει κάτι το ιδιαίτερο, κάτι το ξεχωριστό, που στο μέσο άνθρωπο μπορεί να προκαλεί ρίγη ανατριχίλας όμως στον Ντέξτερ, προκαλεί ρίγη συγκίνησης, ίσως και θαυμασμού. Ο Ντέξτερ θέλει απελπισμένα να ανακαλύψει ποιος είναι ο δολοφόνος, πολύ περισσότερο όταν οι ενδείξεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο δολοφόνος, όχι απλά γνωρίζει ποιος και τι είναι ο Ντέξτερ στην πραγματικότητα αλλά, τον προσκαλεί σε ένα παιχνίδι τα στοιχεία του οποίου θα τον οδηγήσουν σε μια ανακάλυψη. Την ίδια ώρα, μια σειρά από παράξενα και αδιευκρίνιστα όνειρα, τον κάνουν να αμφισβητεί ξαφνικά τον ίδιο του τον εαυτό και την ικανότητά του να ελέγχει τις παρορμήσεις του.

Ο Jeff Lindsay δημιούργησε έναν από τους πιο ενδιαφέροντες χαρακτήρες της αστυνομικής λογοτεχνίας των τελευταίων ετών. Δεν είναι τόσο η ιστορία του αυτή που μας γοητεύει αλλά, ο κεντρικός της χαρακτήρας ο οποίος, παρά την δολοφονική, άρρωστη φύση του που απολαμβάνει αυτό που κάνει, καταφέρνει με έναν παράδοξο τρόπο να μας γίνει συμπαθής χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια και αν όχι να τον επιβραβεύουμε γι' αυτό που κάνει, τουλάχιστον να τον καταλαβαίνουμε, πολύ περισσότερο όσο οδηγούμαστε στην αποκάλυψη ενός τρομακτικού και τραυματικού παρελθόντος για το οποίο, μπορεί να μην γνωρίζουμε λεπτομέρειες εξ' αρχής ωστόσο, ξέρουμε ότι είναι κάπου εκεί, βαθιά μέσα στην ψυχή και την καρδιά του, επηρεάζει το υποσυνείδητο και τον χαρακτήρα του μετατρέποντάς τον σε κάτι που δεν θα μπορούσε να αποφύγει ακόμα και αν το ήθελε. Και ακριβώς εκεί βρίσκεται το μεγάλο ατού της ιστορίας. Δεν προσπαθεί να διορθώσει αυτά που συνέβησαν στο παρελθόν και έκαναν τον Ντέξτερ αυτό που είναι, θα ήταν άκυρο και δίχως λογική. Μας αποδεικνύει όμως ότι αν εμείς οι ίδιοι θέλουμε και αν έχουμε την κατάλληλη στήριξη, μπορούμε κάθε τι κακό και αρνητικό να μην το στρέφουμε τουλάχιστον προς τη λάθος κατεύθυνση.

Το βιβλίο ακολουθεί γρήγορους και γεμάτους ένταση ρυθμούς, δεν αναλώνεται σε φτηνή βία αλλά σε μια άλλη της μορφή, εκείνη που πηγάζει από μια εσωτερική ανάγκη την οποία, ακόμα κι αν δεν μπορούμε να βιώσουμε, τουλάχιστον καταλαβαίνουμε κι εν μέρη, μπορούμε μέχρι και να την δικαιολογήσουμε. Αγαπάμε τον Ντέξτερ από την πρώτη στιγμή, αβίαστα και χωρίς προσπάθεια, χωρίς όφελος και χωρίς λογική αλλά αυτό είναι επί της ουσίας το σημαντικότερο σε μια ιστορία σαν κι αυτή. Να αγαπάμε έναν χαρακτήρα τον οποίο αν ήταν τοποθετημένος σε μια διαφορετική βάση αν όχι θα τον μισούσαμε, θα τον αντιπαθούσαμε και ίσως να μην μπαίναμε καν στην διαδικασία να προσπαθήσουμε να δικαιολογήσουμε, ψάχνοντας ανάμεσα σε σωστά και λάθος επιχειρήματα, τη δολοφονική του δράση. Μυστήριο, στοιχεία που μας δίνονται σε τέτοιες δόσεις όσο χρειάζεται προκειμένου να διατηρηθεί το ενδιαφέρον μας αμείωτο μέχρι τέλους και μια ανάπτυξη των συναισθηματικών και κοινωνικών σχέσεων ανάμεσα σε θεωρητικά φυσιολογικούς και σε ανθρώπους οι οποίοι δεν ανήκουν στην κατηγορία αυτή, κυριεύονται από ζωώδη και σκοτεινά ένστικτα ωστόσο, ακόμα κι αν δεν το αντιλαμβάνονται, έχουν συνείδηση, μια δικιά τους, ιδιαίτερα συνείδηση.
Βαθμολογία 9/10 

Ταυτότητα βιβλίου: 
Συγγραφέας: Jeff Lindsay
Μεταφραστής: Αυγουστίνου Παρασκευή
Εκδόσεις: Anubis
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2005
Αρ. σελίδων: 294
ISBN: 960-306-496-3