Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Σήμερα έχουμε όλα όσα χρειαζόμαστε…τα χρειαζόμαστε, όμως, όλα όσα έχουμε;
«Θέλω κι άλλα…θέλω κι άλλα…» λέει κάθε τόσο ο Λεωνίδας κλαψουρίζοντας, έχοντας την απαίτηση να του δώσουν ακόμη και αν οι άλλοι δεν μπορούν ή δεν έχουν. Έχει μια αδυναμία. Θα μπορέσει να ζήσει άραγε και χωρίς αυτή; Τι γίνεται όμως όταν αυτή η «αδυναμία» δίνει τη θέση της στη «δύναμη» της φιλίας; Πόσο μπορεί να του αλλάξει τη ζωή ένας καινούριος συμμαθητής;
Μια ιστορία για την πλεονεξία, τη σημασία του περιττού και του απαραίτητου, την αληθινή φιλία…

Προσωπική άποψη:
Συνεχίζοντας τις καλοκαιρινές μου αναζητήσεις, προκειμένου να βρω αναγνώσματα κατάλληλα για τον γιο μου, συνάντησα στο διαδίκτυο το βιβλίο της Έλενας Νταβλαμάνου, "Μπορώ Και Χωρίς Αυτά", το οποίο κυκλοφόρησε λίγο διάστημα πριν από τις εκδόσεις Δυάς. Γνωρίζοντας αρκετά καλά το ιστορικό της Έλενας που εκτός όλων των άλλων είναι κι εκπαιδευτικός, και ύστερα από την προτροπή φίλων που το είχαν ήδη διαβάσει, αποφάσισα να εξερευνήσω κι εγώ με τη σειρά μου την ιστορία του μικρού Λεωνίδα, στο πρόσωπο του οποίο μπορούμε να δούμε κάθε παιδάκι της ηλικίας αυτής, που ξεκινάει να πορεύεται στη ζωή του με τα θέλω του και μόνο, χωρίς να μπορεί να συνυπολογίσει όλα εκείνα τα δεδομένα που οδηγούν ή όχι, στην επίτευξή τους.

Ο Λεωνίδας, λοιπόν, είναι ερωτευμένος με τα πολύχρωμα μολύβια του. Όσα κι αν αποκτήσει ποτέ δεν θα του είναι αρκετά γιατί πάντα θα βρίσκει κάποια που είναι ακόμα πιο ωραία και είναι πρόθυμος να κάνει οτιδήποτε για να τ΄αποκτήσει, είτε αυτό είναι γλύκιες προς τους γονείς του, είτε να βάλει τα κλάματα αν δεν πως δεν μπορεί να επιτύχει το σκοπό του με άλλο τρόπο. Όμως οι ισορροπίες στη ζωή του αλλάζουν όταν ο πατέρας του μένει χωρίς δουλειά και κατά συνέπεια, κάθε μέλος της οικογένειάς του θα πρέπει από δω και στο εξής να κάνει θυσίες. Φυσικά, η νέα τάξη πραγμάτων καθόλου δεν του αρέσει, αλλά όλα θ' αλλάξουν όταν δώσει ένα μολύβι που δεν ήθελε άλλο πια, χιλιοχρησιμοποιημένο και ταλαιπωρημένο, σ' έναν αλλοδαπό συμμαθητή του οι γονείς του οποίου, αδυνατούν να καλύψουν ακόμα και τις βασικές τους ανάγκες.

Δεν θέλω να αντιμετωπίσω ως παραμύθι το συγκεκριμένο βιβλίο, παρά το μέγεθος και τη μορφή του, γιατί κάθε άλλο παρά παραμύθι είναι. Στην Ελλάδα της κρίσης, η κατάσταση που βιώνει ο μικρός Λεωνίδας αποτελεί μια θλιβερή πραγματικότητα, την οποία με πολύ προσοχή, τρυφερότητα, κατανόηση, αλλά και διδακτική -και όχι δασκαλίστικη- διάθεση, την αντιμετωπίζει η ίδια η συγγραφέας, περνώντας στους μικρούς -και όχι μόνο- αναγνώστες, όλα αυτά που θέλει. Τη σημασία της κατανόησης και της υπομονετικότητας, τη δύναμη του να μοιράζεσαι, την σημαντικότητα του να μπορείς να καταλάβεις τι είναι πραγματικά απαραίτητο σ' αυτή τη ζωή για να είσαι ευτυχισμένος. Κι αυτό, δεν είναι τα υλικά αγαθά, αλλά η αγάπη που παίρνεις από την οικογένειά σου, ειδικά τις δύσκολες στιγμές, και το χαμόγελο που θα εισπράξεις όταν θα μοιραστείς κάτι, φέρνοντας τη χαρά στη ζωή κάποιου άλλου.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Έλενα Νταβλαμάνου
Εικονογράφος: Έλενα Γρίβα
Εκδόσεις: Δυάς
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία 
Έτος Έκδοσης: 2014
Αρ. σελίδων: 24
ISBN: 978-618-81381-0-0