Συνοπτική περίληψη του έργου:
Μετακομίζοντας σε καινούργιο σπίτι στην εξοχή, η μικρή Coraline νιώθει ότι βρίσκεται μακριά από τους φίλους της και ότι την παραμελούν οι πολυάσχολοι γονείς της.
Κάποια μέρα ανακαλύπτει μια πόρτα που οδηγεί σ' έναν άλλο κόσμο, όπου η καθημερινότητά της είναι συναρπαστική, αλλά το τίμημα της παραμονής της εκεί είναι μεγάλο.

Προσωπική άποψη:
Ο Henry Selick, αφού μαθήτευσε δίπλα στο μετρ του είδους, Tim Burton, αποφάσισε να δοκιμάσει μόνος του τις δυνάμεις του στο stop-motion animation, γράφοντας το σενάριο αλλά και σκηνοθετώντας την ταινία "Coraline", η οποία και βασίστηκε στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Neil Gaiman. Και αν μη τι άλλο, η προσπάθειά του απέδωσε και μάλιστα, τα μέγιστα, αποδεικνύοντας ότι η καλλιτεχνική του αξία είναι μεγάλη, ακόμα και όταν δουλεύει μόνος του και όχι για λογαριασμό κάπου άλλου, μεγάλου ονόματος. Μπορεί το πρωτογενές υλικό, μιλώντας πάντα για το βιβλίο του Gaiman, να είναι εν γένη εξαιρετικό ωστόσο, χρειάζεται ψυχή και φαντασία για να μπορέσεις να του δώσεις ζωή στην μεγάλη οθόνη, πόσο μάλλον με τον τρόπο και την έκταση που το πέτυχε ο Selick, προσφέροντάς μας ένα σύνολο το οποίο είναι σχεδόν άψογο.

Θέλω να ξεκινήσω αναφέροντας πόσο ευφάνταστο, οξυδερκές και επίκαιρο, περισσότερο ίσως από ποτέ, είναι το θέμα της ταινίας. Μπορεί ο χρόνος να μοιράζεται ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό ωστόσο, η ταινία μιλάει για το πόσο εύκολα τα παιδιά μπορούν να γίνουν έρμαια και εν συνεχεία, θύματα εκείνων που παραμονεύουν προκειμένου να εκμεταλλευτούν τις όποιες αδυναμίες του. Ένα παιδί που αισθάνεται παραμελημένο και σε απόσταση από τους γονείς του, είναι πολύ εύκολο να γίνει θύμα των ίδιων του των επιθυμιών για προσοχή και ελευθερία, πράγματα που στα μάτια του μπορεί ο καθένας κακόβουλος να προσφέρει με την μορφή μιας ψευδαίσθησης. Από την άλλη, ξεκαθαρίζει στα παιδιά ότι δεν πρέπει να πιστεύουν ότι βλέπουν, αφού τα πράγματα πολλές φορές είναι διαφορετικά απ' ότι φαίνονται και ότι δεν πρέπει να αμφιβάλλουν για την αγάπη των γονιών του και παρά τα όποια ελαττώματα εκείνοι έχουν στα παιδικά τους μάτια, πρέπει να αναγνωρίζουν ότι κανείς δεν είναι τέλειος και όπως κι αν είναι, είναι οι γονείς τους.

Ένα τέτοιο παιδί είναι και η Coraline, γεμάτη ενέργεια και ζωντάνια, με κέφι και όρεξη για δημιουργία, εξερευνήσεις και ανακαλύψεις, που θέλει να τρέξει, να φωνάξει, να παίξει, να λερώσει και που οι γονείς της δεν την καταλαβαίνουν, δεν συμμερίζονται τις ανάγκες της, δεν τις αφιερώνουν χρόνο. Και όλα αυτά που η Coraline θέλει τα βρίσκει σε έναν άλλο κόσμο, που ενώ είναι θεωρητικά ίδιος με τον δικό της, έχει κάποιες βασικές διαφορές. Οι γονείς της είναι τόσο τέλειοι όσο δεν θα τολμούσε ποτέ να ονειρευτεί, διασκεδάζει μαζί τους και μπορεί να κάνει ότι θέλει ενώ κάθε τι γύρω της είναι πιο όμορφο, λαμπερό, χαρούμενο, απολαυστικά διασκεδαστικό. Είναι η εικόνα της απόλυτης τελειότητας που όμως, είναι εξαιρετικά αψεγάδιαστη για να κινήσει υποψίες, πολύ περισσότερο όταν όλα αυτά της προσφέρονται για πάντα αρκεί να εγκαταλείψει την παλιά της ζωή και να θυσιάσει τα μάτια της αντικαθιστώντας τα με κουμπιά. Αυτό από μόνο του είναι ανατριχιαστικό αλλά εκτός αυτού, είναι ένα σύμβολο απόλυτης παράδοσης  και εθελοτυφλίας.

Σε ότι έχει να κάνει με τον σχεδιασμό, μπορεί να παρατηρήσει κανείς ότι υστερεί κάπως σε σχέση με άλλα του είδους ωστόσο, θα λέγαμε ότι βρίσκεται πιο κοντά στα ευρωπαϊκά πρότυπα με τα οποία μας συστήθηκε παρά σε αυτό στο οποίο μετεξελίχθηκε στον χρόνο και χάρη στην βοήθεια της τεχνολογίας. Ακόμα και το περιβάλλον μέσα στο οποίο εξελίσσεται η ιστορία χαρακτηρίζεται από μια παιδικότητα ως προς τον σχεδιασμό της όμως αυτό λειτουργεί τελικά θετικά, ως καταλύτης που σε αντίθεση με άλλες ταινίες του είδους, επιτρέπει την θέασή του και από παιδιά μιας κάποιας ηλικίας, τα οποία θα είναι σε θέση, τόσο να απολαύσουν την ταινία ως κινούμενο σχέδιο όσο και να γίνουν δέκτες των μηνυμάτων που αυτή θέλει να περάσει, έστω και αν στο δεύτερο μισό της ειδικά έχει μια πιο creapy αισθητική και προσέγγιση, χρησιμοποιώντας μια φιγούρα που θυμίζει σε έναν βαθμό την κακιά μάγισσα του παραμυθιού ωστόσο, είναι κατά τι πιο τρομακτική αφού δεν απειλεί μόνο την ζωή της ηρωίδας αλλά, την ίδια της την ψυχή.

Οι χαρακτήρες αυτής της περιπέτειας είναι καταπληκτικοί και έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον καθώς, όχι μόνο είναι διαφορετικοί, εκπροσωπώντας διαφορετικές εποχές, κουλτούρες και κοινωνικές τάξεις αλλά, διαφέρουν και με τους ίδιους τους εαυτούς τους που εκπροσωπούνται από ψευδομορφές τους σε ένα παράλληλο, μαγικό σύμπαν, διατηρώντας στοιχεία της original προσωπικότητάς τους βρισκόμενοι όμως κάτω από την χειραγώγηση της δύναμης που ελέγχει τα πάντα. Οι ηθοποιοί που επιστρατεύτηκαν για να δανείσουν τις φωνές τους στους χαρακτήρες της ιστορίας μας δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό, κάνοντας το αποτέλεσμα εξαιρετικά ρεαλιστικό, με την Fanning να ξεχωρίζει στον ρόλο της Caroline αποδεικνύοντας πως αυτό το κορίτσι έχει μεγάλο ταλέντο, ακόμα και όταν δεν βρίσκεται με την κυριολεκτική έννοια του όρου μπροστά από μια κάμερα.

Η Coraline είναι κάτι παραπάνω από συμπαθής, βγάζοντάς μας μια γλυκύτητα παρά το ατίθασο του χαρακτήρα της, μια συμπάθεια που έρχεται φυσικά, ίσως γιατί μας θυμίζει κάτι από τον εαυτό μας όταν ήμασταν παιδιά. Παίζοντας με τις παιδικές μας ανάγκες, φαντασιοπληξίες και φόβους, το "Coraline" είναι μια ταινία τόσο για μικρούς, όσο και για μεγάλους, αφήνοντας κατά μέρους το γοτθικό στυλ με το οποίο μας έχουν συνηθίσει τέτοιες ταινίες και υιοθετώντας ένα πιο σουρεαλιστικό ύφος που χτίζει και καταστρέφει κόσμους με την ίδια ευκολία, ενώνοντας δύο παράλληλα σύμπαντα με μια μαγική σήραγγα που κρύβει κινδύνους αλλά και την αλήθεια μιας πραγματικότητας που μπορεί να μην είναι ιδανική όμως, είναι χίλιες φορές καλύτερη από μια ψευδαίσθηση που μοναδικός της σκοπός είναι να μας παραπλανήσει. Με μια λέξη, το "Coraline" είναι απολαυστικό και μια ταινία από τις must του είδους της.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Coraline, Το Σπίτι Στην Ομίχλη
Είδος: Stop-Motion Animation
Σκηνοθέτης: Henry Selick
Πρωταγωνιστές: Dakota Fanning, Teri Hatcher, Keith David, Ian McShane, Jennifer Saunders, Dawn French, John Hodgman
Παραγωγή: 2009
Διάρκεια: 101'

Επίσημο site: